Stavoren - Enkhuizen - Volendam

maandag 12 augustus 2019

Na dagen tijdens woest stormweer verwaaid te hebben gelegen in Stavoren, lijkt zich maanadg een klein weergat te openen. Als we maandag wakker worden, schijnt er een zonnetje en loeit de wind niet meer door de verstaging en de bomen. Veel boten vertrekken Friesland in, naar buiten het IJsselmeer op gaat niemand. Wij gaan ! Buiten de haven staat er een behoorlijke zeegang, niet zo gek bij deze wind waarbij de golven over grote afstand opgestuwd worden. We gaan er van uit, dat naarmate we dichter onder de Noord Hollandse kust raken, het golfbeeld rustiger zal worden. We nemen in het begin flink water over, soms heb je meerdere golven achter elkaar waarna de Chip z'n neus diep in het water steekt.

Als we bij Enkhuizen aankomen, moeten we beslissen stoppen of doorgaan naar Volendam. Er hangt een pikzwarte onweerslucht boven ons, van waaruit het enorm gaat plenzen met af en toe een klap onweer. We vluchten de buitenhaven in, en vinden onder de geopende hemel net nog een plaatsje waar we kunnen aanleggen. Gelukkig hebben we ons vanmorgen helemaal in zeilpak gestoken, de waterschade blijft beperkt. Na een lunch met hete thee om een beetje op te warmen, begint het zonnetje weer te schijnen. We besluiten alsnog naar Volendam door te varen.

We schutten via het Naviduct naar het Markermeer. In eerste instantie vaar je nog beschut, daarna komen de wind en de golven, die een graadje erger hun best doen dan vanmorgen. De beslissing om door te varen wordt al bijna betreurd. Een probleem met deze golven is dat de vaarsnelheid door het voortdurend erin moeten beuken enorm terugloopt. Op circa een derde van de af te leggen afstand besluit ik de koers flink naar stuurboord te verleggen, om niet recht tegen de golven in te hoeven. Je vaart om, maar de hogere snelheid maakt het ruimschoots goed. Bijkomend voordeel is dat we in een rustiger gedeelte van de Hoornse Hop terechtkomen. Hoe dichter we Volendam naderen, hoe sneller het gaat.

Af en toe moeten we stoppen vanwege het Fonteinkruid, een onderwaterplant die welig tiert in het ondiepe water van het Markermeer. De kiel en het roer maaien en verzamelen deze groene plaag, waarna het blijft hangen, en af en toe de schroef blokkeert waardoor je stil komt te liggen Eindelijk kunnen we aanleggen in box A52 van de fraaie Volendamse Marina, die we vanuit Enkhuizen al telefonisch gereserveerd hebben. We halen snel even boodschappen in het dorp en scoren net voor sluitingstijd bij Viscentrum Schilder nog een lekkerbek voor het avondeten.
's Avonds komen Louis, Louise met Arnold en Bart gezellig buurten.

de vandaag gevaren routes :