Stilte voor de storm

dinsdag 19 juni 2018

Vandaag wordt een mooie dag volgens onze weervoorspellers, en daarna gaat het snel bergafwaarts. Donderdag en vrijdag windkracht 8. Wij hebben voorlopig tot en met morgen geboekt. We besluiten het slechte weer op Vlieland af te wachten, en hier nog even te blijven genieten. Niet iedereen in de haven maakt dezelfde keuze, de haven loopt leeg. De mensen die nu vertrekken hebben prima omstandigheden om naar de vaste wal te varen, de eerstvolgende stormvrije mogelijkheid wordt waarschijnlijk zondag of later.

Na de lunch stappen we op onze DiBlasi vouwfietsen. We nemen het schelpenpad dat langs de hele noordkant van Vlieland dwars door de duinen in de overweldigende natuur is aangelegd.
Helaas zijn we het dorp nog niet gepasseerd, of Irene rijdt plat. Voor de vakantie heb ik nog een nieuwe achter binnen- en buitenband gemonteerd, maar daar hebben die venijnig scherpe schelpen geen ontzag voor. We hebben bandenplakspullen bij ons, na tien minuten rijden we weer. Op een bepaald punt ligt het fietspad zo hoog, dat je zowel de Noordzee als de Waddenzee kunt zien. We stappen af en genieten vanuit een duinpan van het prachtige uitzicht.

Volgens Google maps is het dan nog 2,8 km naar het Posthuys. Het Posthuys heeft een roemruchte geschiedenis als pleisterplaats voor de post die vanaf de vaste wal in Noord Holland van eiland naar eiland werd doorgegeven. Ook schipbreukelingen werden hier vroeger opgevangen.
Tegenwoordig is het een hotel-restaurant en pleisterplaats voor wandelaars en fietsers. We maken korte metten met dat korte maar pittige stukje door de duinen, en komen op adem op het terras van het Posthuys, onder het genot van een cappuccino met appeltaart en slagroom.

De terugreis richting jachthaven voert door het imposante ruim 100-jarige Bomenland (in de vorige eeuw in 1909 ooit als werkgelegenheidsproject aangelegd). De weg slingert verder langs en door de duinen aan de Wadzijde van het eiland. We passeren de twee eendenkooien waarmee in vroeger tijden wilde eenden werden gevangen. Rond koffietijd zijn we terug aan boord, in de kuip genieten we na van een prachtige dag. We gaan zien wat de dag van morgen brengt, uit voorzorg leggen we een extra lijn naar de steiger en twee extra stootwillen tegen de vingerpier. We hebben zwaardere stormen hier doorstaan !

's Avonds ga ik in m'n eentje naar een lezing met foto's in Podium Vlieland, een particulier cultureel centrum centraal in het dorp, dat is opgezet door de politiek vluchteling Bojan Bajic. Hij financiert het met de verkoop van koffie, bier en ijs. De lezing vanavond heet 'Vlieland Toen', die regelmatig wordt gegeven door Jan van  Vlieland, de geuzennaam van Jan Houter. Die ken ik al uit de jaren 50 van de vorige eeuw, toen hij als 9-jarige met z'n ouders naar Vlieland emigreerde. De familie Houter exploiteerde daar de Vivo kruidenierswinkel, tegenwoordig is dat de Spar supermarkt.

Jan Houter is nu een van de bekendste Vlielanders, eigenaar van 'de Stoep' en hotel Zeezicht. Daarnaast organiseert hij talloze activiteiten, en is hij een enthousiast amateur historicus. Samen met de echte historicus Anne Doedens heeft hij al vele boeken geschreven over belangrijke episodes uit de geschiedenis van noord-Nederland, de Wadden, en Vlieland in het bijzonder. In de Vaderlandse geschiedenis zoals die in de schoolboeken staat, ontbrak het meeste. Dankzij de inzet van Jan Houter wordt de Canon van de Vaderlandse geschiedenis regelmatig aangevuld.

Zoals met 'Holmes bonfire', een aanval van de Engelse admiraal Holmes op de Hollandse handelsvloot, die in het Vlie lag te wachten op goed weer. Honderden schepen werden toen verbrand, evenals het dorp West Terschelling. De Hollandse economie heeft jaren nodig gehad om daarvan te herstellen. Ik heb hier al eens een blog aan gewijd.

Verder schreef Jan Houter boeken over de enige nog levende, nu 103 jarige oorlogsvlieger Jan Linzel, die jaren commandant is geweest van het luchtmacht schietterrein  op de Vliehors. En over de Vlielander Willem de Vlamingh,  die in Australië  bekender is dan bij ons. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Zijn nieuwste boek gaat over de Watergeuzen, die wij kennen van de inname van den Briel, maar feitelijk actief waren op en vanaf de Wadden.

Goed, deze Jan Houter houdt dus de lezing 'Vlieland Toen'. Aan de hand van honderden foto's uit verleden en heden, en met talloze geweldige anecdotes geeft hij een inkijk in hoe de Vlielanders leefden en leven. Een drie uur durend feestje.
Na afloop van de lezing kunnen we nog even napraten, en signeert Jan voor mij het boek over de Watergeuzen, dat vanaf nu op de Chip meevaart.