Zomerhitte

zondag 17 juli 2022

Zomerhitte - dat is de titel van een door Monique van der Ven geregisseerde film die op Texel speelt, en in 2007 voor een deel hier op de jachthaven is opgenomen (zie hiernaast). De Chip is daar zelfs bij een nachtopname in beeld, na onze weigering rond middernacht onaangekondigd te moeten verkassen.

De titel van die film is nu van toepassing op het weer. De mussen vallen hier dood uit de lucht, zo heet is het. Met een zeewindje, onder de parasol en af en toe een duik in het water kunnen we het in de kuip nog net uithouden. In het water poetsen we de waterlijn schoon, en checken meteen onder water het logwieltje, waarmee snelheid van het schip door het water wordt gemeten. Na langere stilstand wil dat door aangroei nog wel eens vast blijven zitten.

Via een internet link kunnen we de 'Brisk' van Martijn en Liesbeth onderweg volgen, op hun eerste grote reis met dit schip na het verlies van de 'Stormvogel'. Ze zijn gezamenlijk met de 'Medway glory' van kennissen, op een spiegelgladde Noordzee als eerste etappe onderweg van de Roompot naar het Franse Duinkerken. 

Het is een trip van ruim 60 zeemijl, omgerekend ruim 100 km, daarbij kun je slechtere omstandigheden treffen ! Tegen het einde van de middag appt Liesbeth dat ze veilig en wel in Duinkerken afgemeerd liggen, een fantastisch begin van hun vakantie !

Wij doen overdag in deze hitte rustig aan. Na het avondeten met de onlangs gescoorde Texelse lamskoteletten, is de zon en daarmee de temperatuur al flinkt gezakt. Voor de noodzakelijke dagelijkse beweging, pakken we de fietsen voor een tochtje langs de Waddenzee in noordelijke richting. 

Ons doel is de 'IJzeren Kaap', een ranke gietijzeren constructie uit vervlogen tijden, die ons al een tijdje van afstand uitnodigend toelacht. Met de kerktoren van de NH-kerk in Oosterend vormde de IJzeren Kaap een bakenlijn ten behoeve van de schepen in het oostelijke deel van de Texelstroom. Korte tijd was er vlakbij de kaap in 1843 een haventje gevestigd waar de oestervissers uit Oosterend aanmeerden.

Van de oorsponkelijke constructie van vier verdiepingen zijn er door recente dijkverhogingen, nog slechts drie zichtbaar. De onderste zit nu in de grond. De functie van de kaap als hulpmiddel bij de navigatie is vandaag de dag al lang niet meer van toepassing. Het is meer uit architectonisch en maritiem-historisch oogpunt, dat dit fraaie erfgoed als Rijksmonument in ere wordt gehouden. Te vaak vinden dit soort zaken een roemloos einde.