Texel (5) update

week 20-27 juli 2019

De vorige week zijn Louis, Louise en de kinderen nog tot en met vrijdag op Texel gebleven. Het weer was wisselend, we hebben ons daar op aangepast met de activiteiten. Museum Kaap Skil is leuk om te doen, Bart volgt zelfs een workshop hoe je een scheepsmodel in de fles maakt ! Ook de traditionele touwslagerij met sisal touw kent voor Bart nu geen geheimen meer.

Het strand is onze stek als de zon weer begint te schijnen. Als volleerde waterbouwers dammen we plassen af en laten rivieren stromen.
's Avonds worden we in de jachthaven per auto afgezet, meestal maken we voorafgaand nog even een rondje over Texel, vanavond richting vuurtoren. Bij de Cocksdorp blijkt de aanlegplaats voor het bootje naar Vlieland helemaal gerenoveerd. Er staan een nieuwe steiger en zelfs een huisje voor de kaartverkoop en de ontvangst van passagiers.

Zaterdagmorgen hebben we een auto gehuurd, we gaan naar den Haag waar Matthijs z'n 80-e verjaardag viert. De Opel Corsa huurauto moet op zaterdagmorgen worden opgehaald bij de Opel garage in Den Burg. Het stortregent, tijdens de fietstocht (in zeilpak) naar het huuradres wordt ik kletsnat, het water sopt in mijn schoenen.

De overtocht met de fraaie 'Texelstroom' verloopt vlot, evenals de reis naar Maassluis. Het feestje bij Matthijs en Joke is gezellig, en alleszins de moeite van de reis waard. We slapen in Maassluis, waar we de stapels post  kunnen doornemen, en het ergste onkruid uit de voor- en achtertuin weghalen. Irene draait een paar wassen. De reis terug naar Texel verloopt opnieuw vlot. Bij het boeken van de overtocht wordt het nummer van de Corsa herkend als inheems Texels, en betalen we slechts € 12,50 voor de overtocht naar de thuishaven.

Rob en Wil Buurman met hond Bobby hebben intussen de plaats als Texel-gasten overgenomen van de Ouderkerkers.  Ze verblijven in Prins Hendrik, het hotel van de kleindochter van Lenie van der Tas, de weduwe van een oud-collega. De wereld is klein !
We bezoeken de nodige bezienswaardige plaatsen en bekende eetgelegenheden, waaronder natuurlijk Paal 17. Op dinsdag barst over Nederland een hittegolf los, die door de ligging van Texel midden in zee goed te dragen is. We fietsen met Wil en Rob naar de Waal, en vermaken ons in het museum aldaar.

Op woensdag nemen we een snipperdag, lekker luierend aan boord in de schaduw, terwijl heel Nederland zucht onder de verzengende hitte. Het hitterecord sneuvelt,  het wordt 39,2 graden in Eindhoven.  De haven loopt helemaal vol, er wordt gestapeld.  Aan onze steiger leggen tijdens lunchtijd een paar gigantische, zwaar over-gemotoriseerde RIBS aan. Samen voorzien van 4 buitenboordmotoren met in totaal 1200 PK ! Waanzin ten top.

Aan het eind van de middag fietsen we langs het Wad naar  Prins Hendrik, waar we met Wil en Rob in de tuin genieten van een prima maal.
Tegen half tien haasten we ons naar de fietsen, we moeten zonder fietsverlichting voor donker thuis zijn. We zetten de sokken erin en bereiken in recordtijd even na tienen de Chip.

Uit het achterwiel van Irene's vouwfiets stijgen steeds hardere onheilspellende krakende geluiden op, het wiellager is duidelijk versleten. Hier is werk aan de winkel ! Niets aan onze trouwe, inmiddels 16-jarige Italiaanse vouwfietsen is standaard, reparatie wordt een uitdaging. We hopen dat het zonder grote problemen en kosten mogelijk zal zijn. De importeur heeft geen onderdelen meer voorradig.

We blijven nog tot laat in onze windstille kuip zitten, de temperatuur daalt maar langzaam tot 20 graden tegen middernacht. Als Irene met Lucie belt, horen we dat de nacht temperatuur bij hen daar in Dongen op 35 graden blijft steken. Ook van onze kinderen horen we dat de hitte er flink inhakt. We prijzen ons gelukkig met ons verblijf op de Wadden tijdens deze hittegolf !

Donderdag 25 juli is de laatste dag van Rob en Wil op Texel weer een tropische dag waarbij op veel plaatsen in Nederland het kwik tot boven de 40 graden stijgt. Ze willen 's middags graag de donderdagmarkt in Den Hoorn bezoeken. We checken bij de VVV of een en ander doorgaat. Dat wordt bevestigd, maar de ook ingeplande schapen en koeien blijven op stal. De animo voor de markt is  heel bepekt, de standhouders hangen verveeld in de schaduw en de potentiële bezoekers zitten op het strand. Het oude adagium 'vrouwen bloot - handel dood'  blijkt maar weer eens op te gaan.

We stillen onze dorst met een paar Texelse skuumkoppen in strandpaviljoen Paal 17.  We rijden terug naar de 'Chip' waar Irene een frisse maaltijdsalade met grote knoflookgarnalen op tafel tovert, die we ons goed laten smaken. Van hieruit rijden Wil en Rob  naar de pont, hun tijd op Texel zit erop. Was gezellig !
De temperatuur wil na zonsondergang niet erg zakken, wij zitten tot in de late uurtjes na een verkoelende douche in de kuip te puffen.
's Nachts barst er een verkoelende onweersbui los.

We besluiten nog een paar dagen op Texel te blijven, in de huidige hitte is het hier prima toeven. Mogelijk op zondag of maandag varen we terug richting Akkrum, waar we het 12,5 jarig huwelijksjubileum van John en Mariska hopen te vieren, samen met de ouders van John. We laten de weersomstandigheden onze vertrekdatum bepalen. Intussen ga ik proberen uit te vinden hoe de  achteras van Irene's DiBlasi fiets te repareren valt. Bij het fietsen produceert die zulke knallen dat voetgangers verschrikt opzij springen als ze langsfietst. Tijdelijk een fiets huren is uiteraard ook een optie. Maar voorlopig bij deze hoge temperaturen is het luieren geblazen !