Donderdag 6-7. Vandaag willen we een flinke ruk zuidwaarts maken. Bij vertrek 2h na HW IJmuiden zullen we bij een gemiddelde snelheid van 5 knopen over het hele traject van 50 zeemijl stroom mee hebben. Dat betekent dat we vandaag in alle vroegte om 5 uur moeten vertrekken. De wekker loopt om 4:15 af.
Het is al niet echt donker meer rond die tijd, hoewel de zon nog niet op is. Er zijn nog een paar dwazen die om die tijd vertrekken. De navigatie verlichting en de verlichting van de instrumenten gaat aan, dat gebeurt bij ons niet vaak. We hijsen al in de haven het grootzeil. Het is prachtig weer, weinig zeegang, en weinig wind. Dit wordt een lange motordag, de tank zit gelukkig vol.
Het is boven land extreem nevelig. De kust is nauwelijks te zien. Van Zandvoort zijn alleen de contouren van de hoogbouw te zien, van Noordwijk het karakteristieke profiel van Huis ter Duin. We varen verder van de kust dan normaal, omdat we direct op de Maasmond bij Hoek van Holland aansturen, en ook zoveel mogelijk van de oostelijke wind willen vangen. Tegen de tijd dat we ter hoogte van Scheveningen zijn, heeft de zon al zoveel kracht ontwikkeld dat de nevel langzaam optrekt. De Maasvlakte met z'n stoompluimen van de centrales is goed zichtbaar.
De oversteek van de Maasmond verloopt soepel, we melden ons keurig per marifoon aan en blijven gedurende de oversteek standby, maar we worden verder met rust gelaten. Met behoud van koers en snelheid lopen we de in- en uitvarende schepen allemaal mis. De golven vallen deze keer mee, de eb loopt op z'n eind en met de opkomende vloedstroom varen we het Slijkgat in. Daar beginnen de eerste onweersbuien met harde wind zich al aan te kondigen. We krijgen ook op zout water weer eens wier in de schroef, even schrikken maar we zeilen ook nog, de motor blijft zachtjes meedraaien. Maar we lopen door het oponthoud net een sluisopening van de Goereese Sluis mis. We zien de sluis nog open staan, de brug is al dicht, maar daar kunnen we met onze doorvaarthoogte gemakkelijk onderdoor. We roepen de sluisbediening per marifoon op, maar de sluiswachter is onvermurwbaar. De deuren gaan voor onze neus dicht. Dan maar noodgedwongen een uurtje wachten.
We zoeken vanaf hier de diepere vaargeulen op, daar kunnen we de waterplanten mislopen. In Nederland schijnt er nu echt iets mis te zijn in het zoete water, op deze manier wordt watersport onmogelijk. In het verleden waren er incidenteel problemen, nu manifesteert het zich in alle hevigheid in water tot wel 3 meter diep.
De onweersbuien die zich al eerder aankondigden, breken nu echt los. Met striemende regen, donderslagen, rondom bliksemflitsen en 18 knopen wind recht op de kop worstelen we naar Willemstad. Mijn Weer-on-line petje, een herinnering aan een weercursus bij het instituut van 'Weeronline' oprichter Gerrit Hiemstra, overleeft de windvlagen niet, en rust nu tussen het fonteinkruid.
We bellen onderweg met de jachthaven in Willemstad om een box te regelen, maar reserveren doen ze niet. De Haringvlietbrug kunnen we in het midden van het vaste gedeelte passeren, we hoeven niet op de eenmaal uurlijkse brugopening te wachten.
Als we om 18:15 in Willemstad aankomen, zijn de twee havenmeesters nog net aanwezig (dat zijn hier ambtenaren, einde werktijd normaal stipt 18:00), en kunnen we aanleggen in de laatste box die nog beschikbaar is. De gastensteiger is zoals gewoonlijk bezet met ruimliggende ZGM's (zeer grote motorboten). Sommige zelfs dubbel geparkeerd, waardoor onze manoeuvreerruimte minimaal is.
Ruim 13 uur varen zit er op. Eenmaal in de box knapt het weer op, en kunnen we in het zonnetje lekker bijkomen.
De vandaag gevaren route :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten