Vlieland

Maandag 14-7
Onze laatste dag op Texel, 's morgens op de fiets met Martijn en Lies en de jongens. Wij komen niet verder dan een terrasje in Den Burg, de jongelui fietsen door naar Ecomare. 's Middags een gesprek aan boord van de 'Texelstroom' over mogelijke technische verbeteringen. We eten 's avonds gezamenlijk op de 'Stormvogel'. Morgen willen we vertrekken naar Vlieland, twee factoren maken dat onzeker : de haven van Vlieland is volgens internet overvol, en de weers- en windverwachting ziet er niet bepaald rooskleurig uit. Voor de hele kuststrook rond de Waddeneilanden 17- 25 knopen wind (windkracht 5-6), de wind waait gelukkig voor ons wel uit westelijke richting. Qua getij en stroming zouden we tussen 9 en 10 uur kunnen vertrekken.

Dinsdag 15-7

de gevaren route

Als we wakker worden loeit de wind door de masten in de haven, we overleggen of we de 30-mijls tocht van 6 uur in deze ruige omstandigheden wel willen maken. Eenmaal op weg moet je de reis over de ondieptes in verband met het getij ook afmaken. Liesbeth meldt dat de 'Stormvogel' in ieder geval vertrekt. 'Nomen est omen' zeiden de oude Romeinen al. Wij besluiten ook te vertrekken, leggen een rif in het grootzeil, en klokslag 9:30 gaan de trossen los en laten we de lagerwalsteiger achter ons. Eenmaal op de Waddenzee worden we meteen door de gierende stroom gegrepen, gelukkig valt de wind door de hoge vaarsnelheid reuze mee. Er blijken veel zeilers op het idee gekomen om richting Vlieland / Terschelling te vertrekken, we varen in de file.

Na 2 uur ingehaald door de ongereefde Stormvogel...

hard werken aan het roer

We varen een tijd alleen op het grootzeil, later trekken we een gedeelte van de genua erbij. Het is een nogal wisselende koers die we moeten varen, maar het zeilen gaat geweldig, de omstandigheden in acht nemende. Met de haven van Vlieland in zicht, bij het ronden van de zandbank de Richel gaat het zeil naar binnen en tuffen we op de motor het laatste deel van de reis tegen een enorme ebstroom in van bijna 4 knopen. We steken een groot stuk buiten de betonning af en halen daarmee een deel van file in. De Brandaris meldt nu per marifoon dat de haven van Vlieland vol is :-)). We doen net of we gek zijn, varen de haven in en vragen dan per marifoon of er nog een plaatsje voor ons is. De dienstdoende havenmeester zegt in eerste instantie dat we buiten de haven moeten wachten, maar een tweede havenmeester die in z'n rubberboot rondvaart in de haven hoort ons verzoek, en zegt dat de 'Chip' door kan varen naar achterin de haven, waar we tussen de G en de F steigers nog een stapelplaatsje vinden aan de langssteiger.
Martijn en Liesbeth met de 'Stormvogel' zijn net voor ons binnengelopen, en hebben een plaatsje gevonden naast een platbodem. In de beschutting van de haven is het heerlijk Vlielands zomerweer, en we nemen een wijntje op de voorspoedige afloop van de prachtige Waddentocht.

de haven is nu echt vol...

Als we bij de havenmeester ons verblijf gaan betalen, hangt de dubbelrode vlag in de havenmond, en liggen er meerdere schepen te wachten in de hoop dat hen nog een plaatsje wordt toegewezen.

Later in de week trekt niemand zich meer iets aan van die rode vlaggen en het dubbelrode havenlicht. Iedereen vaart naar binnen en gaat liggen. De havenmeesters laten het gebeuren.
Als er door vertrekkers een paar boxen vrijkomen, schuiven Martijn en Lies en wijzelf op naar een box. Het is deze week fantastisch zomerweer, we genieten van het prachtige Vlieland, en van de aanwezigheid van kinderen en kleinkinderen.
Op zaterdag vertrekken Martijn en Lies naar Terschelling, in het Zuider Stortemelk bij boei ZS13 scheiden zich onze wegen.

de Stormvogel draait af naar Terschelling ...