Gejaagd door de wind

zondag 26 juli - woensdag 29 juli

Van de zondag,  maandag en dinsdag valt niet veel te melden buiten de normale vakantieroutine.  De weerkaarten zien er vreselijk uit, het blijft maar een wirwar van rondtrekkende depressies en fronten. De stormwaarschuwingen van de Kustwacht worden continu herhaald. De meeuwen zoeken het land op (meeuwen op het land - stormweer op de hand, zegt een oude volkswijsheid). Desondanks zien we best veel schepen aankomen en vertrekken, voor sommigen is de kalender kennelijk onverbiddelijk.

Het valt op dat de meteorologen en de digitale weermodellen moeite hebben met de momentane complexe weersituaties. Onze familie heeft een maritieme geschiedenis, generaties van moeders kant waren zeeloodsen op Terschelling, van vaders kant is mijn grootvader voordat hij schoenmaker werd, ooit zeeman geweest die op de Oostzee voer. Die mensen stonden heel dicht bij de natuur, hun leven hing af van de juiste interpretatie van weersontwikkeling. Het enige instrument dat ze hadden was het 'weerglas', de barometer. Op zee waren ze volledig op zichzelf aangewezen, ze hadden een fijngevoelige binding met de natuur.

Mijn ouders hadden veel van die binding met de natuur meegkregen. Ze keken dagelijks meerdere keren op de barometer, zagen met welke snelheid de luchtdruk steeg of daalde, hoe de windrichting zich ontwikkelde. En hadden vooral oog voor signalen in de natuur. Als kind was ik vaak verbluft dat mijn ouders betere weervoorspellers bleken dan de professionals op de radio en later de TV. Niet voor niets is er een tijd geweest dat amateur meteorologen bekende  Nederlanders waren. Wie kent Jan Pelleboer nog ? Piet Paulusma is de laatste vertegenwoordiger van dat soort weervoorspellers. Voor het weer op de Waddenzee kijk ik alti jd op de website van Piet, het is de meest betrouwbare verwachting! 

Leuke zeemansgezegdes (de meeste niet voor het weer) vind je hier.

Officieel hebben we onze ligplaats in Oudeschild tot en met 27 juli gereserveerd en betaald, maar daar gaan zeker nog een paar dagen bijkomen. We overleggen of we de kleinzonen Arnold en Bart in Den Oever oppikken en dan over het IJsselmeer naar Makkum of Workum varen. En vervolgens naar Akkrum mee zullen nemen naar de verjaardag van Thijs, die viert hij a.s. zaterdag. Maar Bart wil graag naar Texel komen en van daar af meevaren over de Waddenzee.

 

De weersverwachtingen voor later in de week kondigen een duidelijke weersverbetering aan, tijd dus om spijkers met koppen te slaan. We boeken 3 overnachtingen in de jachthaven bij,  met gepland vertrek op donderdag. We hebben dan 2 dagen reistijd voor het  verjaardagsfeestje van Thijs op zaterdag in Akkrum.  Louis komt Arnold en Bart op woensdag naar Texel brengen, die blijven logeren en varen mee naar Akkrum.

Woensdag rond lunchtijd zien we papa Louis met onze oudste kleinzonen bepakt en bezakt over de steiger aankomen. Het kost enig improvisatievermogen om op een niet te grote, al volgeladen boot voor twee mannen (die in rap tempo steeds groter worden) leef- en slaapruimte te creëren, maar ons boottype heet niet voor niets Compromis, waar de ontwerper heeft gewoekerd met de beschikbare ruimte.

Na de lunch mag opa mee met papa Louis en Bart naar de fraaie kartbaan die Texel rijk is,  en mag Bart laten zien of hij de racegenen van papa heeft geërfd, en er wellicht een  nieuwe Max Verstappen aankomt. Met de snelheid blijkt het wel goed te zitten, aan de stuurmanskunst moet nog wel iets geschaafd worden.

Na een diner met Texelse kibbeling en lekkerbek spoedt Louis zich naar de veerboot, en is de avond nog lang heel gezellig met de jongens. Voordat alle bedden in gereedheid zijn en iedereen ligt, is het al heel laat. 

 foto's volgen