Vlieland (2)

Donderdag 14-8  Na een zeer stormachtige week op Vlieland met windsterktes tussen 6 en 9 Beaufort, worden we vanmorgen wakker door de (wind)stilte. De masten van de meer dan 300 aanwezige zeilschepen fungeren bij harde wind als orgelpijpen, en laten dan een angstaanjagend gehuil horen. Er worden zelfs mensen zeeziek die aan de steiger afgemeerd liggen. Bijna niemand durft de haven in- of uit te varen, en met degenen die het toch probeerden hebben de reddingsdiensten het druk.
Mensen waarvan de vakantie erop zit worden behoorlijk zenuwachtig, omdat ze niet kunnen vertrekken en de liggeld-rekening in de duurste jachthaven van Nederland flink zien oplopen. Je betaalt hier niet naar lengte, maar naar oppervlakte van je boot (LxB). Een 2x zo lange boot bij een gelijke L/B verhouding betaalt dus 4x zo veel liggeld. En dat kan bij hele grote boten, die meestal bevolkt worden door rode broeken, heel erg oplopen. (verklaring rode broek : vroeger droegen mensen die de oceaan over gezeild waren, een rode broek. Tegenwoordig zijn het meestal kakkers, die meer geld hebben dan verstand van zeilen !).

Dat de bakker van dit eiland onlangs het ss Rotterdam voor 25 miljoen heeft gekocht, zul je ook weten : voor een klein lunchbroodje betaal je hier meer dan voor een heel luxebrood bij AH. Van deze bakker heb ik in mijn jeugd nog meegemaakt dat hij z'n bakkerij begon als concurrent van een gevestigde Vlielandse bakker. Hij kwam iedere dag met een bakfiets naar de camping om een daar brood aan de man te brengen. Nu bezit hij half Vlieland, een hotelketen en het ss Rotterdam. heb je het niet slecht gedaan in je leven.  

Voor de rest geen klagen : Vlieland kent een adembenemende natuur en een verblijf hier geeft je een onbetaalbaar vakantiegevoel ! Vandaag hebben we het eiland rondgefietst per tandem. Alle verharde wegen hebben we gehad tussen de jachthaven en de Vliehors, een grote zandplaat die die doorloopt tot vlak onder Texel, en die soms door de luchtmacht als militair oefenterrein wordt gebruikt.

De Vliehors is onherkenbaar, vroeger een eindeloze zandvlakte, nu zijn er hoge duinen opgestoven, al dan niet door menselijk ingrijpen. Hieronder een aantal sfeerplaatjes.

Morgen gaan we via het wantij bij de Paardenhoek en de sluis van Kornwerderzand naar Makkum. Vanavond als afsluiting van een week Vlieland een lekker diner bij de 'Dining' , het restaurant aan de jachthaven waar lekker eten en het prachtige uitzicht pure verwennerij zijn.