Vlieland (2)

zaterdag 29 juni 2019

Na de zwaarvallende beslissing niet naar Ameland te vertrekken, boeken we in ieder geval het weekend bij in de Vlielandse jachthaven. Ook niet verkeerd, er wordt grote hitte verwacht gedurende het komende weekend. De weersverwachting voor maandag is slecht, er wordt storm verwacht. Zo gauw die voorbij is vertrekken we (mogelijk woensdag ?) naar Harlingen, en van daaruit naar Texel.

Gisteravond fietsten we naar het dorp om een ijsje te eten, terug reden we via het kampeerterrein. Daar kampeerden mijn ouders in alle ruimte en vrijheid al toen ik twee jaar was, ik heb daar heel goede en dierbare herinneringen aan. De kampeeromgeving uit die tijd is nu wel ver te zoeken. Tegenwoordig staan de tenten bijna tweehoog, dat moet geen pretje zijn....

's Avonds zien we de Leeuwinnen hun kwartfinalewedstrijd tegen de Italiaanse dames heldhafhaftig met 2-0 winnen. Op naar de halve finale !

Het laagwater is hier nog steeds erg laag, zelfs een week voor springtij. Het levert wel mooie plaatjes op :

En de Waddenzee is een spiegel......

==================================

zondag 30-6-2019

Vanmorgen vroeg worden we wakker van de wind die door de masten giert. De windrichting is nu pal west, helemaal omgedraaid ten opzichte van gisteren. Het betekent meteen dat de hitte is verdwenen.
We willen een kerkdienst bijwonen in het eeuwenoude kerkje (de definitieve vorm dateert van 1647, maar de basis is veel ouder). We trappen tegen de stormachtige wind in naar het dorp, we komen net op tijd binnen.


Na afloop van de dienst is er gelegenheid tot koffiedrinken, we spreken meerdere oudere, en ook jongere Vlielanders, waarmee de historie en de oude familiebanden met de eilanden worden opgehaald. We spreken met een van de nazaten van melkboer Teunis Bakker. Zoals we ons goed kunnen herinneren, ventte hij vroeger melk en zuivelproducten uit met z'n paard en wagen bij het kampeerterrein en de zomerhuizen. We zeggen toe foto's en dia's uit die tijd op te zoeken en digitaal door te sturen.

Onderstaand van het kerkinterieur een paar foto's. De pilaren zijn masten van schepen die op de zandbanken hier voor de kust zijn vergaan.
De houtsnijwerk-panelen uit de preekstoel komen uit de kapiteinshut van een vergane koopvaarder.
De rechtopstaande botten zijn walviskaken die ooit als grafzerk hebben dienst gedaan, maar om aftakeling te voorkomen naar binnen zijn gehaald. Ze sierden ooit de graven van schippers op de walvisvaart naar Groenland en Spitsbergen.

Op de terugweg worden we op onze vouwfietsen door de westenwind vooruitgeblazen. De wind is flink aangehaald, volgens de Brandaris Bft 6. Toch menen sommige zeilers te moeten vertrekken. Is dat onnozelheid of trekken die mensen zich niets aan van de weerberichten ? Het gaat al fout bij het uitvaren van de box, als je geen wendbare boot hebt of de manoeuvreervaardigheid ontbreekt, dan heb je met deze omstandigheden een probleem. De liggenblijvers staan met pikhaken en spierballen gereed om zich brokkenmakers van het lijf te houden. Onze kordate Duitse buurvrouw verkoopt een afzwaaier een lel, als die z'n grijpgrage hand uitsteekt om zich aan hun scepters af te zetten. Het heeft een hoog amusementsgehalte, je ziet sommige ego's verschrompelen. Het geeft het leven in de jachthaven kleur !

Wij genieten in onze kuip van de zon, en maken er verder een rustige leesdag van. Voor morgen wordt windkracht 6 verwacht, dan blijven we zeker liggen. Misschien dinsdag of woensdag vertrekken we naar Harlingen.