Einde vaarseizoen 2018

zaterdag 20 oktober 2018

Sinds augustus zijn we nog een aantal keren wezen varen, de nazomer is uitzonderlijk warm dit jaar. Maar nu dreigt het weer om te slaan. Voor volgende week wordt harde wind en een flink lagere temperatuur verwacht. Voor 1 november dient de boot op de kant in de loods bij van Ast in Brouwershaven te staan,  dus de tijd begint te dringen in onze overvolle agenda.
We maken een afspraak met van Ast om de boot in Brouwershaven voor de kant te leggen, dan kan op maandag de 'Chip' uit het water de loods in.

We vertrekken bijtijds uit Maassluis, maar lopen bij de afslag naar de N57 vast voor de Harmsenbrug, die in onderhoud is. Dat wordt dus omrijden.
Eenmaal in Herkingen, moet het grootzeil met giek van de mast, altijd een rotklusje. De motorolie heb ik al een paar dagen terug ververst, en een nieuw oliefilter gemonteerd. De elektrische aansluitingen, inclusief de hele antennekabel vanaf de marifoon, moeten aan dek worden getrokken omdat de mast eraf gaat. Irene haalt intussen alle nog overgebleven proviand van boord, en dan kan de reis met een kale boot beginnen.

De motor start prompt, maar de bootsnelheid wil er niet echt in komen. Door het lange stilliggen en de hoge watertemperatuur is er ondanks de antifouling toch enige aangroei ontstaan, en dat scheelt 0,8 knoop snelheid. het log zit ook vast
door aangroei.
Martijn brengt dit weekend de 'Stormvogel' vanaf de Grevelingen naar den Haag, die kom ik halverwege tegen !

Verder nog een paar sfeerplaatjes van een bijna verlaten Grevelingen. Tot volgend jaar !





aantal hits blog  30-10-2018   :   92.659

stand log (zeemijlen)              : 

dit jaar gevaren (zeemijlen)   :

stand motoruren                     :

dit jaar gemotord                   :

Klein vermaak

Door allerlei verplichtingen zijn langere tochten op dit moment niet in te passen. Bovendien werkt het weer de laatste weken ook niet echt mee, als je dat afzet tegen de geweldige zomer die we hebben gehad. Af en toe stappen we even op de boot of overnachten zelfs. We verwelkomen de 'Stormvogel' met aan boord Martijn, Lies, Jens en Ruben als ze na hun rondje Wadden via de Maassluis en het Spui weer op hun thuiswater de Grevelingen aankomen. Op de Mosselbank pikken we Jens en Ruben op, kunnen Martijn en Liesbeth ongestoord de boot opruimen in Scharendijke.  Als we 's avonds de jongens weer in Scharendijke afleveren, gaan we lekker met z'n allen naar de lokale Italiaan.

Op zaterdag 18 augustus doen we mee met de BBQ die door het Zeilersforum voor de afdeling 'Zuid' op de Mosselbank is gepland. Het zeilersforum is een grote internetcommunity met meer dan 10.000 leden, die op een eigen forum alles bespreken wat ook maar iets met varen en zeilen te maken heeft, zie hier.
We varen 's avonds in het laatste licht nog terug naar de jachthaven, en blijven de zondag daarop aan boord.

Op dinsdag 21-8 krijgt de motor van de baas een verwenbeurt en een algehele inspectie. Onze Yanmar heeft direkte buitenwaterkoeling, wat zeker op zout water aanslag opbouwt in het koelwatersysteem. Dat vergt na een bepaald aantal motoruren een ontkalkingsprocedure. We hebben dit jaar tot  nu toe 127 (soms heftige)  motoruren gemaakt, de trouwe Yanmar deed dit zonder mokken en heeft geen slag gemist.

In totaal staat de teller op 1374 motoruren sinds de inbouw van een nieuwe motor in 2007, een mooi moment om het ontkalken voor de winterstop te doen. Voorschrift is ook om de 100 uur olie verversen, dat nemen we gelijk mee. Gasslangen hebben tegenwoordig een vervaldatum, die worden ook vervangen door verse exemplaren die weer 4 jaar meekunnen. Met de veiligheid aan boord kun je geen risico nemen. Na zo'n beurt denk je altijd dat de motor beter loopt, maar dat zit natuurlijk tussen de oren.

De blog wordt steeds beter bekeken, de teller staat inmiddels over de 90.000 ! Misschien dat we dit jaar nog door de grens van 100.000 hits gaan.

De hitte slaat toe

zondag 5 augustus - woensdag 8 augustus  2018

Wij als vakantiegangers hebben deze recordzomer geen klagen over het weer, de zonneschijn en de temperatuur. Alhoewel de boeren en tuinders terecht wel klagen, de neerslaghoeveelheid loopt al ver achter, en van alle gras is de kleur intussen van groen in donkergeel veranderd.
De weerberichten voorspellen voor de komende week er nog een schepje bovenop qua temperatuur, het gaat tropisch worden met temperaturen ver boven de 30 graden.

Voor de komende dagen wordt de routine dat we na het ontbijt de Grevelingen opvaren, voor anker gaan en de rest van de dag in de kuip genieten van het uitzicht, met af en toe een verfrissende duik. En als het al te heet wordt, dan varen we een stukje om wind te vangen.

Voor dinsdag hebben we Lucie en Jan uitgenodigd, die in Dongen ongeveer geroosterd worden en hun huis niet uitkomen. Na de koffie met gebak maken we varend een rondje langs de Mosselbank eilandjes en de fraai verbouwde jachthaven van Bruinisse, en gaan dan voor anker ter hoogte van het gehucht Battenoord. Wij zijn niet de enigen die verkoeling op het water zoeken, er wordt door veel schepen geankerd, nu er door een gebrek aan wind niet gezeild kan worden.

Als we uitgezwommen zijn, gaan we een stukje varen.  We vertrekken in westelijke richting, en nemen het vaarwater 'Hals', dat achter het langgerekte eiland Veermansplaat langs loopt.
Tot onze verbazing zien we plotseling op de strekdammetjes daar, een deel van de intussen flink gegroeide Grevelingen zeehondenpopulatie liggen te luieren.

Er zwemmen in de Grevelingen op dit moment al ver over de honderd zeehonden rond, die door het ontbreken van getij hier een luizenleventje hebben. Ze hebben kennelijk geen moeite om hun dagelijks rantsoen van 10-15 kilo vis bij elkaar te scharrelen. In Nederland komt de 'gewone' en de grijze zeehond het meeste voor. De vrouwtjes zijn min of meer beige van kleur, de mannetjes zijn veel donkerder.

Intussen zien we onweerswolken zich aan de horizon samenpakken, we stomen langzaam weer op richting de haven. De pot schaft vandaag een lekkere Japanse roerbak met kipdijen. Van het onweer lijkt voorlopig niets te komen, we zitten nog lang in de kuip na te genieten. Het is al donker als de gasten huiswaarts keren.

Woensdag gaan we voorlopig weer naar Maassluis. De weersvooruitzichten zijn alarmerend slecht. Zodra het weer opknapt, zullen we waarschijnlijk weer terugkeren naar de jachthaven, maar door allerlei afspraken zijn langere tochten op dit moment niet voorzien. Maar het seizoen is nog niet ten einde !

Kleinzonen Arnold en Bart een weekje aan boord

zondag 29 juli - zaterdag 4 augustus 2018

Op zondag vieren we met z'n allen de verjaardag van Thijs in Akkrum. Geweldig feestje ! 's Avonds laden we Arnold en Bart met hun bagage in de Focus, en rijden in een ruk de 250 km naar Herkingen. De boot hebben we al voorbereid op de komst van de logees, er hoeft niet veel meer verbouwd te worden voor ze te kooi kunnen.

Nadat we de vermoeienissen van het weekend hebben weggeslapen, vertrekken we op maandag naar het meest westelijke puntje van de Grevelingen, waar de West Repart recreatiehaven is ingericht door Rijkswaterstaat. Het is een Eldorado voor kids, het is er dan ook behoorlijk druk. We kunnen de Chip met enige moeite nog net tussen twee grotere boten aan een steiger aan de kant wurmen.

Vanuit de haven loop je door een tunneltje zo naar het Noordzeestrand langs de Brouwersdam. En ook in de haven is een leuk strandje, met spannende klimwerktuigen boven het water.
Op het terrein staat een oude Engelse dubbeldekker, ingericht als snackcar. Hij verkoopt van alles van ijs tot heerlijke kibbeling.

We blijven hier drie dagen liggen, met het heerlijke weer deze zomer pendelen we heen en weer tussen zee en Grevelingen. De jongens vermaken zich uitstekend. Als we vragen wanneer ze weer naar huis willen zeggen ze  tot 'als we zelf op vakantie gaan'. Dat zou over anderhalve week zijn, dat wordt wel erg lang. we houden het voorlopig maar tot het komend weekend, met alle opties om ze eventueel eerder thuis af te leveren.

Voor de 'Chip' is dit meteen een test om in de rimboe te overleven, zonder walstroom en stromend water naast de deur. Wij liggen eigenlijk altijd in prima geoutilleerde jachthavens, waar alle voorzieingen onder handbereik zijn. Op de accumonitor houden we de laadtoestand van 210 Ah semi-tractie accu's in de gaten. Eigenlijk kunnen we hier wel een week mee vooruit, ondanks heftig Ipad en Iphone gebruik, en de koeling die overuren maakt met het hete weer. Het zonnepaneel doet met de brandende zon flink z'n best om overdag de zaak iets bij te houden.

Op flinke afstand is een toilet- en douchegebouw beschikbaar, met stromend (koud) water. Ons boordtoilet staat op de aan boord aanwezige vuilwatertank geschakeld. Dat blijkt na drie dagen de beperkende factor in de voorzieningen, als uit de ontluchting aan de zijkant van de boot vloeistof spuit als we het toilet doorpompen.

De zonsondergangen zijn een plaatje, helemaal als we na een dag naar de buitenzijde van de steiger kunnen verhuizen met een schitterend vrij uitzicht over de Grevelingen. Op woensdag varen we terug naar Herkingen, de voorraadkast is leeg. Onderweg zetten we de buitenboordkraan van de vuilwatertank open, en varen enige tijd met een vreemd spoor achter de boot. Gelukkig staat de weinige wind de goede kant op.


Op verzoek van onze gasten eten we pizza, met het kleine oventje dat we hebben duurt het wel lang voordat de voorraad pizza's weggebakken is. Voor Bart, die alleen maar witte Magnums eet, hebben we een voorraadje ijs opgeslagen in de publieke diepvriezer op onze jachthaven.

Op donderdag vertrekken we naar het oostelijke 'Mosselbank' eiland, waar we een nachtje blijven liggen. Bij de hoge temperaturen deze week vinden we verkoeling bij het strandje op dit eiland. De jongens sluiten vriendschap met een heel stel leeftijdsgenoten, en hebben het druk met krabben en het bouwen van zandconstructies op het strand.

Vrijdag varen we terug naar de haven, er moet opnieuw gefoerageerd worden. Louis en Louise komen 's avonds naar Herkingen. Ze mogen op de jachthaven hun tent opzetten om te overnachten. Zaterdag varen we verkoelend over de Grevelingen, en vereren Brouwershaven met een bezoek. We laten ons een visje en een ijsje lekker smaken, en gaan dan voor anker onder Stampersplaat, het paarden eiland, waar lekker kan worden gezwommen.

Tijdens de terugreis naar de haven betrekt de lucht en gaat het steeds  harder waaien. Aanvankelijk varen we op de genua, maar als de wind op een gegeven moment een snelheid van 22 knopen bereikt (windkracht 6) met flinke uitschieters naar boven, wordt het tijd om met zo'n volle boot het zeil binnen te halen en op de motor verder te gaan. De korte golfslag loopt flink op, maar niemand wordt zeeziek.

Eenmaal binnen de pieren van de toegangsgeul naar Herkingen, blijft van de golven weinig over. Er vaart een hele aaneengesloten colonne van schepen, die met deze wind huiswaarts keren. De wind waait vanuit het noorden flink door, in langsrichting van de geul. Niet ver buiten de haven zien we een jeugdbootje in de problemen. Kennelijk is het bootje plat gegaan door de wind, en staat aan de zijkant van de geul een jongeman tot aan z'n borst in het water, die het bootje vasthoudt, maar verder niets kan beginnen om de zaak te klaren. Z'n vrouwelijke zeilmaat zit aan boord, om het klapperende zeil in bedwang te houden. Iedereen in de file vaart vrolijk langs, zonder acht te slaan op de toch wel benarde positie van het stel en het bootje.

Ik roep of  ze een sleep willen, een vraag die bevestigend wordt beantwoord. We gaan uit de file, varen een stukje terug, keren de boot en varen langzaam tegen de wind in langszij van het bootje. Met een oog op de nu snel teruglopende dieptemeter, en het andere oog op onverhoopt losdrijvende lijnen, gooien we ze een lijntje toe, met de instructie die meteen te beleggen op de voorste kikker van het bootje, en het zeil te laten zakken. Al slepend varen we de haven binnen, waar de familie van het stel het hele spektakel vanaf het havenhoofd heeft kunnen zien. We leveren ze af bij de jollensteiger, waar we worden bedankt voor de moeite.

Wij zoeken onze ligplaats op. Terwijl de spullen van de jongens verzameld en ingepakt worden, maakt Irene nog iets eetbaars. Met een tot het dak volgeladen Peugeot vertrekken de jongelui richting Ouderkerk. De wind is intussen gaan liggen, wij genieten in de kuip rustig na van een drukke maar gezellige week.

Rond de thuishaven

Vanaf zaterdag 21 juli 2018

Op zaterdag komen Hans en Erna een dagje meevaren. Na de koffie met heerlijke meegebrachte Holtkamp Tompoucen, varen we via het toegangskanaal van Herkingen Europa's grootste zoutwatermeer de Grevelingen op. Er staat een stevig NW-windje, helaas uit een zodanige hoek dat de Oost-west vaargeul in westelijke richting alleen kruisend genomen kan worden.

Na een uurtje hard werken voor Hans aan het roer gaan we voor een lunchpauze voor anker onder het 'paardeneiland'  Stampersplaat. Om af te koelen nemen we met z'n allen een verfrissende duik in het zoute Grevelingenwater. Na de lunch varen we op de motor via Port Zelande naar 'de Punt' , waar recent een fraaie bungalow locatie gerealiseerd is. 'Voor het lapje' waaien we rustig onder zeil terug naar de thuishaven Herkingen. Bij de Mosselbank eilandjes maken we een ommetje om Martijn en Lies met de kinderen uit te zwaaien voor hun vandaag begonnen vakantie. Op weg naar de Wadden liggen ze hier voor anker om morgenvroeg door de sluis naar buiten te vertrekken.

We hebben een tafel gereserveerd bij het restaurant van de Marina. In het verleden kon je hier lekker eten, maar het sinds kort geïntroduceerde buffetsysteem blijkt geen succes. Wat ons betreft niet voor herhaling vatbaar.
We rijden met Hans en Erna mee terug naar Maassluis, voor ons een ideale mogelijkheid om de auto op te halen, die tijdens onze vakantie in Maassluis was achtergebleven. het was een heerlijke en gezellige zomerdag op het water !


maandag 23 juli - vrijdag 28 juli 2018


Dit is de week die de boeken ingaat als een tropische periode in Nederland. We houden ons rustig, en proberen zoveel mogelijk op het water te zijn, zeilend of voor anker, om optimaal van ieder zuchtje wind te profiteren en af en toe een verfrissende duik te kunnen nemen. Af en toe zien we een zeehond, waarvan de populatie in de Grevelingen de laatste jaren gestaag is uitgegroeid tot ruim 100 exemplaren.

Op woensdag komen Rob en Wil met hond Bobby uit Vijfhuizen een dagje meevaren. We zoeken zo snel mogelijk het verkoelende water op, en varen richting Brouwershaven. Onderweg leggen we even aan bij een van de steigers van het paardeneiland Stampersplaat. Bobby krijgt z'n uitlaatronde, zonder dat we overigens de paarden zien.

Brouwershaven worden we ingeloodst door de sluiswachter, die meedeelt dat voor boodschappen twee uur mag worden aangelegd aan de inkoopsteiger aan de oostzijde van de haven. We maken een
rondje door het pittoreske dorpje met een roemrucht verleden, dat onder andere blijkt uit het prachtige antieke stadhuis, en de gigantische afmetingen van de kerk. We ontdekken bij toeval het geboortehuis van Jacob Cats. Zowel in de kerk als op het marktplein staat een standbeeld van Cats, illustere voorganger van de hedendaagse premiers, die nog steeds kantoor houden in het Catshuis aan het Binnenhof.

Vanuit Brouwershaven varen we terug naar Stampersplaat, waar we ankeren om de dames gelegenheid te geven ter afkoeling in het zilte Grevelingennat te duiken. Hond Bobby beleeft een primeur, hij zwemt voor het eerst in zijn nog niet zo lange leven. We zeilen dan op ons gemak naar onze vaste ankerplaats bij Herkingen, waar Irene een koude maaltijd salade op tafel tovert. Het is al donker als de Vijfhuizers naar huis terugkeren.

Volgens de weervoorspellers wordt de donderdag de heetste dag van de week. We  trekken ons terug op de Grevelingen, en liggen de hele dag voor anker. Met af en toe een duik in het verkoelende water komen we de hitte door.
Op vrijdag is er meer wind, we maken via het eiland Archipel een rondje Grevelingen onder zeil.
Op de terugweg zien we vanaf Bommenede het weer snel veranderen. Donkere luchten pakken zich samen.

We halen de zeilen binnen, en tuffen langzaam op de motor richting thuishaven, in de hoop slecht weer te vermijden. Halverwege Herkingen neemt toch plotseling de wind enorm toe, tot ver boven de 30 knopen, waarbij onze windmeter alarm slaat. Even later varen we een muur van neerstortend water binnen. De stuurautomaat kan dit niet aan, we sturen op de hand door dit geweld. Het zicht is nul, boeien zie je niet meer, maar op de GPS kunnen we de juiste koers houden. Net zo plotseling als het noodweer kwam, is het ook weer weg, en kunnen we onze weg vervolgen. Het is flink afgekoeld, en de boot schoongespoeld.

De reis verloopt verder ook niet helemaal ongestoord, want we zien een groot motorjacht op topsnelheid op ons afstormen, met een hekgolf van heb ik jou daar. We maken een paar foto's van de snelheidsmaniak, die we later kunnen gebruiken voor een eventuele aangifte bij de Waterpolitie.

Op zaterdag vertrekken we naar huis, op zondag viert Thijs in Akkrum z'n achtste verjaardag. Dat gaan we vieren !

Stellendam - Herkingen

vrijdag 20 juli 2018

We hebben gisteravond al besloten, vroeg uit Stellendam te vertrekken voor onze reis naar thuishaven Herkingen. Misschien dat de vakantiedrukte bij de Volkerak- en Krammersluizen dan nog niet is losgebarsten. Het zijn de beruchtste van de drie sluizen die we vandaag moeten passeren. De laatste is de Grevelingensluis, die kennen we zo goed dat we bijna altijd in een klein gaatje mee kunnen schutten.

Nog voor de wekker afloopt, staan we al naast het bed. We vertrekken om 6:45, en ontbijten onderweg. Het is een bijna windstille, prachtig zonnige morgen (zie foto's). Maar vergis je niet, in de wind en de nog vochtige ochtendlucht is het flink koud !
Door het ontbreken van wind varen we op de motor. Irene gaat als compensatie lekker onder zeil, en blijft slapen tot de Volkeraksluizen.

Als we bij de sluis aankomen, staan de sluisdeuren open en de lichten op groen, we kunnen meteen naar binnen. Maken we niet vaak mee, de verbazing wordt nog groter als ons hetzelfde overkomt bij de Krammersluis. Dan is het half uurtje vertraging bij de Grevelingensluis makkelijk te verteren. Op de Grevelingen blijkt plotseling een flinke bries opgestoken. Om 14:30 varen we de jachthaven in.

Het inparkeren in onze box bij de WSV Herkingen zijn we nog niet verleerd. Zodra we vastliggen, gaat Irene even inkopen doen voor onze verlate lunch, en voor het avondeten. In de haven is het bloedheet, we gaan snel het water weer op. In onze boordbibliotheek staat een Vaarwijzer van de Nederlandse en Duitse Wadden, die misschien van pas komt bij de voorgenomen tocht naar het hoge Noorden van Martijn en Lies met hun 'Stormvogel'.

Die Vaarwijzer wegbrengen over het water naar hun boot die in Scharendijke ligt, verenigt het nuttige met het aangename. De heenreis maken we gemotoriseerd, terug is de hele tocht prima bezeild.  Onderweg landt af en toe een zeemeeuw al varend op de hekstoel, ze blijken totaal niet schuw. Beducht voor wat ze ongevraagd achter kunnen laten, jagen we ze snel weg. Om kwart voor acht leggen we weer aan in Herkingen, en genieten we van een welverdiend avondmaal.

Vandaag 20 juli  is het Sint-Margriet, in het rijtje met oude volkswijsheden belangrijk !

Sint-Margriet of Pisgriet, is de naamdag van Margaretha van Antiochië. Deze dag wordt beschouwd als de eerste dag van de hondsdagen en is vanouds belangrijk voor boeren en buitenlui. Naar verluidt is het weer op pisgriet bepalend voor het weer op de daarop volgende weken.

"Is het droog op Sint Margriet, dan regent het 6 weken niet. Maar regent het op Sint Margriet, dan krijgen we 6 weken een natten tied"

Volgens de legende was het zo dat Margriet een goede daad had gedaan en dat zij als beloning dat waar zij mee zou beginnen, zes weken ononderbroken vol zou kunnen houden, zonder ook maar een moment moe te worden. Ze had bedacht dat ze zou gaan spinnen, dat zou veel wol opleveren. Maar voor ze begon, wilde ze nog even haar blaas legen. Vele volkse spreuken zijn hier dan ook uit ontstaan.


De vandaag gevaren route (het eerste deel van de tocht van Stellendan tot Hellevoetsluis ontbreekt, de PC was nog niet wakker) :

IJmuiden - Stellendam

donderdag 19 juli 2018

Na een paar dagen harde wind, beloven de weerberichten vandaag perfecte omstandigheden. Vergeet het maar. Zoals zo vaak deze zomer blijken de lokale omstandigheden soms behoorlijk af te wijken. Vanmorgen wordt voor mist gewaarschuwd, maar dat valt reuze mee. Wat niet meevalt is de heftige deining, die nog steeds doorstaat van de afgelopen dagen. We hijsen al in de haven het grootzeil, helaas maken we met de 10 knopen wind uit het noorden, en de flinke stroom die de eerste uren tegen ons is, te weinig voortgang. Meer dan 2 knopen snelheid over de grond blijft er niet over. Het grootzeil laten we vastgesjord wel staan, om als slingerdemper dienst te doen. De deining loopt schuin van stuurboord achter binnen, wat het sturen bemoeilijkt en het varen onaangenaam maakt. Het ene moment zak je een dal in, het volgende moment klauter je bergop. Deels veroorzaakt door wind tegen stroom.

Tot Scheveningen blijft het knokken, dan gaat de stroom meelopen, gaat de motor uit, en kunnen we zeilen ! We zijn omringd met diverse groepen wedstrijdzeilers, die meedoen aan de WK zeezeilen (dat evenement is de reden dat Marina Scheveningen de maand juli voor toerzeilers dicht is). We zien de Akzo Nobel (die van de Volvo ocean race) vlakbij passeren, waarschijnlijk een PR tochtje met relaties ! We varen rechtstreeks naar de voor jachten aangewezen oversteekplaats van de Maasgeul, melden ons aan bij de sector Maasmond. Als we bijna de geul gepasseerd zijn, worden we door de verkeersleiding opgeroepen dat er een binnenlopend vrachtschip ongeveer op onze route zit, maar als we onze snelheid en koers vasthouden, we geen problemen hoeven te verwachten.

Zoals we al eerder hebben gemeld is de route rond de Maasvlakte een klotsbak, maar eenmaal in de beschutting van diezelfde Maasvlakte als we naar het Slijkgat wenden, wordt het beter. We zeilen zelfs op recordsnelheid als we halve wind richting Stellendam kunnen sturen. Rond 18:45 meren we af bij de wachtplaats voor de Goereese sluis, die ons naar het Haringvliet moet brengen. Een half uurtje later parkeren we de 'Chip' in het opvang kommetje van Marina Stellendam. Zoals gebruikelijk, blijkt de havenmeester gevlogen. Onbegrijpelijk, de haven Scheveningen ligt er al uit, Stellendam is dan de eerste zeehaven waar je terecht kunt na IJmuiden.


de vandaag gevaren route :

Extra dagje IJmuiden (2)

woensdag 18 juli 2018

Wij blijven nog een dag in IJmuiden liggen, vandaag waait er nog steeds een zeer stijve bries uit zuidwest. Morgen ziet het er met noordenwind perfect uit om verder naar het zuiden af te zakken. De marina in Scheveningen is voor gasten gesloten van 15 juni tot 28 juli, een complicatie omdat er weinig jachthavens langs de Nederlandse kust liggen. De dichtstbijzijnde zeehaven in zuidelijke richting is nu Stellendam, een afstand van 51 zeemijl, bij een snelheid van 5 knopen zo'n 10 uur varen. Een tij duurt ongeveer 6 uur, dus op een deel van de tocht heb je stroom tegen. Optimaal voor ons is tussen 9:00 en 10:00 morgenochtend te vertrekken, we hebben dan op het eerste deel van de tocht stroom tegen, maar in het Slijkgat bij Stellendam de stroom mee.

Vandaag komt Lies met Jens en Ruben voor een dagje strand. Onze foeilelijke roze parasol gaat mee als windbreker. Net als het weekend op Texel vermaken de boys zich prima met zand en water. Oma Irene verzorgt de natjes en de droogjes. Voor de lekkere trek van de jongens hebben we gisteren al de nodige lollies en chips ingeslagen. Als de Hagenaars weer naar huis zijn vertrokken, beginnen we aan de van het weekend overgebleven drankjes, worst en Franse kaas. Scheelt een hoop ruimte en minder stank in de koelkast ! Als avondmaal halen we een paar heerlijke loempia's bij de prima bekend staande Marina-Chinees. We genieten van een prachtige avond in de kuip, de wind is flink afgezwakt en al naar her noorden geruimd.

Extra dagje IJmuiden

dinsdag 17 juli 2018

Als we wakker worden, blaast er een harde ZW wind over de haven. Precies de koers die we moeten varen naar Scheveningen. Het Kustwacht weerbericht van 8:05 verschaft opheldering : er trekt een trog over de kust van zuid naar noord over IJmuiden. Er wordt mogelijk windkracht 5 verwacht. En de golven worden gedurende de passage flink opgeklopt. Wij nemen een snipperdag, en zien morgen verder !
Bovendien horen we van onze buren, en lezen we het later ook bij het havenkantoor : Scheveningen is de maand juli gesloten voor passanten, ivm WK zeezeilen.....

Ik heb een paar jaar geleden een echte weercursus gevolgd bij Gerrit Hiemstra (de oprichter van Weer Online), ik begrijp sindsdien wat een trog is, maar Buienradar kan dat veel beter uitleggen :

------------------------------------------------
'Meteorologen gebruiken geregeld het woord “trog” om een weersituatie te beschrijven. Voor de meteoroloog gesneden koek maar voor de kijker of luisteraar niet altijd. (....). Als u dan een keer het woord “trog” voorbij hoort komen of u leest het in het weekend weerbericht van buienradar dan bent u goed voorbereid en weet u waar het over gaat. Een trog hangt samen met een lagedrukgebied. Op de weerkaart is een trog zichtbaar in het isobarenpatroon (lijnen van gelijke druk) als een uitstulpsel van het laag. De isobaren knikken duidelijk in een trog en je kan door de scherpe knikken een lijn tekenen. Dit noemen we de trog-as. Bij de passage van een trog merk je daarom altijd een windsprong. Typisch voor Nederland is een voor de trog naar zuidwest draaiende (krimpende) wind. Na trogpassage draait (ruimt) de wind vervolgens naar het noordwesten.

Een trog betekent in het algemeen wolkenvorming en vaak buien. Dat komt omdat in de trog de lucht opstijgt. Stijgende lucht koelt af en leidt bij voldoende vocht tot wolken en mogelijk buien. Zonder te diep op de dynamische processen in te gaan komt het er op neer dat lucht een trog sneller instroomt dan uitstroomt. Hierdoor hoopt in de trog-as de lucht op en die kan maar één kant op en dat is naar boven. Ook in de bovenlucht is de trog vaak herkenbaar waardoor de lucht flink kan doorstijgen. Buien kunnen zo zeer actief worden. Overigens zie je bij fronten ook een knik in de isobaren. Dit kan eveneens als trog worden opgevat. Groot verschil is dat die knik het frontvlak markeert en een front is de scheidingslijn van twee luchtsoorten. Een trog manifesteert zich in een enkele luchtsoort.

Troggen komen vrijwel altijd vanaf de Atlantische Oceaan over Groot Brittannië bij Nederland aan. Ze hebben dan al een heel traject afgelegd. Maar soms ontstaat er ook een trog op de Nederlandse kustlijn die niet een hele reis achter de kiezen heeft maar in een kleine circulatie tot stand komt. Dit noemen we een kustvore. (Vore is een synoniem voor trog.) Een kustvore zien we het vaakst in het najaar als het zeewater het warmst is en vaak warmer is dan het land (zeker in de avond en nacht). Een kustvore ontstaat in Nederland als de lucht vanaf zee met een westelijke stroming geconfronteerd wordt met land, in dit geval de westkust. Land zorgt voor veel meer wrijving dan een relatief glad wateroppervlak en daardoor wordt de aangevoerde lucht afgeremd. In de kuststrook ontstaat dan aan het aardoppervlak een opeenhoping van lucht die maar een kant op kan: omhoog. Omdat de aangevoerde lucht vanaf zee door het warme zeewater al redelijk onstabiel is ontstaat er een buienlijn op de kust die daar vrijwel stationair blijft liggen. In het binnenland is het wrijvingseffect niet merkbaar en ontstaan er geen buien.'
------------------------------------------------------------------



Meteorologie is een gecompliceerde wetenschap, het is wel leuk om te zien hoe bijvoorbeeld politici zich een air aanmeten dat ze er verstand van hebben. Neem bijvoorbeeld Thierry Baudet, die vindt dat Gerrit Hiemstra als weerman ontslagen moet worden:

Uit 'De Telegraaf' van 4-1-2018 :

Fractievoorzitter Thierry Baudet van Forum voor Democratie had woensdag op Twitter ruzie met NOS-weerman Gerrit Hiemstra. Ze voerden een korte discussie over het klimaat. Deze discussie eindigde woensdagavond met een tweet van Baudet met de zin: „Deze man zou moeten worden ontslagen.”

Het ging om deze tweets :

Thierry Baudet twitterde: „Die film van Gore slaat echt werkelijk helemaal nergens op. Er is geen toename in extreme weersomstandigheden. Het klimaat warmt veel minder op dan altijd voorspeld. Meer CO2 heeft geweldig positief effect op plantengroei. Smog in India heeft niets met CO2 te maken.”

Vervolgens reageerde Gerrit Hiemstra met: „Eén tweet met 4 keer onzin. Wie kan hier overheen?” Daarna schreef de weerman „slechts niet-onderbouwde stellingen” te zien „van de kant van meneer Baudet” en beëindigde hij de discussie.

Texel - IJmuiden

maandag 16 juli 2018

Wij vertrekken even na 10 uur voor de 38 mijl lange tocht naar IJmuiden. Er staat weinig wind, de Texelstroom hobbelen we onder zeil geduldig af, met stroom tegen halen we met moeite 1,5 tot 2 knopen snelheid. In dit tempo zijn we 20 uur onderweg, als de wind dan ook nog inkakt gaat de motor aan. Tot IJmuiden blijft die bijstaan, even onderbroken door een zwempartij van zeemeermin Irene midden op zee, heerlijk verkoelend bij de tropische temperatuur van vandaag.

De trip naar IJmuiden is niet veel anders dan routine, we vinden een plaatsje aan de gastensteiger onder nummer M11. Als het weer morgen OK is, varen we door naar Scheveningen.

de vandaag gevaren route :

Feestje !

zaterdag 14 juli - zondag 15 juli 2018

Dit weekend worden de verjaardagen van Irene, Louise en Arnold op Texel gevierd. De kinderen met kids komen vanmorgen per veerdienst TESO uit  Den Helder. Martijn en Lies, en John en Mariska nemen tenten mee, ze hebben een kampeerplaats gereserveerd bij de Hoeve 'Vrij en Blij' net buiten Oudeschild. Louis en Louise verblijven in een B&B in Oudeschild, Arnold en Bart slapen op de 'Chip'. Tot zover de logistiek, dat was al moeilijk genoeg.

Iedereen verzamelt na aankomst op de 'Chip' voor koffie met gebak, daarna gaan de kampeerders de tenten opzetten. De neefjes hebben het druk met allerlei vertier, vertederend om te zien hoe goed ze met elkaar omgaan. Als iedereen weer terug is voor een broodjeslunch, zien we als uit het niets een auto aan komen varen, die zonder te stoppen de trailerhelling tegenover de 'Chip' opvaart en zo wegrijdt. Iedereen is met stomheid geslagen.

Na de lunch verkassen we naar het strand bij paal 9, waar met tomeloze energie van het strand en het geweldig meewerkende weer genoten wordt. We gaan bijtijds terug, want voor vanavond staat er BBQ op het menu. Dankzij het vakmanschap van Louis op dat gebied is het genieten. Net als al weer een paar jaar geleden schieten we gebruikelijke familiefoto's bij het TESO bootmodel !
Als de zon begint te dalen, worden alle kids bij elkaar gezocht en gaan ze naar hun nachtverblijf.



De volgende ochtend is iedereen bijtijds weer fris en fruitig in Oudeschild aanwezig, en gaan we weer naar het strand, nu inclusief een gezamenlijke lunch bij Paal 17. Gelukkig heeft Irene een grote tafel voor 14 personen gereserveerd, anders was de lunch mogelijk niet doorgegaan. Door de gigantische drukte loopt dat enigszins uit de hand, de kids vermaken zich tijdens het wachten op het strand. Maar na een uurtje heeft toch iedereen z'n bestelling voor z'n neus staan.

Vanaf Paal 17 gaan de Akkrummers en de Hagenezen rechtstreeks naar de veerboot, om in deze drukte enigszins op tijd thuis te kunnen zijn. Morgen wacht weer een schooldag of de BSO. Louis, Louise en Arnold en Bart brengen ons terug naar de jachthaven, en blijven nog even van het eilandgevoel genieten, tot ook voor hen onverbiddelijk de boot terug naar het vasteland wacht.

Een geweldig weekend, heel gezellig en onder ongekend zomerse omstandigheden !