Zaterdag 8-8. We vertrekken klokslag 9:30 vanuit de Roompot Marina met bestemming Blankenberge. Na een klein half uurtje varen, arriveren we om te schutten bij de Roompotsluis, de laatste barrière naar zee. Bij elkaar toch wel een oponthoud van een half uur. We hijsen de zeilen nog tussen de pieren, en varen dan met een aantal zeilschepen in ZW richting, met een NO wind 3-4 Bft.
De zeegang neemt, in tegenstelling tot de door Windfinder voorspelde max 0,5 meter, snel toe tot zeker 2 meter. Dergelijke golven die vrijwel recht achterop lopen, laten de boot flink gieren, en vergen nogal wat van de stuurman. De bemanning lijdt onder de voortdurende aanvallen van de golven. In het begin eten we nog een restant taart van gister bij de koffie, even later genieten de vissen van Irene's portie. Zeeziekte is een tijd weggeweest van boord, maar onder deze omstandigheden doet het zich bij Irene weer gelden. Nel als nieuwkomer houdt zich kranig, bij haar blijft de taart er in.
De afstand Roompotsluis- Blankenberge is ruim 30 zeemijl, bij een snelheid van 5 knopen dus een tocht van 6 uur. Gelukkig maken we onder zeil met wat stroom mee gemiddeld 6 knopen. Maar als we in het verloop van de tocht steeds meer naar het zuiden afbuigen, wordt het bij deze golven steeds lastiger de zeilen in bedwang te houden. We rollen de genua in, zetten het grootzeil als roldemper vast, en varen verder op de motor. Als we Zeebrugge naderen, doemen er een paar snelvarende containerreuzen op, waar we voor moeten uitwijken.
Eindelijk komt dan toch Blankenberge in zicht, en varen we tussen de pieren door naar binnen, waar een weldadige rust heerst. We vinden met enig geluk een mooie ligplaats bij 'De Vrije Noordzeezeilers', heel gezellig vlakbij het strand en de boulevard.
Als we schoon schip gemaakt hebben, verkennen we te voet Blankenberge. We proberen aan de boulevard een wijntje te drinken, maar de bediening laat zo lang op zich wachten dat we in arren moede zonder wijntje weer vertrekken. Irene scoort bij een frituur haar eerste garnalenkroket, na in alle NL havens tevergeefs ernaar op zoek te zijn geweest. Via de beroemde Paravang keren we terug naar de haven.
In de kuip chillen we dan maar met ons eigen gekoelde witte wijntje. 's Avonds eten we decadent aan de haven.
de afgelegde route :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten