De kop is eraf 2022

 vrijdag 3 juni 

Na Irene's Macula oogprik vrijdagochtend, hebben we de auto volgeladen en zijn we naar de 'Chip' in de jachthaven van Herkingen vertrokken. Ongelooflijk waar de grote hoop spullen is gebleven, als je aan boord alles een plek hebt gegeven. Cees is z'n scheerapparaat vergeten in te pakken, we nemen bij de berg noodzakelijke boodschappen bij AH in Oude Tonge een krabbertje en scheerschuim mee voor de komende tijd. 

De kooi is weer even wennen, en rond een uur of vier 's nachts worden we ook nog eens gewekt door een hels kabaal als de op tafel liggende  elektrische tandenborstel van Cees zonder geringste aanleiding volle kracht te keer gaat. Je kunt knoppen drukken wat je wilt, maar het stopt pas als z'n humeur dat toelaat. Dat herhaalt zich een paar keer, tot de accu leeg is. Adieu nachtrust. Het elektronische spook heeft toegeslagen, de tandenborstel is reddeloos verloren. 

zaterdag 4 juni

De wekker is onverbiddelijk, om half acht  's morgens worden we ruw gewekt. Het weer komt niet overeen met de verwachtingen, de harde realiteit is donkere luchten, koude harde oostenwind en zo nu en dan een spetter regen. Na douche, ontbijt en de nodige voorbereidingen varen we toch om 9:10 de haven van Herkingen uit, richting Grevelingensluis. We hebben geluk, we kunnen zo de sluis binnenvaren. En dat geluk herhaalt zich bij de Krammer en Volkerak sluizen. Het scheelt een hoop wachttijd. Onderweg krijgen we een paar buien over ons heen, en bepaald door de route, varen we recht tegen de harde wind en golven in. We kijken jaloers naar tegemoet komende zeilboten, die varen ontspannen 'voor het lapje'.

We lopen net Willemstad binnen, als de lucht onverwacht opklaart en er een vrolijk zonnetje doorbreekt. We krijgen van de havenmeester een box toegewezen (H2), en genieten van onze verlate lunch en van de zon in de kuip !

Aan het eind van de middag belt Liesbeth, ze zijn in Scharendijke op hun nieuwe boot 'Brisk', een Victoire 1044 die de recent door brand verloren gegane 'Stormvogel' moet doen vergeten. Ze haalt ons op, we bekijken hun prachtige nieuwe schip, eten een hapje bij de Italiaan en genieten van hun gezelschap. 

Het is al donker als we weer naar Willemstad teruggebracht worden. Het weerbericht voor morgen, de weerkaart en de buienradar voorspellen niet veel goeds, onweer en zware buien. We wachten maar af, en bekijken de situatie bij het opstaan. Desnoods blijven we nog een dagje in Willemstad liggen.

Rond middernacht worden we gewekt door lichtflitsen en knallen. Dit blijkt nog niet het verwachte onweer te zijn, maar vuurwerk bij een feestje in de buurt. Later in de nacht worden we wakker gehouden door bijna tropische regen, die in buien met veel wind met grote kracht tegen het dek en de opbouw klettert. Een goede test voor de waterdichtheid van alle ramen en luiken, we houden het droog van binnen !

De vandaag gevaren route :