Het vaarseizoen 2011 is dus toch nog niet voorbij. Op maandagmorgen 14-11 is gepland dat Wim en ik vanaf het Goese Meer vertrekken, voor het wegbrengen een Linssen 450 naar Maasbracht voor de Linssen najaarsshow. De geplande route loopt via de Oosterschelde naar de Bergsediepsluis, de Schelde-Rijn verbinding naar het Volkerak, het Hollandsch Diep, de Amer (bij de Biesbosch), de Bergse Maas en dan de hele Maas op tot aan Maasbracht. De route gaat via een aantal vaarwegen waar ik nog nooit gevaren heb, de brughoogte daar is te krap voor een zeilboot met staande mast. Het wordt dus interessant, ik probeer van bijzondere punten een fotootje te maken. Er gaan dikke truien en sokken mee, het weer ziet er relatief goed uit, maar het is al behoorlijk koud, zeker op het water !
Op maandag rijden we al vroeg via Scharendijke, waar we Wim oppikken, naar de prachtige lokatie van het Goese Meer waar we aan de eigen aanlegsteiger de 'Kwintebank' aantreffen. Na het inladen van de victualiën en een inspectieronde vertrekt chauffeuse Irene weer naar huis en kiezen wij het niet zo ruime sop van het Havenkanaal naar de Goessche Sas. Het is koud en mistig in het hele land, gelukkig is er zicht genoeg om veilig te kunnen varen. Voor nog slechter zicht hebben we ook radar aan boord, hoewel dat een zeeradar is, die strikt genomen door het grote bereik voor gebruik op de binnenwateren minder geschikt en zelfs niet toegestaan is. Toch is het een nuttig hulpmiddel. Eenmaal op de Oosterschelde gaat het richting Berge Diepsluis, die ten tijde van de Deltawerken gebouwd is als onderdeel van de Oesterdam. De sluis ligt bovenop de historische fundamenten van de verdwenen stad Reimerswaal. 
Via de sluis en het schilderachtige plaatsje Tholen belanden we in het Schelde-Rijnkanaal, dat uitkomt in het Volkerak. We vermijden door deze route de altijd vervelende schutting in de Krammersluizen. Eenmaal door de Volkeraksluis loopt het al tegen zonsondergang en begint de schemering. Omdat overnachtigingplaatsen verder Oostelijk niet zo ruim gezaaid zijn, besluiten we in Willemstad te overnachten. We vinden een plaatsje in de knusse gemeentehaven, en genieten van een heerlijk maal in de 'Rosmolen' .
Als we dinsdagmogen vroeg opstaan, is het potdik van de mist. Na enige tijd wordt de havenmond zichtbaar, en besluiten we te vertrekken. Zodra we echter buiten de haven zijn, lijkt het wel een dichte wattendeken, en is de boeg vanuit het stuurhuis nauwelijks zichtbaar. Met de nodige moeite keren we terug naar de haven, en leggen de Kwintebank aan naast het ponton waar de havenmeester kantoor houdt. In het havenkantoor worden we verwend met koffie en leuke verhalen van wat een havenmeester zoal meemaakt. Hij meldde dat gedurende de laatste dagen met dichte mist, verschillende pleziervaarders door de waterpolitie van het water zijn gehaald. Met slecht zicht is het op dit druk bevaren vaarwater verboden en bovendien levensgevaarlijk, zonder juiste apparatuur en papieren, je tussen de snelvarende binnenvaart te begeven. Als rond tien uur de mist minder dicht wordt en we de binnenvaartschepen weer enigszins kunnen zien varen, vertrekken we alsnog in oostelijke richting. De mist trekt later helemaal op, en als je de temperatuur even wegdenkt dan lijkt het wel lente. Met de Chip zijn we gewend bij de Moerdijkbrug af te buigen naar het Noorden, maar nu blijven we doorvaren in westelijke richting, en passeren we achtereenvolgens de Moerdijkbrug, de nieuwe HSL brug en de oude spoorbrug. Op bijgaande foto is op alle bruggen verkeer te zien, inclusief de HSL. Na de bruggen draaien we de Amer in, langs de verschillende Biesbosch onderdelen en het Anton Pieck-achtige plaatsje Heusden. De Maas wordt steeds schilderachtiger, met zandoevers en fotogenieke bomen. Door de geringe regenval in de recente periode is het peil en de afvoer van de rivieren op z'n laagst sinds jaren, dus hebben we vrijwel geen stroom tegen. Later in de middag passeren we de sluis bij de stuw van Lith. Als de zon bijna ondergaat, zoeken we een comfortabele overnachtingsplaats in 'De Gouden Ham' bij Maasbommel. 's Avonds kijken we via ZDF op de satellietontvanger met stijgende verbazing en ongenoegen naar de 3-0 aframmeling die het Nederlands elftal van de Deutsche Mannschaft krijgt. 
's Nachts vriest het behoorlijk, het teakdek is over een groot oppervlak spiegelglad door de aangevroren rijp, maar gelukkig is er vandaag (woensdag) geen mist. Voor zonsopkomst varen we al weer, en zien de zon langzaam boven de kim uitklimmen, een prachtige aanblik vanaf de rivier. We passeren onderweg de sluizen van Grave en Sambeek, beide met stuw. We passeren vele dorpen met schilderachtige kerken en andere bouwsels, met even zo schilderachtige namen. Over de Maas varen talloze ponten, sommige zijn van het 'gierpont' type, die gebruik maken van de stroom om over de rivier te scheren. Een ankerkabel loopt via een bootje stroomopwaarts naar de verankering op de rivierbodem. Dus bij het passeren is het uitkijken geblazen.
Bij de sluis van Belfeld staat een koerier van Linssen klaar met twee jerrycans motorolie. De Steyr motoren verbruiken relatief veel motorolie, en de reservevoorraad aan boord staat per ongeluk achter slot en grendel. Maar met de verse voorraad en een tot vultrechter omgebouwd waterflesje kan de olie weer op peil worden gebracht.
Al met al schieten we heel goed op richting Maasbracht, helaas is de sluis bij Heel gestremd voor de pleziervaart. In plaats van de snelle route door het Lateraalkanaal, moeten we omvaren via de oude bedding van de Maas, dwars door Roermond. Het nadeel daarvan is niet zozeer de omweg in afstand, maar de passage van twee sluizen. De sluiswachters zijn niet de vlotste, en het vullen van de enorme sluiskolken vergt de nodige tijd. Intussen valt het duister in, gelukkig is de Maas ter plaatse breed met weinig obstakels, en na het verlaten van de sluis is het nog maar een klein stukje richting Linssen in Maasbracht.
Daar aangekomen leggen we de Kwintebank in een box, maken een kant-en-klaar-maaltijd warm en genieten van een goede nachtrust. De volgende ochtend wordt schoon schip gemaakt en worden we door een chauffeur van Linssen weer bij het thuisfront afgeleverd.
De afgelegde route is te volgen op bijgaande kaartjes (foto's en kaartjes worden vergroot weergegeven als je erop klikt)
