Amsterdam Marina

Maandag 20-7. Na het fourageren vertrekken we rond 11:30 uit de Volendamse Marina richting Amsterdam. Van het bekijken van de weer- en golfhoogte verwachtingen voor de komende dagen zijn we niet vrolijk geworden, we besluiten dan ook de staandemastroute te nemen, deze keer via Haarlem. Zo'n route vraagt altijd veel gepuzzel met vertrek- en reistijden, sommige bruggen openen maar drie keer per dag, en voor je het weet lig je een halve dag te wachten of kun je geen jachthaven of zelfs geen simpele aanlegplaats meer bereiken. De Haarlemmermeer is bepaald niet vriendelijk voor z'n varende gasten, ze moeten eens een kijkje in Friesland nemen, daar kunnen ze zien hoe het ook anders kan.

We vertrekken onder een heerlijk zonnetje, geen wind. Hoe dichter we bij Amsterdam komen, hoe meer de lucht betrekt. Vlak voor het Buiten-IJ, in de aanloop naar de Schellingwouderbrug, lijkt de boot niet meer vooruit te branden. We halen de brugopening van 14:00 dan ook net niet, we leggen aan tot de volgende opening om 14:20.  Bij het aanleggen blijkt de oorzaak van het slome gedrag : we hebben een heel boeket waterplanten aan de kiel hangen. Naast alle boten zie je ze omhoog dwarrelen. Gratis gemaaid voor Rijkswaterstaat. Direct na de Schellingwouderbrug moeten we schutten in de Oranjesluis. Het is onverwacht druk, we moeten passen en meten.


We varen de Sixhaven voorbij, daar wordt je altijd volledig gestapeld, en dan kunnen we morgen niet op de tijd vertrekken die voor de tocht naar Haarlem nodig is. Een goede reden om deze keer de redelijk nieuwe Amsterdam Marina te proberen, deze is gelegen op het terrein waar ooit de voormalige, roemruchte NDSM (Nederlandsche Dok- en Scheepsbouw Maatschappij) gevestigd was. In 1937 was het de grootste scheepswerf ter wereld.

We varen in eerste instantie de hele, druk bezette marina door op zoek naar een havenmeester of een meldsteiger, maar die zien we niet. We leggen dan maar even aan om te voet het havenkantoor te zoeken. Achterin de haven is het erg ongezellig en naargeestig met al die kantoorgebouwen, daar willen niet liggen. Gelukkig heeft de havenmeester een mooi plaatsje vlak aan het Noordzeekanaal beschikbaar, daar varen we de boot graag voor om.

's Avonds eten we in het bomvolle restaurant 'Loetje aan't IJ', dat op de begane grond van de 'spin' op de Marina is gevestigd, een fantastische steak. Dit houden we voor de toekomst in gedachten, een omweg waard ! Na de verwennerij maken we een wandeling over het oude werfterrein.
In de oude NDSM dokken het een en ander aan nautisch en historisch erfgoed, hoewel goed te begrijpen is dat sommigen het oud roest noemen. Hier valt nog het een en ander op te knappen. De 'Pollux' ligt er, de 'Norderney', beter bekend als het Radio Veronica schip, een paar afgedankte marineschepen en oude IJ-veren, en een heus lichtschip, waarvan niet meer is te achterhalen waar het dienst heeft gedaan.