Oudeschild tussen de buien

dinsdag 30 juni , woensdag 1 juli

Op dinsdag waait het nog steeds hard, je begint er aan te wennen. Aan de steiger liggen we tussen twee schepen redelijk beschut, met de boeg richting westen, dus met de kuip beschut uit de ZW-wind.
De vouwfietsen diepen we op uit de krochten van de stuurboord bakskist.  Op de jachthaven is niet veel veranderd, behalve het piratenschip dat als speeltuin dient voor de kinderen. daar is een iets simpeler maar wel artistieker exemplaar voor in de plaats gekomen.

We gaan inkopen doen bij de AH in Den Burg, de heenweg tegen een dikke Bft 5 in, terug zwaar bepakt lekker voor de wind ! Onze steigerburen hebben een C888, een groter zusje van onze C777. Ze hebben 'm vorig jaar overgenomen van een 72-jarig Duits echtpaar dat zichzelf te oud vond voor de boot. De buren vertelden dat de Duitsers huilend afscheid hebben genomen van hun C888, maar dat ze deze zomer van de nieuwe eigenaren nog een paar dagen op hun oude boot mogen varen. Wij zijn dus blij dat we met onze bijna 75 jaar nog met de Chip op Texel liggen.

In de loop van de dinsdagavond gaat de wind bijna helemaal liggen. Op woensdagmorgen is de wind wel weer bezig zich steeds meer te laten gelden, maar er komt toch een enorme uittocht op gang na het stormweer van de afgelopen dagen.

Op het eind van de ebstroom tot 11 uur vertrekken de schepen die naar Den Oever, Den Helder of naar zee gaan. Dan vanaf 12 uur de uittocht van schepen die met de vloedstroom richting Kornwerderzand, Harlingen of Vlieland / Terschelling gaan.  Iedereen heeft goed z'n getij-huiswerk gedaan. Met als resultaat veel lege steigers nu ! We zwaaien onze buren uit, die naar Makkum vertrekken.

Wij maken een lange wandeling over de nieuwe zeedijk, die langs ons strandje, en rond de havens, tot helemaal aan de havenmond doorloopt. We waren vorig jaar getuige van alle inspanningen die tot dit resultaat hebben geleid. Op de kruin van de dijk is een mooi wandelpad aangelegd, van waaruit je een prachtig uitzicht hebt over de Waddenzee.


Daarna roepen de sociale verplichtingen : we schrijven een stapel Texelse ansichtkaarten aan de jarigen van de komende dagen, en aan familie en kennissen die thuis zitten opgesloten door Covid-19 of  gezondheidsproblemen. Per fiets brengen we de kaarten naar de postbus in het dorp.

We fietsen vanaf de jachthaven altijd langs de vissershaven, daar zien we een oude bekende : de Russische Shtandart, die als thuishaven Sint Petersburg heeft. Het is de door een Rus gebouwde replica van het eerste zeilschip dat door Tsaar Peter de Grote gebouwd is, nadat hij in de Nederlanden van de Gouden Eeuw zich de scheepsbouwkunst eigen had gemaakt.

Belachelijk dat we tegenwoordig niet meer trots mogen zijn op onze Gouden Eeuw, op veel gebieden heeft Nederland in die tijd wereldwijd een leidende rol gespeeld. Stel je voor dat we nu nog steeds apathisch onder een boom zouden zitten.

De Shtandart komen we in Nederland regelmatig tegen. Het schip heeft in veel films gefigureerd, onder andere 'Michiel de Ruyter' en 'Nova Zembla'. Vandaag is het schip volgens Marine Traffic na een zeilreis van twee dagen vanuit Calais hier aangekomen. Zal een heftige tocht zijn geweest !

'De huidige ‘Shtandart’ is een exacte kopie van het schip dat tsaar Peter de Grote in 1703 in St. Petersburg bouwde. In 1994 begon de huidige kapitein, Vladimir Martous, met een klein team aan de bouw van de nieuwe ‘Shtandart’. Sinds de tewaterlating in 1999 is het schip actief als trainingsschip voor jongeren van 15-25 jaar en heeft het al vele landen bezocht en duizenden zeemijlen afgelegd. De doelstelling van Peter de Grote was om het Nieuwe Rusland dichter bij West Europa te brengen met St. Petersburg als venster naar het Westen. Met een jonge bemanning aan boord, die behalve het opdoen van zeilervaring ook in contact wordt gebracht met nieuwe culturen, vervult ‘Shtandart’ na 300 jaar alsnog de wens van Peter de Grote.'

De Shtandart in de film Michiel de Ruyter