Wind, wind, wind

woensdag 20 juni 2018

De weerkaarten en de weermannen zijn duidelijk : het tweede  deel van deze  week  zal in het teken staan van de wind. En dat merken we 's nachts al. Het onheilspellend huilen van de wind door de masten in de jachthaven, het rukken van de boot aan z'n  landvasten, het geklots van de golven tegen de romp, je hoeft je bed niet uit om te weten hoe het er buiten aan toe gaat. We maken dan ook geen haast met opstaan.

Eenmaal in de kleren blijkt, ondanks de vijandige omstandigheden, dat verschillende boten aanstalten te maken om te vertrekken. Op Vlieland bepaalt het getij wanneer je kunt vertrekken en wanneer je aankomt. De optimale vertrektijd naar de vaste wal is nu aan het eind van de morgen. De stormachtige wind, volgens de Brandaris Beaufort 7 met uitschieters naar boven, komt uit het zuidwesten. Dit is dwars op de ligging van de boxen hier op Vlieland.

We zien verschillende boten vertrekken. De norm hier is dat het gepaard gaat met veel te veel gasgeven, en dat de boot de schipper de baas is, in plaats van andersom. Voeg daarbij het geschreeuw van mensen die dreigen te worden aangevaren, en het gekraak van polyester en houtwerk als dat daadwerkelijk gebeurt, ziedaar de sfeer in de jachthaven onder deze omstandigheden. Vanuit onze kuip zien we het hele schouwspel zich voor onze ogen ontrollen. De havenmeesters scheuren rond in hun RIB om links en rechts bijstand te verlenen.

Een van onze buren, die alleen vaart op een zelfde type zeilboot als onze C777, moet in het weekend weer in Loosdrecht zijn en zegt geen keus te hebben, hij moet vertrekken. Met de gezamenlijke buren maken we een plan om hem zonder schade de box uit te krijgen. Als hij de motor wil starten, springt de startknop uit elkaar, die moet eerst gerepareerd worden. Maar dan gaat hij, met vereende krachten wordt hij zonder schade de box uit geholpen. We gaan gewapend met de verrekijker naar een duintop bij de haven, en zien hem in een woeste zee richting vaste wal verdwijnen.

Ondertussen zien we de bemanning van de reddingboot arriveren. Al rennend trekken ze hun overlevingspakken aan. Even later scheurt de reddingboot Graaf van Bylandt volle kracht de haven uit. Op de AIS is hij te volgen, halverwege de Blauwe Slenk keert  hij om en meldt aan de Brandaris de terugkeer naar Vlieland. Een op de loer liggende commerciële redder is de KNRM voor geweest.

Tegenover ons ligt aan de buitenzijde van de steiger een catamaran, die op een gegeven moment vol wordt geraakt door een stalen platbodem, die bij het langsvaren wordt weggeblazen naar de catamaran. Met veel gas probeert De schipper nog weg te draaien, maar boem is ho. De havenmeesters assisteren bij het opnemen van de schade. De schipperse van de catamaran is helemaal van de leg, als er maar iemand per boot in buurt komt, staat ze op het dek te zwaaien en te gillen.

Na de lunch is iedereen die zo nodig moet vertrekken wel op weg, nu komen de schepen binnen die voor de stroom vanaf de vaste wal komen. Dat zijn er niet zo veel. Vermeldenswaardig zijn twee extremen : een supergroot motorjacht komt binnen, en legt mijn pijn en moeite aan tegen een andere boot. Even later komt de havenmeester in z'n RIB om te assisteren bij het verleggen naar een plaats aan de langssteiger. Hij probeert het grote schip dwars op de wind tegen te houden, maar tegen deze wind hebben de RIB en de boegschroef geen schijn van kans. Tijdens het langsvaren vaart de grote jongen met een harde klap een flink gat in ander groot motorjacht.

Dan zien we een klein motorbootje van nog geen 6 meter met een enorme 140 pk buitenboordmotor en een Duitse vlag achterop binnenkomen. Meer motor dan boot eigenlijk. Hij wordt als een veertje heen en weer geblazen, ondanks z'n dikke motor. Met vereende krachten wordt hij zonder schade een box in geholpen. De doorweekte Duitser en z'n vrouw blijken helemaal van Texel gekomen, dan moet je toch wel ware doodsverachting hebben. De schipper meldde dat het Stortemelk toch wel tegenviel, en dat hij heel veel water had zien overkomen.

Wij gaan boodschappen doen, en boeken onze ligplaats bij tot zaterdag. Voor de komende dagen wordt nog veel meer wind verwacht.. .


donderdag 21 juni 2018

Vandaag de langste dag ! De wind is nog meer aangehaald, maar gedraaid naar NW. Daarmee liggen we redelijk beschut in de jachthaven, en met de kop in wind. In de kuip zit je dan lekker beschut. De zon wisselt af en toe met regenbuien, die van korte duur zijn. De schepen die nu in de haven liggen, hebben verstandige schippers. Er vaart niemand uit, en er komt niemand binnen. Redelijk saai dus.

Aan het eind van de middag maken we voor de dagelijkse beweging een fietstochtje met een tussenstop in de duinen, met een prachtig uitzicht op zee. Bij de zandplaat Richel zien we flinke deining vanaf zee binnenlopen, met grote brekers tot gevolg. Geen weer om daar te varen. Via het dorp fietsen we terug. Als we langs de midgetgolfbaan rijden, zien we daar de in 1986 vervangen koepel van de vuurtoren staan, die dateert uit 1878. Die heeft nu een duidelijk andere bestemming gekregen. Het verhaal van de Vlielandse vuurtoren, die eigenlijk een tweedehandsje is, heb ik al eens in een blog beschreven, zie hier.

Vanavond gaan we lekker uit eten bij restaurant De Dining aan de jachthaven, die een prima beoordeling krijgt op internet. Voor morgen wordt nog steeds harde wind verwacht, we wachten maar af tot het beter wordt. Voorlopig is het geen straf om op dit mooie eiland te blijven.