Mooi Terschelling (1)

Donderdag 7-7-2016. We zijn met de 'Chip' na 2008 en 2015 nu voor de derde keer op Terschelling, en zijn van plan zoveel mogelijk per fiets van het prachtige eiland te genieten. Van moeders kant liggen hier de nodige roots. De familie Clowting die oorspronkelijk uit het zuid-Engelse Walberswick afkomstig is, verzeilde op Terschelling via Veere, Vlissingen en Rotterdam, dat is in een eerdere blog en hier al eens beschreven.

De dinsdag vergeten we maar snel, harde wind en weinig zon. Als ik even naar het Groene Strand fiets, merk je pas de volle kracht van de elementen. in buien loopt de windsnelheid op tot 7 Bft. In het Scheurrak gaat bij een zeilboot de mast overboord, en wordt er een reddingsactie opgezet door de Texelse reddingboot met behulp van een Texels vissersschip. Zie ook dit YouTube filmpje . Je vraagt je af waarom zeilers met dit weer de problemen opzoeken. Gelukkig is dit goed afgelopen.
Rond het middaguur maken we een rondje West-Terschelling, en doen we inkopen bij de plaatselijke Spar. In een mooie viszaak testen we de nieuwe haring, die ook hier heerlijk smaakt.

De woensdag is een geweldige dag. Heerlijk zonnig, maar wel harde wind. We zetten een fietsroute uit waar we op de tegenwindse rakken zoveel mogelijk beschutting van de bossen hebben. Via West aan Zee en het strandpaviljoen Paal 8 (wat hebben ze daar heerlijke cranberry cheescake !) dwalen we door duin en bos. Als Europees project is in de duinen op verschillende plaatsen de vruchtbare bovenlaag verwijderd, en zijn natte oergebieden ontstaan,m een eldorado voor vogels. Aan het eind van onze tocht rusten we even bij het duinmeer 'Dodemanskisten' , waar volgens overlevering een groot aantal aangespoelde zeelieden begraven ligt.

Op de donderdag schepen we om 16:00 in op de 'Talisman' voor een zeehondentocht. De Talisman is een omgebouwd vissersschip, dat gebruikt wordt voor Waddentochten, sportvissen en zeehondentochten. De diepgang is maar 1,05 m. Van tevoren bekijk ik op Marinetraffic welke routes hij vaart, dat lijkt wel snor te zitten. Hij vaart drie keer per dag, ongeacht het tij. Wij kiezen de laatste tocht, het water is dan vallend, twee uur voor laagwater. We varen vlak onder de Noordsvaarder in westelijke richting tot de Engelschhoek, waar langs het Boomkensdiep een hoge zandbank ligt. Het is de bank waarin het laatste jaar een doorbraak is ontstaan voor het Schuitengat.

We zien Vlieland duidelijk op de achtergrond liggen. Als we bij de zandbank aankomen, wemelt het van de zeehonden. Voorzichtig vaart de schipper de boeg tegen de steile zandbank, dichterbij kunnen we niet komen. De zeehonden trekken zich niets aan van onze aanwezigheid, ze voelen zich volledig op hun gemak en doen gewoon hun ding : luieren, stoeien en in- en uit het water schuifelen. Zeehonden moeten aan land om hun voedsel te verteren, in het water daalt hun lichaamstemperatuur daarvoor teveel. Een zeehond eet zo'n acht kilo vis per dag, dus er moet wel iets verteerd worden. Het is een prachtig gezicht, we maken veel foto's.

Na de fotopauze moeten we weer loskomen van de zandbank, dat kost enige moeite. Op de terugweg, vanaf de SG8 boei door het Schuitengat, maken we een praatje met de schipper. Hij blijkt hetzelfde navigatieprogramma te gebruiken als we op de 'Chip' hebben, en moppert intussen op alle regeltjes waar hij aan moet voldoen voor z'n tochten. De schipper is niet gelukkig met de AIS die aan boord verplicht is, iedereen kan je maar volgen zegt hij. Dat klopt, dat deden wij dus ook. Ondanks een straffe zijwind en een kapotte boegschroef parkeert hij bij aankomst z'n schip op de centimeter in het nauwe gaatje dat voor hem wordt vrijgehouden. Een prachtige tocht !

Hieronder een paar van de foto's van onze fietstocht, de donderdagochtendstemming aan de jachthaven, en de zeehondentocht :