Willemstad

Zaterdag 10-6 Bij het ontwaken lijken de weergoden ons niet goed gezind, het waait stevig en het is koud, maar gelukkig wel droog. Om 9:45 gooien we de trossen los en varen we naar de Grevelingensluis. Sinds die op afstand vanaf Neeltje Jans wordt bediend, gaat dat allemaal niet zo snel, je hebt het idee dat de afstandsbedieners tussendoor een computerspelletje zitten te spelen. Het valt te verklaren doordat ze meerdere objecten moeten bedienen. Om 10:45 zijn we onderweg naar de Krammersluis, die bij aankomst nog openstaat.

We kunnen net de allerlaatste beschikbare plaats in de kleine sluis innemen. Onrustig, precies boven het bellenscherm, hier vindt de scheiding tussen zout- en zoet water plaats. Op het Volkerak trekken we de genua erbij, het waait lekker. De wolkenhemel opent zich en we genieten van een heerlijk warm zonnetje.

Vorig jaar hadden we op het Volkerak veel last van waterplanten, nu zo vroeg in het seizoen is daar (nog) weinig van te merken. Al snel komen de Volkeraksluizen in zicht. Ook hier weer geluk : wij mogen als laatsten de sluis in, die daarna onmiddellijk draait. Na de sluis zie je Willemstad al snel liggen. De passantensteiger blijkt vol te liggen, maar de havenmeester verrast ons met een mooie box met zijsteiger.

We maken een zomerse wandeling naar het havenhoofd, waar een nieuw restaurant is gebouwd, met een schitterend uitzicht op het Hollandsch Diep. Na een heerlijk softijsje zoeken we de Jumbo op, Irene heeft een imposante boodschappenlijst opgesteld. Beladen als pakezels sukkelen we terug naar de boot, ondertussen nog een paar sfeerplaatjes schietend.

Op de steiger komen we Ebe van der Land en z'n vrouw tegen.  Ebe is redacteur  van het tijdschrift van de Compromis Club, hij kent de 'Chip' van over de jaren vele geschreven bijdragen. We borrelen gezellig bij ons in de kuip. Zij zijn onderweg naar de Kanaaleilanden. Dat verhaal zullen we in het Compromis verenigingsblad nog wel eens te lezen krijgen, we zijn benieuwd.

Onderstaand de vandaag afgelegde route.