De weergoden werken vandaag ook mee, we zien een lekker zonnetje en een matige wind uit ZW. Als we de marina Makkum uitvaren, blijken meer zeilers het idee te hebben opgevat naar de Waddenzee te vertrekken. Op weg naar het sluizencomplex in Kornwerderzand, dat de doorgang vormt in de Afsluitdijk van IJsselmeer naar Waddenzee, worden we door veel boten omringd, en dat zal zo blijven tot we op Vlieland vastliggen.
Bij aankomst in Kornwerderzand staat het sluislicht rood-groen, wat betekent dat de sluisopening aanstaande is. Het wordt een volle bak, er liggen veel schepen te wachten. Zodra de sluis opent, wil iedereen tegelijk de sluis in, altijd hetzelfde liedje. Als de eerste horde binnengevaren is, en links en rechts worstelt om vast te leggen, varen wij helemaal naar voren in de sluis, en leggen aan tegen een schip van onze lengte. Kunnen we als eerste de sluis verlaten.
Het vastleggen in de sluis is zo lastig, omdat dit een zoet- naar zoutwaterovergang is, en het nu aan de zoutwaterzijde bijna hoogwater is. Als de sluis dan aan de zoetwaterzijde opent, krijg je een onderstroom van (zwaarder) zout water de sluis uit, en een forse bovenstroom van zoet water de sluis in, wat tot vermakelijke taferelen leidt. Er ligt altijd wel iemand achterstevoren in de sluis. Ervaren zeilers zeggen 'van zoet naar zout - dat gaat fout'.
Er blijkt vandaag meer fout te gaan, als de verkeersbruggen in de snelweg over de Afsluitdijk voor ons open zijn gegaan, kunnen ze niet meer dicht. We horen achteraf op het nieuws, dat de file op de Afsluitdijk drie uur heeft moeten wachten, voor de brug weer dicht kon....Wat ook fout ging, was dat ik met onze camera een paar mooie foto's dacht te maken in de sluis en van onze verdere tocht over het Wad. Bleek dat het geheugenkaartje in de PC in plaats van in de camera zat. Dus geen foto's.
Na het verlaten van de sluis trekken we onmiddellijk de zeilen op, en proberen zeilend onze weg te vervolgen. Ondanks de flinke stroom in de rug, is het geen succes. Er staat te weinig wind, we halen het grootzeil weer in en vervolgen onze weg alleen op de genua, met een kleine ondersteuning van de motor. We liggen intussen helemaal achter in het veld van schepen op weg naar de eilanden, maar door optimaal gebruik te maken van de afsteekmogelijkheden op het Wad, komen als een van de eersten op Vlieland aan. En dat is maar goed ook, want de haven is zo goed als vol. Wij vinden nog een plaatsje op H21, later moet er gestapeld worden.
Als we naar het dorp fietsen om inkopen te doen, nemen we de omweg door duin en bos, en genieten van de mooie uitzichten en de heerlijke duin- en bosgeuren. Er is sinds ons vorige bezoek in juni 2015 veel nieuw gebouwd en verbouwd op Vlieland. Het hele havenplein, waar de veerboot aanlegt, heeft een remake ondergaan. Ziet er prachtig uit. En Willem de Vlaming kijkt nu uit over het Wad vanaf de dijk.
Zie http://www.omropfryslan.nl/nieuws/640703-vernieuwde-havenplein-op-vlieland-officieel-geopend
's Avonds gaan we naar een optreden van het Vlielander Zeevrouwenkoor 'De 3 gepasseerd', midden in het dorp. Ze bezingen typisch Vlielander alledaagse dingen. Door het enthousiasme van het publiek blijven ze toegiften zingen. Vooral het prachtige lied 'Mannen bij de boot' maakt indruk. Het gaat over mannen die altijd bij vertrek van de boot de nieuwtjes uitwisselen, en in de gaten houden wie er vertrekt en aankomt. Op Youtube staat een filmpje van de groep. Het is al bijna donker als terugkeren naar de 'Chip'. Onderstaand een paar sfeerfoto's van onze eerste dag.
de gevaren route :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten