Terschelling (2)

Vrijdag 8-7-2016. In het weekend heeft het weerbericht mooi weer beloofd, maar daar klopt niets van. Als we 's morgens wakker worden, ziet de  lucht er erg dreigend uit, het waait stevig en de temperatuur lijkt in niets op die van een julidag.

Irene heeft al een paar dagen last van een vervelende kiespijn, we proberen voor het weekend een afspraak te maken bij een tandarts. Er zijn twee tandartsen op Terschelling, in Midsland en West-Terschelling. De laatste maakt een plaatsje vrij om 12:30. Uit de donkere wolken begint rond 12 uur regen te vallen, net op het moment dat wij te voet naar de tandarts in de Torenstraat willen vertrekken begint het te stortregenen. Gewapend met laarzen, regenjack en paraplu gaan we op stap.
De tandarts maakt foto's van de kaak, en ziet daar de oorzaak van de pijn. Die laat zich niet simpel verhelpen. Hij beveelt voorlopig een antibioticakuur aan, waarna de eigen tandarts over een aantal weken een definitieve oplossing moet bieden. Medicijnen kunnen we bij de apotheekhoudende huisarts ophalen.

Na de lunch is het regenfront voorbij getrokken, maar na het front komt de wind, die door de verstaging huilt. De windmeter geeft in vlagen een dikke Bft 6 aan. Het noordwesten is weer het deel van Nederland waar de meeste wind staat. Dit weer nodigt uit tot 'een boekje lezen', een eufemisme voor een middagdutje. We hebben de uitdrukking overgenomen van Piet Stuut, in de tijd dat we nog met de caravan kampeerden. Hij was degene die in Frankrijk 's middags altijd 'een boekje ging lezen', en na uren opmerkelijk uitgeslapen weer tevoorschijn kwam.

Vandaag zijn de eerste schoolvakanties begonnen, maar het is niet waarschijnlijk dat onder deze omstandigheden de Waddenhavens meteen vol zullen lopen. Slechts een enkele onverschrokken of onnozele zeiler loopt in dit weer met het afgaande tij vanuit Harlingen de jachthaven van Terschelling binnen.

Ik heb het bovenstaande nog maar net opgeschreven, of we spreken de achterbuurman die zojuist z'n zeilboot achter ons tegen de steiger heeft gelegd. Hij hangt de natte zeilkleding te drogen. Hij is samen met z'n vrouw onderweg in de net aangeschafte tweedehands zeilboot. Na een zeilcursus bij de Zeezeilers van Marken, zijn ze nu een week onderweg vanaf de Grevelingen, via Stellendam, Slijkgat, Scheveningen, IJmuiden en Texel. Ze hebben dus alle slecht weer en storm over zich heen gekregen, en zijn onderweg erg zeeziek geweest. Vooral het Slijkgat vonden ze heel zwaar, en de tocht van vandaag vanaf Texel via Scheurrak / Omdraai waarbij de windmeter af en toe windkracht 7 aangaf. Maar ze wilden perse naar Terschelling. Ik hoop dat ze het zeilen na zo'n week nog steeds leuk vinden.

Dit weekend is het op Terschelling Western Weekend, alles staat daarvan in het teken. De wind is in de loop van de avond gaan liggen. Wij zijn bij 'Storm' wezen eten, daar kweelde een zangeres nu al Country & Western liedjes. De straten zijn versierd, de stalletjes staan klaar. We laten ons morgen verrassen.

Zaterdag 9-7-2016. We worden wakker met een stralende zon, dat is al een tijdje niet meer gebeurd. Klokslag 8:00 staan we bij de rij wasautomaten om de was te doen. Dat is op Terschelling inbegrepen in het havengeld (net zoals wasdroger, walstroom, WIFI, water en elektra), dus erg in trek. Wij zijn dan ook niet de enigen. Door het mooie weer komt ook een uittocht uit de haven op gang. Iedereen die plannen heeft om te vertrekken doet dat nu, want het weerbericht voor de komende dagen voorspelt weer veel wind.

We kijken rond op West, alles staat in het teken van de Western. Onder de Brandaris wordt druk ge-linedance-t. Hoeden, laarzen, riemen, het aanbod is groot, zelfs de restaurants passen de menu's aan.
We doen bij de plaatselijke super onze weekend inkopen, en halen brood en lokale cranberry-kruimeltaart bij de warme bakker. Bij de visboer waar we regelmatig een harinkje verschalken valt ons oog op een prachtig haringgedicht, dat ik de lezers in een iets aangepaste versie niet wil onthouden :

De levensbeschouwing van een haring

Eerst ben ik niets, dan hom of kuit.

Wordt haringkind, en tot besluit

Een zoutig zilt stuk zeebanket,

Spartelend in een haringnet.

Ik word gewassen en verschoond,

En soms ge-‘Willem Beukelszoon’-d.

Gezouten, gezuurd, gemarineerd.

Of - erger nog -  geëxporteerd.

Nu lig ik bij de haringman,

Daar komt een heel mooi vrouwtje an.

Ik spring figuurlijk in haar oog,

Zij pakt mij op, en heft mij hoog.

Twee rijen paarlen zie ik staan,

Waar ik tussendoor mag gaan.

Zij heeft een heerlijke belevenis,

En ik een prachtige begrafenis.

's Middags na drieën houdt de zon het alweer voor gezien, en vallen de eerste spetters. Tegelijk arriveren de eerste boten op de ebstroom uit Harlingen. Een zeilboot weet de haven in rep en roer te brengen door uiterst ongelukkig met loeiende motor te manoeuvreren, en bijna iedereen te raken voor hij met vereende krachten op z'n plaats getrokken wordt. Naast ons legt rustig en vakkundig een Marieholm aan. Het weekend is begonnen !