Harlingen

woensdag 3 juli - De weerberichten voor woensdag zijn aanvankelijk niet zo gunstig, de kustwacht meldt in het dagelijkse marifoonweerbericht om 08:05 dat het zicht matig tot slecht zou zijn met later kans op mist. Als we echter naar buiten kijken is het glashelder en staat er een windje kracht 4, volgens mij de beste garantie dat er juist geen mist komt.
Er zijn meer mensen die het plan hebben opgevat om te vertrekken, en dat blijkt niet zonder problemen te gaan met een stevige zuidwesten wind die dwars op de vingerpieren staat.

jachthaven Vlieland

In de Vlielandse jachthaven is het zo dat de steigers alfabetisch genummerd zijn, de C-steiger is voor de grootste boten, die boxen hebben de grootste breedte en lengte, en de tussenruimte tot de volgende  steiger is aangepast aan de lengte van de schepen die daar liggen. Bij iedere steiger staat met grote cijfers aangegeven voor welke scheepslengte de steiger geschikt is. Maar lezen is kennelijk moeilijk voor het scheepsvolk. Aan het einde van de jachthaven is een landingsplaats voor de SAR helicopter van de luchtmacht, die daar regelmatig landt als er schietoefeningen zijn op de Vliehors zijn.  De steiger daar ter plaatse is alleen toegankelijk voor motorboten, de masten van zeilboten zijn daar te gevaarlijk voor de heli. Er staat met koeienletters een waarschuwing met de beperkte toegelaten hoogte, en er is een ketting gespannen in de doorvaart tussen de H- en K steiger om te voorkomen dat zeilers de waarschuwing in de wind slaan.  Maar gisteren was er een platbodem die waarschijnlijk het verhaal had gelezen van Michiel de Ruyter die op de Thames een ketting doormidden voer en dacht ‘dat kan ik ook’. En ja hoor, nu hangen er twee stukken ketting recht naar beneden en is de doorvaart vrij.

Wij liggen aan de H-steiger, dat is de steiger die aan het eind van de haven onmiddellijk naast de zojuist beschreven motorbootsteiger ligt. Geschikt voor boten met een maximale lengte van 9 meter, ik zeg wel eens gekscherend hier liggen de armoedzaaiers.  Die plaats is zeer gewild, je ligt er rustig met prachtig uitzicht op bos en duin. En dat is kennelijk aantrekkelijk voor diegenen die zich diep in de schulden hebben gestoken om eindelijk die veel te grote boot te kunnen kopen. Er liggen dus een aantal te grote boten in te kleine boxen, en de tussenruimte tussen de steigers wordt heel krap om te manoeuvreren.  En geen havenmeester die de moeite neemt om te controleren of iedereen wel ligt op de plek waar hij hoort. Waar zijn de tijden gebleven van havenmeester Lammert, die als een vorst zijn jachthaven regeerde ! Hij liet niet over zich lopen. De huidige havenmeesters zie je niet meer op de steigers.
Deze lange inleiding was nodig om te kunnen begrijpen dat foutliggers bij vertrek met hun eigenwijsheid worden geconfronteerd. Zo ook de eigenaar van een groot donkerblauw stalen schip, die het in de kleine ruimte wel handig vond om bij het draaien tegen de acherstevens van meerdere buren steun te zoeken, daarbij flinke blauwe strepen achterlatend. Die buren hadden ook boter op hun hoofd, want zij staken veel te ver buiten de box. Het werd een heel tumult, helemaal toen de veroorzaker doodleuk meldde dat hij niemand geraakt had, maar ja die verf die was achtergebleven op de slachtoffers kon hij toch moeilijk ontkennen. Dus werd er weer aangelegd en de schade geregeld.

Wij vertrekken (zonder de buren te raken) om klokslag twaalf uur.  Het duurt even voordat we de haven uit zijn, er komt net een groot ‘bruine vloot’ schip binnen door de smalle haveningang. Een Duitser die voor ons richting uitgang vaart denkt nog wel even tussen het manoeuvrerende bruine vlootschip en de kade door te kunnen glippen, maar komt op het laatste moment tot de ontdekking dat zoiets geen goed plan is. Eenmaal buiten de haven heerst alle rust, we hijsen de zeilen en met een prachtig windje gaan we op de laatste ebstroom het zeegat uit, en draaien om de zandplaat ‘de Richel’ richting Harlingen. Als even later de vloed doorzet gaan we met een flinke snelheid door de kronkelende vaargeulen op ons doel af. Het wordt een fantastische zeiltocht, onderweg zien we vlak naast de boot een zeehond die even z’n kop boven water steekt, ik neem aan om ons prachtige schip te bekijken.
Bij binnenkomst in de Harlinger zeehaven  staat de Tsjerk Hiddessluis al open voor een voorligger, en kunnen we direct meeschutten naar het zoete water van het van Harinxmakanaal. Vlak na de sluis, na een scherpe bocht naar stuurboord komen we in de jachthaven van de HWSV. Het blijkt erg druk te zijn met passanten, maar in de afgelopen jaren is de jachthaven flink op de schop gegaan, waardoor we toch een mooi plaatsje in een box kunnen krijgen.

De gevaren route :