Harlingen - Terschelling

Zaterdag en zondag 2/7 en 3/7 zijn gewijd aan de familie : kleinzoon  Arnold wordt op 4 juli 8 jaar ! We proberen de verjaardagen zoveel mogelijk bij te houden, we zijn vanaf Vlieland naar Harlingen gevaren toen het weer het even toeliet. Zaterdag heeft John ons opgehaald vanuit Akkrum, daar zijn we ook blijven slapen. Zondag rijden we met twee auto's naar Ouderkerk aan de Amstel voor het verjaardagsfeestje. Mariska heeft een artistieke taart vervaardigd. De jongens vermaken zich prima met elkaar, en Louis verzorgt een puike BBQ. 's Avonds worden we door Mariska weer bij de 'Chip' afgezet. Het is een heel gezellige dag geweest met alle kinderen, aanhang en kleinkinderen !

Maandag 4-7-2016. Voor vandaag staat Terschellling in de planning. De weerberichten zijn gunstig. Als we voor vertrek boodschappen willen doen, staat de band van Irene's vouwfiets lek. Dan maar in m'n eentje met de boodschappenlijst naar AH. Als alle voorbereidingen voor de tocht afgewerkt zijn, is het 10:15. Iets te vroeg voor het tij, we willen eigenlijk ruim na HW Harlingen vertrekken om optimaal van de stroom te kunnen profiteren. We vertrekken toch maar, we moeten ook nog schutten (van zoet naar zout) door de Tsjerk Hiddessluis. We zijn de laatste tijd verwend met korte sluiswachttijden, nu duurt het iets langer.

We liggen met z'n vieren, 3 zeilboten en 1 grote motorboot in de kleine sluis. Tussen de in de sluismuur verzonken aangebrachte bolders hangen in grote lussen lijnen om je in geval van nood naar de kant te kunnen trekken. Onze voorligger, een grote Halberg Rassy met een ouder echtpaar aan boord, heeft te laat in de gaten dat zo'n lijn over een van de scepters van de zeereling hangt. Bij het vullen van de sluis tot HW peil zit plotseling de scepter gevangen en wordt het hele schip scheefgetrokken. De schipper krijgt de lijn er met geen mogelijkheid meer af. De bemanning van het naastliggende schip, een paar potige jongens, onderkennen het gevaar en kunnen met een allerlaatste krachtsinspanning groter onheil voorkomen door het schip scheef te duwen. De vastzittende lijn geeft zich met weerzin gewonnen. 'Never a dull moment' (altijd iets te beleven) in de sluis !

Het is inmiddels 11:00 als we de sluis uitvaren. In de buitenhaven van Harlingen is het een drukte van belang, het lijkt wel of iedereen vandaag naar de eilanden wil. Buiten de havenmond staat er een zeer stijve bries, die in niets op het beloofde rustige weer lijkt. We varen vrijwel recht in de wind langs de jachtbetonning bij de Pollendam, en nemen door de wind-tegen-stroom golfslag veel water over. Mijn zonnebril is meteen ondoorzichtig door het opdrogende zout. We stuiteren zo door de afsteekroutes, die we dit seizoen nu al voor de derde keer varen.

In de loop van de tocht krijgen we flink de stroom mee, maar die keert zich tegen ons als we de Westmeep indraaien. We durven de tocht via het Schuitengat niet aan, we zouden daar op een zodanig tijdstip aankomen dat er nauwelijks voldoende water staat voor onze passage. Daarom kiezen we voor de route via Westmeep en Slenk. Hier staat een helse stroom tegen, we maken maar 2,8 knoop echte voortgang, bij een snelheid door het water van meer dan 6 knoop, op de motor met de genua bij.

De kompaskoers is ongeveer 45 graden naast onze grondkoers, niet iedereen heeft dat in de gaten, sommige schepen 'komma'-varen mijlen om (zie bijgaand plaatje uit mijn presentatie 'Waddenzee'). Via de marifoon luisteren we mee naar een in half Duits gesproken melding aan de Verkeerscentrale Brandaris, dat een zeiljacht onderweg naar Vlieland is vastgelopen. Niet leuk met vallend water. De Vlielandse reddingboot 'Graaf van Bylandt' wordt er door de Kustwacht op afgestuurd, wij worden bijna overvaren door een particuliere, geld ruikende Terschellinger berger die ook op de melding afstuift. Via het laatste stukje Schuitengat lopen we Terschelling aan, een prachtig gezicht. We hebben bijna de hele armada achter ons gelaten. De wind is nu flink gaan liggen, dit is pleziervaren.

Bij het binnenlopen van de jachthaven 'Dellewal' worden we door de havenmeester in z'n RIB opgevangen. Hij geeft ons een aantal alternatieven om aan te leggen, van geen van alle kunnen we eigenlijk enthousiast worden. Midden in de aanlegprocedure zien we dat iemand aanstalten maakt om te vertrekken, en we schieten zijn plaats in aan de langssteiger ! Een prachtig plaatsje in de zon, uit de wind. We rekenen voorlopig het liggeld af tot zondag, wanneer we echt vertrekken zien we wel, dat laten we onder andere afhangen van het weer.  Als Irene's vouwfietsband geplakt is (lek veroorzaakt door een minuscuul scherp schelpje) is het tijd om te gaan relaxen !

Als we goed en wel liggen, lopen er steeds meer schepen binnen, er wordt gestapeld. Wij krijgen twee schepen als buren.

Hieronder een paar sfeerplaatjes en de gevaren route :