Dinsdag 3-9 Om half zeven loopt de wekker af, het getij wacht niet. Het is bijna weer springtij, en dan staat er extra veel stroom. De wind is west-noordwest, gunstig voor onze tocht, zodat we weer eens kunnen zeilen. In de haven van IJmuiden hijsen we de zeilen, er staat nog een behoorlijke zeegang na de storm van gisteren. In combinatie met de ebstroom geeft dat rond de havenhoofden een heel irritant golfpatroon, je wordt alle kanten opgeslingerd. Eenmaal op koers wordt het iets beter, maar niet veel. De wind is nogal variabel, soms 10, soms maar 6 knopen. We zijn blij als we de 5 knopen vaarsnelheid over de grond halen, de hevige golven remmen geweldig af. Soms surfen we even een golfdal in, daarna moeten we weer een berg beklimmen. Na een offer aan Neptunus zoekt Irene tijdelijk de kooi op, maar allengs worden de golven iets minder hevig. Af een toe een zonnetje erbij, en met het uitzicht op zo'n machtige zee is het eigenlijk een fantastische zeildag.
Een paar mijl voor Scheveningen begint de stroom al weer tegen te lopen, en kakt de wind in. We halen de zeilen in en starten de motor, maar worden door de golven meteen afgestraft, nu de dempende werking van het zeil er niet meer is. In de aanloop naar de haven moeten we in overleg met de Verkeerscentrale uitwijken, maar eenmaal in de haven zijn de golven meteen verdwenen.
De marina is in vergelijking met de eerdere keren dat we er waren dit jaar, een oase van rust. Geen drie elkaar tegensprekende havenmeesters, zelfs niet één. Als we vastliggen, is Irene weer helemaal de oude, en voorziet de hongerige bemanning van eieren met spek. 's Middags maken we een rondje boulevard per vouwfiets, en doen inkopen.
Morgen staat de lange reis naar de Roompot op het programma, we moeten weer vroeg vertrekken.
de gevaren route |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten