Blankenberge - Cadzand

Zondag, 13-8. We worden wakker onder een stralende zon, met een zwak NW windje. Dit lijkt een ideale dag te worden voor onze voorgenomen tocht naar Cadzand. De stroming, die samenhangt met het getij bepaalt wanneer we kunnen vertrekken, dat is pas optimaal na 14:00 vanmiddag.
Dus is er alle tijd om bij ons lekkere bakkertje flink in te slaan. Er zijn meer mensen die dat idee hebben, de rij wachtenden voor al dat lekkers strekt zich uit van binnen in de winkel tot wel 5 meter buiten de deur. De bakker weet de wachtenden rustig te houden met een gratis zondagskrantje.

Om 12:00 zijn we het wachten zat en bedenken we dat we net zo goed op zee kunnen zitten met de stroom tegen. Zo gezegd zo gedaan, we hijsen de zeilen in de haven en laten ons met een gangetje van nog geen 3 knopen door een zwak NW windje over de deining naar Zeebrugge dobberen.
Als we na twee uur varen dwars van de havenmond van Zeebrugge zijn, zien we een grote ferry van de kade losmaken. Die wil je niet tegenkomen, dus gaat de motor aan om plaats te maken. Die gaat ook niet meer uit, want de golven zijn  behoorlijk toegenomen, en Cadzand is nog niet in zicht.

Rond 15:00 varen we dwars van de pieren van Cadzand, en nemen we de zeilen in. Rijkswaterstaat moest de bestaande pieren van het uitwateringskanaal on waterstaat-technische redenen verlengen, en heeft van de nood een deugd gemaakt door de pieren ook verder van elkaar te leggen. Zo ontstond ruimte voor een strandjachthaven. Een Belgische jachtclub zag er brood in en heeft naar zeggen voor 4,5 miljoen Euro een prachtig complex met 150 ligplaatsen neergezet, compleet met restaurant en clubhuis, en goede voorzieningen. Niet zo gek dat de Belgen erin zijn gestapt, Cadzand ligt bijna naast Knokke, de plaats waar de rijkste Belgen wonen. Die leggen hun (met zwart geld betaalde ?) slagschepen in de haven van Cadzand. En 's avonds kunnen ze dineren bij Sergio Herman (bekend van zijn vroegere sterrenrestaurant Oud Sluis), die de horeca hier uitbaat.

Het is druk in de haven, de havenmeester wijst ons een plekje aan helemaal achterin, we moeten stapelen naast een Belgische Etap. Als we alle formaliteiten vervuld hebben, maken we een wandeling over het strand, dat hier werkelijk direct naast de deur ligt.
's Avonds lopen we door het dorpje, de bakker heeft zich al aan de Belgen aangepast : hij meldt op een uithangbord dat hij lekkere Franse botercroissants en knapperige Belgische broodjes bakt !

De vandaag gevaren route :