In de voetsporen van dokter Deen

zaterdag 16 & zondag 17 juni

Zaterdagmorgen begint rustig. Als we om ons heen kijken in de jachthaven, is het net of we nooit weggeweest zijn. Er verandert hier niets. Zelfde havenmeesters. Zelfs Jan Soek (bekend van Showroom) leeft nog, z'n boot is wat roestiger geworden en z'n hondje is overleden.
Als we boodschappen gaan doen, fietsen we via de Fortweg. We kunnen het niet laten even helemaal tot het strand door te fietsen, waar je een prachtig uitzicht hebt over het vaarwater Stortemelk, kijkend in de richting van Terschelling. Tot onze verbazing staat er een mooie nieuwe strandtent. Wat een uitzicht van daaruit, hier komen we zeker terug voor een hapje of een drankje.

Daarna fietsen we over het schelpenpad (dat is typisch Vlielands) naar het dorp, langs het al drukbezette kampeerterrein, en door de heerlijk geurende bossen. In de Dorpsstraat is het nodige veranderd, veel nieuwe hotels en nieuwe gevels, alles wel min of meer in de oude stijl. Sinds de serie dokter Deen op televisie is, kent heel Nederland de meeste karakteristieke plekken in het dorp. We vullen onze scheepsvoorraad aan bij de lokale Spar.

Later in de middag gaan we (vooral Irene) winkelen, er is veel aanbod, maar er wordt niets gekocht. We fietsen terug via de Wadzijde van het dorp, met z'n prachtige vergezichten. Er staat aangekondigd dat de dijk volledig op de schop gaat in verband met de aangescherpte eisen ten aanzien van storm- en hoogwater veiligheid. Op Texel werd ook al grootscheeps aan de dijkverhogingen gewerkt.

Zo leeg als de haven was toen we gisteren aankwamen, zo vol loopt de haven nu. Veel weekendgasten worden door het mooie weer gelokt. Vanaf het havenhoofd zien we een hele stroom zeilschepen aankomen. Even later vanuit de kuip van de 'Chip' kunnen we iedereen een plaatsje zien zoeken aan de steigers, altijd een bron van vermaak. Het invaren in een box met harde zijwind is niet iedereen op het lijf geschreven. Er zijn veel beste stuurlui die aan de wal staan en commentaar leveren. De eerlijkheid gebiedt toe te geven, dat ook wij niet vrij zijn van commentaar en leedvermaak.


Zondagmorgen hebben we een bezoek aan het eeuwenoude kerkje (anno 1647) ingepland voor het bijwonen van een kerkdienst. Het zijn nu vooral zomergasten die de kerk bevolken.

Onze admiraals Tromp en de Ruyter kwamen in vroeger tijden in de kerk, als hun vloot in het Vlie op goed weer of weer een zeeslag lag te wachten. De Ruyter bezat hier zelfs een huis. De admiraals hadden hun eigen hoekbank, die staat er nog steeds. De prachtige kroonluchters zijn gedoneerd door Michiel de Ruyter en de koning van Zweden. Zie https://www.protestantsegemeentevlieland.nl/het-kerkgebouw/de-geschiedenis-van-het-gebouw en ook hier :

http://reliwiki.nl/index.php/Vlieland,_Kerkplein_7_-_Nicolaaskerk

De houten pilaren zijn gemaakt van de masten van zeilschepen, die hier op de verraderlijke ondiepe gronden voor de kust vergaan zijn. In de preekstoel is een deurtje van een wrak verwerkt. De walviskaken herinneren aan de walvisvaart naar Spitsbergen, daar is in die tijd een zekere welvaart door ontstaan. De Waddeneilanden leverden de gezagvoerders voor de walvisvaarders, ze werden Commandeurs genoemd. Ze verdienden een dikke boterham. Zie https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Geschiedenis_van_de_Nederlandse_walvisvaart

In de dorpsstraat staan nog meerdere commandeurswoningen, die te herkennen zijn aan de speciale gevelversiering. Later viel de bevolking terug in armoede, pas door het toerisme is de welvaart teruggekeerd.

Hieronder een paar sfeerfoto's van het kerkinterieur.