De 'Chip' als reddingsboot

Zondag 11-6. Vandaag moeten we beslissen hoe we vanuit Willemstad naar het noorden zullen varen. We kunnen normaal gesproken via Stellendam en de Maasmond richting Scheveningen. Het weerbericht voor maandag ziet er echter niet goed uit, en dinsdag gaat de Goereese sluis voor drie dagen dicht wegens groot onderhoud. Het alternatief is via Dordrecht, Rotterdam en de Nieuwe Waterweg naar zee. We kiezen voor deze laatste optie omdat we dan flexibel op het weer kunnen inspelen. En het getij is vandaag gunstig, we zouden op die route overal stroom mee hebben, en dankzij het getij zelfs precies onder de Willemsbrug en de Erasmusbrug door kunnen varen. De keus is niet moeilijk, we gaan via Rotterdam.

Na een lekkere douche, en daarna een ontbijt in een zonovergoten kuip vertrekken we even na half tien uit Willemstad en varen het Hollandsch Diep op. Ondanks dat het zondag is, varen er toch behoorlijk veel binnenvaartschepen. De schoorsteen moet ook bij de schippers roken ! Het gaat kennelijk niet slecht in de binnenvaart, sommige schepen varen met twee auto’s op het achterdek. We draaien bij de Moerdijk de Dordtsche Kil in, en krijgen daar meteen de ebstroom enorm mee. In Dordrecht moeten we de naast elkaar liggende grote spoor- en verkeersbruggen passeren. We passen er in deze fase van het getij net niet onder door, en moeten dus wachten op een vaste openingstijd. In het weekend is dat om het uur, op 12 min na het hele uur.

We hebben zo snel gevaren, dat we op het laatste stukje voor Dordt het gas iets terug kunnen nemen, maar desondanks zijn we toch een half uur te vroeg voor de brug. We leggen aan in het afgedamde Mallegat, waar tegenwoordig mooie drijvende steigers liggen voor wachtende pleziervaart. Als we net aan een versnapering zitten, zien we een klein motorbootje stilliggen  midden in het vaarwater. De vier opvarenden staan zo te zwaaien, dat het duidelijk is dat de mensen in nood zitten. Dit is een hele slechte plek om stil te vallen, het is een van de drukste vaarwegen in Europa. De aanstormende snelvarende binnenvaartschepen kunnen slecht uitwijken, of zien zo’n klein bootje helemaal niet in hun dode hoek.

We gooien los van de steiger, en varen naar het  bootje toe. Op een paar meter afstand komt de dieselstank ons al tegemoet, er is volgens de eigenaar een diesel lekkage waardoor de motor is uitgevallen. We naderen het bootje omzichtig, om in het woelige water geen schade te varen. De mensen aan boord hebben het bootje net gekocht, en zijn van plan ermee naar Amsterdam te varen. Ze hebben duidelijk geen enkele vaar-ervaring. De aangereikte sleeptros wordt met moeite belegd, en we slepen ze naar de steiger waar wij net vandaan komen. Als we het bootje netjes tegen de steiger hebben afgeleverd, wordt het met pijn en moeite vastgelegd, en intussen worden we hartelijkst bedankt voor de geslaagde reddingsoperatie. Dan is het voor ons hoog tijd om richting de brug te gaan, die maar een paar minuten opent.

De skyline van Rotterdam komt snel dichterbij, onze plannen zijn om net als vorig jaar in de jachthaven van de WSV IJsselmonde te overnachten. Maar we arriveren daar zo vroeg dat we de plannen aanpassen, en besluiten door te varen naar Maassluis. We varen onder de imposante van Brienenoordbrug door, zien de Kuip in de zon schitteren, en moeten dan ongeschonden de Willemsbrug zien te passeren. De digitaal aangegeven doorvaarthoogte staat op dat moment op 11,7 meter, onze marifoonantenne in de  mast heeft als hoogste punt 11,2 m.  Ondanks de flinke golven raken we niets. De verderop liggende Erasmusbrug heeft een 1 meter grotere doorvaarthoogte, en levert dus geen probleem op.

Intussen is de wind flink aangehaald, het aangekondigde front is duidelijk bezig over ons heen te trekken, en plaagt ons met windstoten tot 18 knopen. In zeer onstuimig water varen we door naar Maassluis, waar de volgende verrassing ons wacht. Als Irene de jachthaven belt om een plaatsje voor de nacht aan te vragen, antwoordt de havenmeester dat in verband met de aanleg van de Hoekse Metro lijn, de spoorbrug gestremd is, maar dat hij zal trachten een oplossing te vinden. We leggen in de buitenhaven uit pure nood tegen een havenslepertje aan.

Niet veel later belt de havenmeester terug dat de werkzaamheden zojuist zijn afgesloten, en dat hij de bruggen voor ons zal openen. Tijdens onze doorvaart door de binnenhaven ziet Irene verschillende bekenden achter de ramen staan zwaaien. Jolanda van der Plas maakt bijgaande bijzondere foto vanuit haar appartement. Op de achtergrond de Schansbrug. Even later leggen we vast in de jachthaven. De afhaalchinees is goed voor een heerlijk maal na een enerverende dag !

De gevaren route :