Grou+

Vrijdag 3-7. Als we bij het opstaan willen gaan douchen, blijkt daar een hele wandeling aan vast te zitten naar het mooie splinternieuwe 'Haven Hûs' aan de gemeentelijke Passantenhaven. De gemeente Leeuwarden (waar Grouw tegenwoordig onder ressorteert) heeft dat neergezet, kosten noch moeite zijn gespaard om het de watersporter hier naar de zin te maken.  Het uitzicht vanaf die plek is schitterend, en vanaf het Pikmeer waait een fris windje. We zijn gelijk verkocht en na de douchebeurt verhalen we de 'Chip' naar deze haven.

Het plan is per bijboot over het water inkopen te doen bij de Jumbo hier in Grouw, ze hebben een eigen aanlegplaats. De dit jaar van Martijn overgenomen rubberboot wordt opgeblazen en opgetuigd met de tweedehands buitenboordmotor, die we al drie weken meetorsen en al die tijd werkeloos op de hekstoel heeft gehangen. Benzine erin en aantrekken maar. Tenminste, dat was het plan. Zegge en schrijve één plofje is het resultaat, voor de rest zo dood als een pier. Vorig najaar bij de verkoper had ie ook zo'n plofje gegeven, net als thuis in de garage, maar zo'n motor kan niet op het droge lopen, dus je stopt 'm meteen weer. Dat stoppen blijkt hij dus standaard zelfstandig te doen als hij in het water wordt gehangen. De firma Suzuki, die al dit moois heeft ontworpen, heeft zoveel vertrouwen in het mechaniek dat de kap heel zorgvuldig is dichtgeschroefd, kennelijk met het idee dat de gebruiker daar niets heeft te zoeken. Als dan ook nog de inhoud van de benzinetank in de boot begint te druppen, gooi ik  de tank leeg en hang ik vol chagrijn de motor weer op de hekstoel. Even overweeg ik zelfs het ding maar onder water te laten verdwijnen, en heb visioenen dat ook met de louche verkoper uit Aalsmeer te doen die vorig jaar deze 'zo goed als nieuwe' Suzuki aanbood, '1x trekken is lopen'. Het wordt dus inderdaad lopen voor de boodschappen.

Het weer is nog steeds tropisch, John haalt ons op voor een tocht met sloep naar de Prinsenhof. met deze hitte kun je beste maar op het water zitten. Het in het vooruitzicht gestelde strandje vinden we niet, maar ook aan een Marrekrite steiger is het genieten, we duiken met z'n allen het water in. Joris heeft het in z'n zwemplateau ook helemaal naar z'n zin.  De zwaartekracht maakt het beklimmen van de schuine zwemtrap van de sloep tot een hele uitdaging, maar uiteindelijk komt iedereen met vereende krachten weer boven water. Als de zon al flink begint te zakken, varen we terug naar Akkrum. We rijden met de auto van Mariska terug naar Grouw, we mogen de Twingo lenen om morgen naar Ouderkerk te rijden voor de verjaardag van Arnold.

Zaterdag 4-7. Oudste kleinzoon Arnold 7 jaar ! Dat wordt in de familiekring gevierd, thuis in Ouderkerk. De oorspronkelijke plannen van het Sprookjesbos in Enkhuizen zijn in verband met de hoge temperatuur in de  ijskast gezet. In de tuin staan meerdere zwembaden opgesteld, en er ligt een hele verzameling aan waterpistolen klaar, dat is het recept voor dolle pret. Tussen Ruben en een buurmeisje van Arnold bloeit al iets op van een romance, ze wil de hele tijd voor 'm zorgen.
Louis en Louise op hun beurt slagen erin het gezelschap de hele dag met drank en spijs koel en tevreden te houden, en 's avonds sluiten we af met een heerlijke BBQ.
Na een heerlijke dag brengt de Twingo ons weer soepel terug naar ons drijvende onderkomen in Grouw.

Zondag 5-7.  In alle vroegte trek ik er met de camera op uit om de zonsopgang vast te leggen. Zo vroeg is het sprookjesachtig mooi op het water, het is windstil en er hangt een ochtendnevel. Rond de tijd dat de zon opkomt, zie je de kleuren snel veranderen. Een volkswijsheid zegt dat morgenrood water in de sloot betekent, en inderdaad begint de zondag later in de ochtend nat.
Dit zijn de voorlopers van de buien in de middag, die het KNMI met een code geel aankondigt. In de jachthaven aarzelen weekendgangers of ze onder deze omstandigheden huiswaarts zullen keren. Na het middaguur barst er een enorme onweersbui los, zo hard regent het zelden. De ligplaats naast de onze is van een inwoner van Grouw, net op het hoogtepunt van de bui komt hij aanleggen. Binnen een halve minuut is hij tot op z'n huid doorweekt. Als later het weer enigszins opknapt, loopt de haven leeg.

Het buitenboordmotor drama zit me niet lekker, ik haal de boosdoener van de hekstoel. Als de afdekkap zich gewonnen geeft, ben ik eigenlijk positief verrast hoe het inwendige er uit ziet. Dat valt niet tegen. Bij de benzinekraan heeft een 'deskundige' toegeslagen. De borging van de kraan is afgebroken, het afdichtingsplaatje is door verkeerde montage beschadigd en het tuutje dat er voor zorgt dat je de tank niet helemaal leegvaart, ontbreekt helemaal volgens het werkplaatshandboek. De verklaring dat benzine lekte, en de motor onvoldoende brandstof kreeg. Er zit een Suzuki dealer in Grouw, hopelijk heeft hij onderdelen op voorraad. Dan zijn er natuurlijk nog legio mogelijkheden van niet goed functionerende of afgeregelde delen, zoals ontsteking en carburateur maar misschien lukt het met een relatief simpele ingreep de motor nieuw leven in te blazen.


's Middags belt Liesbeth, ze zitten op de 'Stormvogel' in Zeeland. Jens heeft heel ongelukkig het zware deksel van de bakskist op z'n grote teen gekregen. Een dikke teen met een blauwe nagel zijn het gevolg, dat doet natuurlijk erg pijn. Ondanks de goede zorgen zorgen van mama en papa is Jens ontroostbaar en wil met opa Cees z'n verdriet delen. Na bemoedigende woorden en de suggestie dat mama maar iets heel lekkers op de zere teen moet leggen, gaat het gelukkig al iets beter met de patiënt.

We brengen de Twingo terug naar Akkrum, blijven bij John en Mariska (weer) BBQ-en, waarna John ons naar Grouw terugbrengt. We blijven daar liggen tot woensdag, Thijs komt dan tot het volgende weekend logeren.