vrijdag 21 juni
Na een douche in het mooie sanitair van de Amsterdam Marina (je kan hier zelfs samen in bad met uitzicht op Amsterdam), gooien we rond half tien de trossen los. De zeiljacks gaan aan, af en toe valt er een spat regen en er staat een stevige ZW wind. Het IJ is altijd een belevenis, druk verkeer maar bovenal indrukwekkend door de steeds hogere en hoofdstad waardige bebouwing langs het water. Bij het Oranjesluizencomplex worden we supersnel geschut, en kunnen we meteen door de Schellingwouder brug, die maar 3x per uur geopend wordt. Soms zit het mee ! Wat ook mee zit, is de wind vandaag. We hijsen op het Buiten IJ al snel de zeilen, een verademing om weer eens lekker te kunnen zeilen.
In eerste instantie gaat het nog niet zo hard maar naarmate we uit de beschutting van het land komen, gaat het steeds sneller.
Het eerste herkenningspunt in de route is de vuurtoren van het vroegere eiland Marken. Om een duistere reden heet het samenstel van gebouwen het Paard van Marken. Daarna varen we in het ruime water van de Hoornse Hop, waar de wind en de golven vrij spel hebben. Het is hard werken de boot goed op koers te houden. We varen regelmatig boven de rompsnelheid, de wind tikt af en toe de 18 knopen aan. Maar met schuin van achteren inkomende wind zijn dat voor de normaal niet zo snel zeilende Chip ideale omstandigheden. We lopen zelfs een tweemaster voorbij.
Enkhuizen komt zo snel in zicht, we komen weer enigszins onder de beschutting van land. Intussen wordt het heel druk op het water, vandaag is het Rondje Noord-Holland. De deelnemers zijn vertrokken uit Lelystad, en varen via Enkhuizen, de sluizen van Kornwerderzand, den Helder naar finishplaats IJmuiden. In Enkhuizen ligt het Naviduct, een sluizencomplex dat het water van IJsselmeer en Markermeer scheidt. Daar is het nu dus druk. En de meeste schippers die hard kunnen zeilen, hebben geen kaas gegeten van hoe je aanlegt of hoe je netjes een sluis passeert.
Als wij uit het Naviduct naar de Buitenhaven van Enkhuizen varen, zijn we niet vooruit te branden. Na een keer achteruit slaan, komt er een formaat hooiberg hoeveelheid Fonteinkruid omhoog drijven. Dat zijn waterplanten waar de watersport met name in het Markermeer heel veel last van heeft. Tijdens het varen blijft het hangen aan de kiel, het roer en de schroef. In een sluis als je stilligt, komt het allemaal naar boven drijven van onder de boten. En wij namen dus zo'n pluk mee de sluis uit.
Veel non-stop Ronde Noord-Holland zeilers zoeken ook even de haven op, het is lastig een ligplaats te vinden. We vinden een plaatsje naast de boot van, naar later blijkt, twee jongelui. Die zijn even niet aan boord. Rond de kikkers van hun boot, waar wij onze landvasten op moeten beleggen, is het een zootje van rondslingerende lijnen. Het duurt dus even voordat we vastliggen.We doen inkopen bij de fruitboer, de bakker en de visboer. Op het menu vanavond staat vis. Wat is de nieuwe haring hier lekker !
de gevaren route
Geen opmerkingen:
Een reactie posten