Het dagelijkse leven op Texel (3)

woensdag 10 juli  - vrijdag 13 juli 2018

Woensdag komen Rob en Wil uit Vijfhuizen per auto naar Texel. Natuurlijk met hun onafscheidelijke Bobby, een in vele opzichten bijzondere Jack Russell. Ze hebben een hotel geboekt in Den Burg. Het is hun eerste bezoek aan Texel, gelukkig werkt het weer mee, dat is anders binnenkomen dan met storm en regen. We maken per benenwagen een rondje Oudeschild, de havens en het centrum van het dorp. Daarna terug naar de boot, borrelen in de kuip, en 's avonds aan boord pasta eten met Texelse  gemengde vis en grote garnalen. Na de koffie wordt door de gasten het hotel opgezocht.

Op donderdag doen we een rondje Texel. Als eerste rijden we naar het noorden, richting de Cocksdorp. In een ver verleden was wat nu het noorden van Texel is, een los eiland, Eijerland geheten. De Slufter is nu nog een litteken in de duinen, op het punt waar de eilanden ooit samensmolten. Bij vloed stroomt de zee hier nog steeds naar binnen. Aan de Wadzijde is later veel land ingepolderd. We rijden door naar het noordelijkste puntje van Texel, waar Vlieland op slechts 2,5 km afstand zichtbaar is, gescheiden door het grillige Eijerlandse gat.

De Texelse vuurtoren staat op het uiterste puntje van het eiland. Slechts gered door een betonnen corset dat Rijkswaterstaat heeft aangelegd toen de toren dreigde verzwolgen te worden door de zee. Intussen is er rondom weer een breed strand ontstaan. Via het strand wandelen we naar strandpaviljoen Faro 2, waar we van een lekkere lunch genieten.

De vuurtoren is al die tijd nadrukkelijk aanwezig, en we kunnen de verleiding niet weerstaan om de toren te beklimmen. Het uitzicht is prachtig. Onderweg kunnen we de binnenmuur van de vuurtoren bekijken, die nog van voor de tweede wereldoorlog dateert.

Georgiërs in Duitse dienst zijn vlak voor de bevrijding op 6 april 1945 in opstand gekomen, en hebben in die nacht ongeveer 450 Duitsers, voornamelijk officieren, in hun slaap met messen vermoord. De Duitsers voerden versterkingen aan, en sloegen terug. Opgejaagd door de Duitsers verschansten de laatst overgebleven Georgiërs zich in de vuurtoren. De toren werd aangevallen, en is daarbij van alle kanten beschoten, en zwaar beschadigd. Na de oorlog is de vuurtoren hersteld door er een tweede muur omheen te bouwen.

De 'Opstand der Georgiërs' heeft het leven gekost aan 120 Texelaars, minstens 565 Georgiërs, en ongeveer 812 Duitsers. Het aantal gewonde Duitsers wordt geschat op 2347. Ook de materiële schade was groot, tientallen Texelse boerderijen gingen in vlammen op, met name in de Eierlandse polder. Alle omgekomen Georgiërs zijn later gezamenlijk begraven op de Georgische oorlogsbegraafplaats bij Den Burg.

We rijden daarna zuidwaarts langs het toeristische De Koog, en maken een tussenstop bij de schapenboerderij van Jan en Rianne, bekend van Boer zoekt Vrouw (we waren hier eerder deze week al). We eten een boerderij-ijsje en gaan op weg naar de kraanvogel kolonie aan de Mokweg.
Daar komen we nooit aan, want onderweg passeren we het knusse plaatsje Den Hoorn, en blijven plakken op de gezellige markt tussen de historische huizen. We keren terug naar de jachthaven om te borrelen op de 'Chip', en stappen dan weer in de auto naar strandpaviljoen Paal 17. We eten een heerlijk maal in een fraaie ambiance. Pas als we de zon in zee hebben zien zinken, keren we weer huiswaarts.

Op vrijdag de dertiende zijn Irene en Louise jarig, we gaan dus aan de koffie met gebak ! Irene wordt door Rob en Wil verwend met boeken en bloemen. Op ons gemak wandelen we met z'n allen langs de binnengelopen vissersvloot, die weer klaargemaakt wordt voor vertrek op zondagavond. Vandaag is de havenmarkt in Oudeschild,waar Irene een vaas scoort voor de bloemen.

Bij de havenmond worden we door een Duitse dame bereidwillig vereeuwigd. We lunchen weer op de 'Chip' met Texelse haring, daarna gaan Rob, Wil en Bobby weer huiswaarts. Was gezellig !