Zierikzee

Zeehonden op de platen

De verkeerspost Wemeldinge voorspelt qua weer niet veel goeds, matig zicht, kans op buien en een windwaarschuwing tot Beaufort 6 uit het zuidwesten. Toch besluiten we richting Zierikzee te vertrekken, omdat wind uit zuidwest niet heel ongunstig is, behalve voor het eerste deel van de tocht als er ten zuiden van ons een hele grote watervlakte ligt. Nog in de beschutting van de jachthaven trekken we maar vast een rif in het zeil. Na de Bergse Diepsluis, die onmiddellijk op ons verzoek draait, varen we al motor-zeilend naar de Gorishoek.
We gaan flink tekeer op de bijna dwarsscheeps inkomende golven. Na de Gorishoek kan de motor uit en zeilen we als de brandweer, geholpen door een ziedende ebstroom. Eenmaal in het Brabantsche Vaarwater tussen de al droogvallende zandplaten hebben we geen last meer van de golven. Op de platen spotten we tientallen zeehonden die hier liggen te luieren. De Zeelandbrug is dan op de achtergrond al goed te zien, net als de torens van Zierikzee.

ruimte zat ....

het havengezicht van Zierikzee

Via het vaarwater de Keeten varen we verder, passeren de Zeelandbrug (kunnen we net onder door) en lopen zo het kanaal naar Zierikzee aan, de zeilen kunnen dan weer naar beneden. Tegen twaalven leggen we aan in de haven van Zierikzee, waar het een stuk rustiger is dan we gewend zijn. We kunnen zelfs direkt tegen de steiger liggen. Als we de stad ingaan om inkopen te doen, begint zowaar het zonnetje te schijnen en blijken de weersverwachtingen (gelukkig) weer eens de plank flink mis te slaan.
Gedurende de middag komen er nog wat schepen binnen, achter ons een groot schip die op minder dan een halve meter vastmaakt, wij trekken voor onze gemoedsrust de Chip maar iets naar voren. Verder veel vermaak over het aanleggen van diverse motorboten, met uitbundig gebruik van hek- en boegschroeven die iedere 'vaar'digheid overbodig maken.

de gevaren route

Donderdag besluiten we nog een dag in Zierikzee  bij te boeken, gezien de stormwaarschuwing die van kracht is. Een zeiler die waarschijnlijk haast heeft, besluit toch te vertrekken. De twee schepen die er naast liggen moeten tijdelijk verkassen, een daarvan die doet denken aan een drijvende doodskist met aan boord een Duits echtpaar, besluit naast ons te gaan liggen. Het manoeuvreren is duidelijk geen vaardigheid die door de Duitsers beheerst wordt, als ze dreigen dwars te waaien gaat het gas er vol op en boren ze zich met een luide knal in de zijkant van een motorboot, die naast het slagschip achter ons ligt. Met kromme tenen zien we hen op ons afkomen, maar met vereende krachten kunnen we verdere ongelukken voorkomen.

het dekplan van de buren

Het vastleggen kost enige moeite, alle lijnen liggen in moeilijk ontwarbare kluwens op het dek. Maar na de nodige inspanning ligt alles fatsoenlijk vast, met een extra lijn op de steiger. De romp van hun (ooit waarschijnlijk mooie) schip vertoont vele sporen van onzachte aanlegmanoeuvres, er zit zelfs een plaat multiplex geschroefd op een plek waar mogelijk een gapend gat onder zit. Op het kajuitdak ligt los een groot zonnepaneel, een wonder dat het tijdens het zeilen niet overboord is gegaan. Onze Lieve Heer heeft rare kostgangers, zullen we maar zeggen.

Als we terugkomen uit de stad na het doen van inkopen, zien we op de kade plotseling de oude buren Jan en Liesbeth van de jachthaven in Herkingen staan. Zij hebben hun zeilboot verkocht en varen nu in een monumentaal ex-Waterstaat motorschip. We drinken gezamenlijk koffie met de net gescoorde Zeeuwse bolussen. 's Middags bezoeken we het Stadhuismuseum in de binnenstad dat gevestigd is in het zeer monumentale oude stadhuis. Een mooie ervaring ! zie http://www.schouwen-duiveland.nl/museum/

mh : 619