Cruise Noorse fjorden juni-juli 2012

De internet verbinding aan boord via satelliet liet zeer te wensen over, onderweg konden we helaas geen blog uploaden. Dus hier in een keer het hele verhaal. Bijgaand een paar foto's, deze hele serie en nog veel meer zijn te bekijken op Picasaweb

Dag 1 : vertrek IJmuiden

Klokslag 18:00 vertrekken we vanaf de Felison terminal richting zee. We zijn even bang geweest dat de gemorste brandstof bij het bunkeren roet in het eten gooit, alle milieuinstanties zijn uitgerukt, en de haven wordt 's middags  afgesloten met een drijfkussen. Een speciaal schoonmaakbootje komt het spul opzuigen en lost dat in een klaarstaande tankwagen. Maar dan we mogen vertrekken !
Net buiten de pieren komt de loodsboot aanspurten om de loods op te pikken. Door de harde wind en bijbehorende zeegang is dat moeilijk, de loodsboot stuitert op en neer. Pas als de MSC Opera flink bijdraait durft de loods de sprong aan. Vanuit de hut kunnen we dankzij onze laptop met navigatieprogramma de positie, koers en snelheid op de voet volgen. Het zicht op zee is adembenemend mooi. Ons eerste diner aan boord smaakt voortreffelijk. Opvallend is de goede geluidsisolatie van de motoren : je hoort en voelt niets terwijl je vaart. ’s Nachts gaat het steeds harder waaien, op een gegeven moment 42 knopen, een dikke windkracht 9.

Dag 2 :  op zee

We maken geen haast met het ontbijt, maar zijn om half tien eigenlijk al te laat. Gelukkig kijkt het personeel niet zo nauw. Het waait nog steeds erg hard, het schip gaat merkbaar op en neer en heen en weer. We komen steeds verder op zee waar de oceaandeining ongehinderd komt aanrollen. We kijken op het bovenste dek waar de zwembaden liggen. Het zijn complete golfslagbaden geworden. De zonnedekken zijn vanwege de storm afgesloten.  In het theater wordt een presentatie gegeven van alle excursies die voor veel geld worden aangeboden. We besluiten nog niets te boeken, maar dat ter plaatse te bekijken. Daarna is het alweer lunchtijd, we kiezen het ‘light’ menu maar zelfs dat blijkt een hele hap, weggespoeld met een uitstekende fles witte wijn. Daarna een schoonheidsslaapje want zo’n cruise blijkt toch vermoeiender dan je zo zou denken. Als we wakker worden, zijn de bewegingen van het schip nog weer heftiger, soms stampt het behoorlijk. De verkoop van reispillen en het gebruik van kotszakken neemt grote vormen aan. We varen ter hoogte van het Deense Hanstholm, aan de Jammerbocht, een treffende benaming. Ik probeer te internetten via de satelliet, maar dat is geen succes. Als dan ook nog mijn cruisekaart door de computer wordt ingeslikt, laten we het internet aan boord maar voor wat het is. De zon breekt door, en de wind begint langzaam af te nemen. We steken ons in gala (de dresscode voor vanavond), en gaan (zoals iedereen) verplicht samen met Captain Giacomo Romano op de foto. We hebben het niet zo op Italiaanse kapiteins, maar misschien krijgt deze foto ooit nog historische waarde. Daarna wordt in het theater het hele scheepsmanagement voorgesteld, gevolgd door een spetterende show van een Italiaanse illusionist. Veel oude trucs met zwevende en in  stukken gehakte dames, maar wel heel professioneel. En dan is het al weer tijd om te eten, we bestellen nu alleen maar een fles water en enkele onderdelen van het menu, want deze hoeveelheid eten gaat onze opnamecapaciteit te boven. Na een heerlijke capuccino aan de bar en oorstrelend gezang van een oogstrelende zangeres zoeken we onze kooi op, morgen is het vroeg dag voor het verkennen van Oslo, de verwachte aankomsttijd is 8 uur. (’s nachts om 4 uur komt de loods aan boord voor het binnenvaren van de Oslofjord).

Dag 3 : Oslo

Ondanks het slechte weer komen we zelfs voor schema-aankomsttijd aan. Om half acht is het al spitsuur in het ontbijtrestaurant, waar we stevig ontbijten om opgewassen te zijn tegen de ontberingen van zo’n stadsbezoek. Gelukkig is het een stralende dag, alle ingrediënten voor een geslaagd bezoek zijn voorhanden. We hebben geen dure excursie aan boord geboekt, en dat is maar goed ook, want pal voor de boot staat de hop-on hop-off toeristenbus te wachten. Met nog een flink aantal ondernemende mede-cruisers bekijken we vanuit deze dubbeldekker de bezienswaardigheden van Oslo. Het net voltooide peperdure marmeren operagebouw dat gedeeltelijk onder zeeniveau is gebouwd, de parlementsgebouwen, de kathedraal, het marktplein dat ooit door nijvere bewoners aan een moeras is ontrukt, de universiteit, het koninklijk paleis, en vandaar naar ons eerste bezoekdoel : het Vigelandpark. Beeldhouwer Vigeland blijkt een nijver man te zijn geweest, hij heeft een partij beelden gemaakt die je niet voor mogelijk houdt. Allemaal mensen in karakteristieke poses, jong, oud, mooi, lelijk, alles kom je tegen. Met als letterlijk en figuurlijk hoogtepunt de granieten zuil die van onder tot boven uit in elkaar verstrengelde lichamen lijkt te bestaan. Het is de toeristische trekpleister van Oslo, het is er erg druk met bussen uit alle omliggende landen. Vandaar hoppen we verder met onze bus naar een meer landelijk gedeelte van Oslo, waar verschillende musea staan, en waar de Koninklijke familie haar zomerresidentie heeft. We stappen op de terugweg uit bij het stadhuis, een werkelijk schitterend architectonisch kunststukje, dat we kennen van de jaarlijkse uitreiking van de Nobelprijzen. We wandelen terug naar de MSC Opera langs de haven, waar veel oude zeilschepen en museumschepen liggen. Eenmaal aan boord doen we ons tegoed aan een maaltijd in het buffetrestaurant, en leggen ons dan op ligstoelen te ruste op het gigantische zonnedek. Zo hebben we ons een cruise voorgesteld ! Om half vier uiterlijk moest iedereen weer aan boord zijn, de schemavertrektijd is vier uur. Een Duitse dame is niet komen opdagen, we wachten vergeefs nog tot half vijf, en dan laat de kapitein onverbiddelijk de trossen losgooien. De Duitse dame moet op eigen gelegenheid maar in Stavanger zien te komen. Als de zon gaat zakken, zoeken we ons eigen balkon op, en zien de prachtige Oslofjord aan ons oog voorbijtrekken. Vanavond diner met casual dresscode, morgen hopen we op net zo’n mooie dag als vandaag voor het bezoek aan Stavanger.

Dag 4 : Stavanger

Ondanks het late vertrek uit Oslo komen we prima op tijd aan in Stavanger. Het weer is voorbeeldig, weinig wind en een strakblauwe lucht. Er liggen al twee grote cruisschepen in de haven, de Costa Fortuna en de MSC Magnifico. Er is nog slechts een klein stukje kade beschikbaar, maar we worden keurig ingeparkeerd. Het voordeel van deze plek is dat we bij het van boord gaan meteen in de oude vissersstad terecht komen, met smalle straatjes en schattige houten huisjes. Halverwege brengen we een bezoek aan een oude, nu museumfabriek voor het inblikken van sardientjes, het ‘Norwegian canning museum’. Sardines komen hier (nog steeds) in overvloed voor, we zagen in een oud filmpje dat de netten zo vol sardines zaten dat ze niet eens ingehaald konden worden, maar met schepnetten leeggeschept moesten worden. In die filmpjes is ook te zien dat het verwerken van sardien een hard beroep was, alleen de directiekamer ademde een rijke sfeer, de rest was armoede troef. Bijzonder van de Noorse sardines was, dat ze gerookt werden voor het inblikken. We mogen wat van de sardines volgens oud recept proeven, ze zijn inderdaad heerlijk. Intussen is het vele handwerk niet meer rendabel, en is de laatste fabriek zo’n vier jaar geleden naar Polen verplaatst. Sinds er zoveel olie is gevonden voor de Noorse kust, is het land zo welvarend dat de visvangst hier nauwelijks nog beoefend wordt. Met het kaartje van het sardinemuseum kunnen we ook het maritieme museum in, maar dat blijkt nauwelijks de moeite waard. We slenteren door de gezellige stad, en trekken met veel moeite eindelijk wat Noorse Kronen uit de flappentap. Veel banken hebben kennelijk geen boodschap aan Maestro en Visa. Met de net verworven Kronen kunnen we de Kathedraal bezoeken. Oorspronkelijk dateert deze van 1125, maar het gebouw werd in 1272 door brand verwoest. Daarna is de Kathedraal opnieuw gebouwd in Gotische stijl, en vandaag de dag is het de oudste nog originele kerk in Noorwegen.  Het eerste geheugenkaartje zit al vol foto’s, en moet gewisseld worden. Nooit gedacht dat Noorwegen zo fotogeniek is !

Uitgeput van de lange voettocht keren we terug aan boord, kleden ons om in korte broek en T-shirt. Op dek 11 in het buffetrestaurant genieten we van een verlate lunch en buiken uit in een ligstoel op het zonnedek. Het vertrek naar Flåm is vastgesteld op 17:30. Op ons balkon dat in de zon ligt en uitziet op de kade, installeren we ons om het vertrek te kunnen volgen. De laatste passagiers die terugkomen van de georganiseerde excursies komen op het nippertje aan voor de schemavertrektijd, maar we vertrekken toch precies op tijd. Vanavond een Italiaanse avond in het theater, we laten ons verrassen ! Het blijkt een zang- en dansprogramma te zijn. ’s Avonds wint het Italiaanse elftal van de Duitsers de halve finale van het EK, wat tot grote vreugde onder de Italianen leidt.

Dag 5 : Flåm

Als we ’s morgens in alle vroegte wakker worden, varen we al in de Sognefjord. De loods is midden in de nacht bij het eiland Fedje al aan boord gekomen, dat is ongeveer de plaats waar je de Sognefjord binnenvaart.  De Fjord is 205 km lang, de aanblik is majestueus, met rondom steil oprijzende rotswanden, sommige tot 1500 meter hoog en bovenop met sneeuw bedekt. Geen wonder dat deze fjord op de Unesco werelderfgoedlijst staat. Op het navigatieprogramma op de PC is precies te volgen hoe de loods slingerend zijn weg zoekt door de smalle diepe fjord, hier en daar 1350 meter water onder de kiel. Op sommige plaatsen moet hij ook nog rekening houden met hoogspanningskabels die met grote doorhang de fjord oversteken. Jammer is dat er tussendoor een flinke regenbui langskomt. Flåm ligt helemaal aan het einde van een zijarm van de Sognefjord, de Aurlandsfjord. Bij aankomst in Flåm blijken er al twee grote cruiseschepen voor anker te liggen. Ons schip mag als enige tegen de kade aanleggen. Het is in de fjord al een komen en gaan van tenders van de voor anker liggende schepen. In Flåm wonen naar zeggen maar 120 inwoners, en die krijgen nu een paar duizend toeristen op hun dak. Als we na een stevig ontbijt naar het station lopen om een kaartje voor het steilste en meest ingenieuze spoortraject te kopen, blijken meer mensen op dat idee te zijn gekomen. Op de schermen verschijnt achter de een na de andere vertrektijd het onheilspellende ‘sold out’. Met een paar medereizigers in spe rekenen we uit dat we net nog de trein van 16:05 kunnen nemen om op tijd terug te zijn om de boot niet te missen. Als we in de queue bijna bij het loket zijn, komt ook achter 16:05 ‘sold out’ te staan. Voor ons vandaag dus geen treinreis. 

We maken een wandeling door Flåm, en bezoeken het treinmuseum. De spoorbaan, inclusief de tunnels, is honderd jaar geleden in meer dan twintig jaar helemaal met de hand aangelegd. Het dagloon in die tijd was 2 Kronen, nu kost een retourtje voor een treinreis van drie kwartier 360 Kronen (ruim 50 Euro). Bij het bekijken van de foto’s van de aanleg krijgen we respect voor het geweldige werk, dat zonder moderne apparatuur geklaard moest worden.

Als we via een toeristische route terugwandelen naar de MSC Opera, zien we onze bemanning oefenen met de reddingsboten. Alle boten aan bakboordzijde zijn te water, en de mannen vermaken zich met het varen van rondjes. Als we later vanaf ons balkon zien hoe de boten weer aan boord gehesen worden, wordt duidelijk dat het oefenen geen luxe is. Er wordt in het Italiaans flink gescholden voordat alles weer op z’n plek hangt.

We varen ’s avonds de route terug door de Sognefjord en gaan dan bakboord uit naar de Hjeltefjord richting Bergen.

Dag 6 : Bergen

’s Nachts horen we de wind loeien en de regen kletteren. Gelukkig varen we beschut door de Hjeltefjord, en komen precies op tijd om 07:00 aan voor de kade. Zo’n hoog schip als de Opera is een geweldige windvanger, en het kost de nodige moeite om tegen de kade aan te leggen. Na het ontbijt gaan we meteen Bergen in, regen en wind trotserend. Jammer dat het weer niet erg meewerkt. De bezienswaardigheid, en deel uitmakend van de Unesco werelderfgoedlijst is de Bryggen aan het havenfront. Aan de Bryggen staan nog een aantal stokoude houten huisjes, ooit waarschijnlijk in gebruik als pakhuizen in de Hanzetijd, die nu voor het grootste deel als winkel, koffiezaak of restaurant dienst doen. Helaas is er nog weinig nering, de Noren zijn kennelijk laatbloeiers, want voor 10 uur, en bij sommigen zelfs 11 uur kom je niet binnen. Van de oude Bryggen zijn niet alleen de huisjes aan de havenkant bewaard gebleven, maar een heel wijkje erachter.  Je kunt je goed voorstellen hoe de sfeer hier in het verleden geweest moet zijn.

Tussen de stortbuien door proberen we een oude kerk te bezichtigen, die blijkt helaas ook dicht. De vismarkt is al wel open, bij de kraampjes zijn kreeften, krabben, gerookte zalmen en stokvis prachtig uitgestald, en bij sommigen mag je proeven. De prijzen zijn naar onze maatstaven hoog, dat geldt eigenlijk voor alles wat hier te koop is. We laten de vis de vis, want om zo’n moddervet en sterk ruikend stuk zeebanket in je koffer te stoppen lijkt ons niet zo’n goed idee.

De ergste stortbuien ontwijkend, lopen we terug langs de haven. Er liggen veel watersporters, we spotten zelfs een Nederlandse zeilboot. Pleziervaart wordt afgewisseld met enorme supply schepen voor de olie-industrie. Moderne bijlstevens hebben hier de overhand.

We zoeken de MSC Opera weer op en komen bij van de ontberingen bij een hete kop Cafe Americano in Café ‘ Le Vele’  op dek 11, het zonnedek (dat er verder erg verlaten bij ligt).

Om 14:00 gooien we de trossen al weer los voor de lange reis van 718 zeemijl over de Noordzee naar Southampton, de tocht duurt twee nachten en anderhalve dag (43 uur volgens de planning, gerekend met een vaarsnelheid van gemiddeld 17 knopen). Met dit weer en deze windkracht zal dat wel weer een flink aantal zeezieken opleveren. Bij de ruige tocht van IJmuiden naar Oslo kon je aan de receptiebalie zeeziekte pillen krijgen. Eerst moest je tekenen voor iedere pil afzonderlijk, in een later stadium werden zonder problemen hele strips verstrekt. We hebben nogal wat mensen gesproken, die door de zeeziekte in de kooi werden gehouden. We zien wel hoe druk het is vanavond bij het galadiner, waar iedereen netjes gekleed verwacht wordt. Iedere dag wordt aangegeven wat de dresscode is, vandaag dus voor de tweede keer deze reis ‘ gala’.  Het is leuk om te zien wat men verstaat onder ‘gala’, de meningen daarover lopen kennelijk nogal uiteen. De vorige gala-avond werd opgeluisterd door een zeer bont gezelschap. De Engelsen, Italianen en Nederlanders zijn over het algemeen van grote afstand te herkennen ! Na het diner gaan we met onze tafelburen nog even het vertier opzoeken, eerst de miss Opera verkiezing in de Caruso lounge, en later een drankje in een wat rustiger ambiance bij een van de live zangeressen in de Cotton Club. Het is al ver na middernacht als we de kooi inrollen.

Dag 7 : Op zee

We hebben de ‘Do not disturb’ mededeling aan de deur gehangen, want we willen in ieder geval een klein beetje uitslapen. De ontbijtzitting in ons vaste restaurant is al voorbij als we gedoucht en aangekleed zijn, dus gaan we naar het buffet-restaurant, wat bijna de hele dag geopend is. Er zijn kennelijk meer mensen die moeilijk uit bed konden komen, want het is erg druk. Het is een relaxte dag, het zonnetje schijnt, maar de wind waait stevig. Nu vaart de MSC al bijna twintig kopen, dus die snelheid moet je bij de windsnelheid optellen in het geval dat je recht in de wind vaart, zoals nu. We verpozen beurtelings op ons balkon, het zonnedek en het achterdek. De vele olieplatforms in dit deel van de Noordzee vormen een mooi decor.

We melden ons vast bij de Engelse immigration, twee man sterk zijn ze in Bergen aan boord gekomen, ze varen mee tot Southampton. Na inspectie van onze paspoorten en boordpas krijgen we te horen, dat we in Southampton van boord mogen.
In het theater worden we voorgelicht over de ontschepingsprocedure als we overmorgen in IJmuiden aankomen.. Daar is goed over nagedacht zodat de passagiers dat niet meer hoeven te doen. Letterlijk alles wordt je uit handen genomen. Het werd een leuk verhaal met vele anekdotes over onnozele passagiers en de domme vragen die ze kunnen stellen. Bijvoorbeeld over passagiers die in pijama moeten ontschepen (komt naar verluid iedere reis voor), als ze de avond tevoren bij het te kooi gaan hun koffer inpakken en in de gang zetten, zonder kleding voor de volgende dag eruit te laten. Die koffers worden alvast verzameld en in een opslag vlakbij de uitgang gezet, en als eerste ontscheept. We gaan het meemaken !

Dag 8 : Southampton

Als we in alle vroegte de Solent invaren, ziet het weer er nog redelijk uit. Dit is de plaats waar binnenkort de zeilwedstrijden op de Olympische Spelen gehouden zullen worden. Als we rond 8:30 aan de kade in Southampton aangelegd hebben, miezert het al. Er gaan hier zo’n 400 Engelsen van boord, tegelijkertijd wordt het dagritme aangepast aan de tocht naar zuidelijke wateren die na IJmuiden wordt gemaakt. Dat betekent dat het tijdstip van het diner wordt verlaat naar 21:00. De ochtend brengen we lezend door op dek 12, een ruimte die ’s avonds als disco in gebruik is. Hoewel, als we de gemiddelde leeftijd aan boord bekijken, dan zal er wel niet veel animo voor discogeweld zijn…We lunchen met de rem erop, we eten maar twee van de zes gangen, we zijn bang voor de weegschaal als we thuiskomen. Als de regen iets minder is geworden, maken we te voet een snel rondje door het oude centrum van Southampton. Er is hier en daar nog wel iets ouds te zien, zoals de oude Romeinse stadsmuren, maar voor de rest is het nauwelijks de moeite waard. Als de regen weer z’n best gaat doen, spoeden we ons terug naar de boot en brengen we de rest van de middag lezend door. Precies op tijd vertrekken we richting IJmuiden, het zicht op zee is er niet beter op geworden. Vanavond wacht ons nog het galgenmaal, en het inpakken van de koffers, die voor middernacht op de gang moeten staan met speciale labels, die bepalen in welke groep we kunnen ontschepen. En het voldoen van de rekening van alle uitgaven tijdens de cruise, ik hoop dat we geen extra hypotheek hoeven af te sluiten. Voor een Italiaanse firma is alles uitstekend georganiseerd, wij hebben ze op het evaluatieformulier dan ook prima beoordeeld.

Dag 9 : Aankomst en ontschepen in IJmuiden

’s Nachts varen we op topsnelheid met de stroom mee door het Kanaal, en arriveren dan ook ruim voor schematijd in IJmuiden. Om 8 uur moeten we de hut ontruimen, we hebben dan al gedoucht en de haren in de plooi. Een laatste ontbijt in restaurant Caravelle gaat er goed in, dat wordt vanaf nu weer afkicken en waarschijnlijk afvallen. We bekijken vanaf het promenadedek hoe de ‘Opera’ kunstig achteruit wordt ingeparkeerd op z’n aanlegplaats bij de ‘Felison’ terminal. Alle ontschepers worden in het theater verwacht, en worden in 8 groepen achter elkaar naar buiten geleid. Iedereen heeft een sticker in een bepaalde kleur ontvangen voor de koffers, het ontschepen gaat op kleur. Wij zijn bij de op een na laatste groep ingedeeld, in totaal duurt het toch wel anderhalf uur voordat zo’n 900 man/vrouw weer op de kade staat. De koffers staan ook keurig op kleur gesorteerd en de parkeerplaats van de auto is nog geen 100 meter. We spoeden ons naar huis met als bagage een onvergetelijke vakantie op de MSC ‘Opera’.