Willemstad

Na een paar dagen thuis om bij te komen van alle indrukken op de MSC Opera, en alle kleding even de binnenkant van de wasmachine te laten zien, zijn we op donderdagmiddag 5/7 met onze eigen boot vertrokken voor de jaarlijkse 'grote' vaarvakantie. De auto leek wel een vrachtwagen, en de kar van jachthaven Herkingen moest een aantal keren heen en weer om alles aan boord te krijgen. Het was zo heet in de haven, dat we na de havenmeester gemeld te hebben dat onze box voorlopig vacant is, klokslag 15:30 meteen zijn vertrokken. Het op- en inruimen heeft Irene onderweg gedaan. Als alles opgeruimd is, vraag je jezelf altijd af waar alles toch is gebleven. De tocht gaat in noordelijke richting, we proberen de sluizen van Grevelingen, Krammer en Volkerak allemaal te nemen. Het is erg rustig op het water, helaas staan alle sluizen 'verkeerd' dus moeten we toch redelijk lang wachten. Het wordt al snel duidelijk dat we vandaag niet verder dan Willemstad zullen komen.
Onderweg een incident : op het Volkerak varen jachten meestal buiten het officiële vaarwater, en nemen het smalle en ondiepe 'Noordergat'. Als we in de aanloop van het Noordergat zitten, komen we wat kleine binnenvaart tegen, geen probleem, maar dan zien we met hoge snelheid een hele grote jongen aan komen jakkeren, die op de ondiepte een angstwekkend hoge hekgolf trekt. We kunnen geen kant op, en stuiteren zo goed en zo kwaad als het gaat door de enorme grondzeeën. Wat een idioot. In de consternatie vergeten we naar de scheepsnaam te kijken, dit rechtvaardigt een aangifte. Een klein motorbootje had hier grote problemen gehad,
De luchten die overkomen zijn erg dreigend, soms zien we rondom bliksemschichten naar beneden schieten. Net voor het aanleggen in de Krammersluis begint het toch nog onverwacht te hozen, en dat blijft zo tot we om 21:15 aanleggen in de jachthaven van Willemstad. De gastensteiger ligt vol, dus moeten we dubbel parkeren. De stortbuien nemen nu tropische vormen aan, en helaas blijkt er door het bakboordraam een soort waterval naar binnen te komen.Minimaal gekleed trek ik alle schroeven aan de buitenkant na, wat de waterval doet stoppen, maar het is wel duidelijk dat de renovatie van de raamafdichtingen niet te lang meer kan wachten. De steak met gebakken krieltjes smaakt daarna uitstekend.