Nazomer 2016 (2)

Het mooie weer is bij uitzondering weer eens van langere duur. We dobberen en zwemmen wat af, voor anker liggend in de buurt van Herkingen.

Op donderdag 25-8 komen Luus en Jan vanuit Dongen een dagje Grevelingen-ontspanning tanken. Het blijkt een van de heetste dagen van de week, met weinig wind. We varen een stukje de geul voor Herkingen uit en gaan bakboord uit voor anker. Een grote opblaasband, die jarenlang werkeloos in een de de banken heeft gelegen, bewijst deze week goede diensten. Heerlijk om al dobberend lekker af te koelen. Jan duikt naar alles wat glimt op de bodem, in de hoop een schat aan te treffen. Meer dan een paar glimmende oester- en mosselschelpen vindt hij niet, en verwondt zelfs z'n vinger aan een scherpe schelprand.

Als we zijn uitgezwommen, en de hitte midden op de dag door het ontbreken van een verkoelende wind alleen maar toeneemt, varen we naar het oostelijke Mosselbank eiland. In de schaduw zetten we onze stoelen op en genieten van het uitzicht. Een deel van het uitzicht over het speelplasje voor kinderen wordt verpest door een flink aantal motorbootjes en -boten, die hier op het strand liggen en rondvaren. Levensgevaarlijk, elders in Nederland is vandaag een jongetje dodelijk gewond toen hij werd overvaren. Ik maak een paar foto's en stuur die op naar het Grevelingen Beheer, met het verzoek hier iets aan te doen.

Als zelfs in de schaduw de temperatuur oploopt, stappen we weer aan boord en varen een flink stuk over de Grevelingen, zo maken we onze eigen verkoelende wind. Rond borreltijd gaan we voor anker en maken er en happy hour van. We varen daarna terug naar de haven, gaan lekker douchen in het nieuwe havengebouw van de WSV Herkingen, en laten ons daarna verwennen in het Restaurant Bolbaken op de Marina. Het is al nacht als Jan en Luus huiswaarts keren.

De vrijdag is een herhaling van de voorgaande dagen, we gaan lekker voor anker, genieten van zon en water, en keren 's avonds terug naar de jachthaven.
Op zaterdag 27-8 hebben we in Scharendijke afgesproken met Martijn, Lies en Jens en Ruben. Martijn en Lies hebben 's avonds twee feestjes in Den Haag, wij gaan in Scharendijke oppassen op de jongens. Als wij in de loop van de morgen die richting op zeilen, horen we via de app dat ze met de 'Stormvogel' hebben aangelegd aan het eiland Ossehoek tegenover Port Zelande. Martijn heeft z'n nieuwste aanwinst, een echte waterbanaan en een bijbehorende overmaatse speedboot met een 30 pk BBM achter de boot gehangen, die kunnen we uittesten ! Klein probleempje zou de wind kunnen zijn, wij zijn met een harde oostelijke wind in een mum van tijd de hele Grevelingen overgezeild.

Na de koffie gaat het dan gebeuren ! Eerst gaat Lies alleen met Ruben op de banaan, Martijn en ik gaan in de snelle rubberboot. De banaan neemt de golven probleemloos, Ruben zit te glimmen van plezier. Dan klimmen ook oma en Jens op de banaan. Weer draaien we met een lekker gangetje een paar rondjes, en de banaanzitters vermaken zich prima. Tot er een verraderlijke golf schuin van achter inloopt, en de banaan laat hellen. Heel onverwacht gebeurt het onvermijdelijke : de banaan gaat ondersteboven en we zien onze geliefden en het nageslacht in de golven verdwijnen. Gelukkig zitten ze goed in de zwemvesten, en komen ze snel weer boven. Enigszins van hun stuk klimmen de jongens bij ons in de boot, en nemen de onverschrokken dames weer plaats op het ongeluksvaartuig. Als we op snelheid naar de Ossehoek terugvaren, kunnen de jongens al weer lachen ! Zie onderstaande foto's ! Even later maak ik met Martijn in het snelvaargebied voor Port Zelande een (bijna) volgasvaart met de boot. Goed voor tenminste een bont en blauw achterwerk en een nierverzakking, dit wens je je ergste vijanden niet toe.

Zaterdagavond gaan Lies en Martijn op stap, en keren pas ver na middernacht terug op de boot, waar oma en opa een rustig avondje met lezen hebben doorgebracht. The day after the night before gaan we op zondag na de koffie weer richting thuishaven Herkingen. De wind is vannacht helemaal gedraaid, en is nu pal west. In de haven is het nog vrij rustig, maar op open water staat er een flinke bries, die onderweg ook nog eens flink aanhaalt en uitschieters van Bft 7 op de windmeter laat verschijnen, en de boot tot flink boven de rompsnelheid door het water sleurt. We beginnen met een uitgerolde genua, maar die moeten we onderweg gedeeltelijk wegdraaien. Evengoed lopen we nog ruim 6 knopen, en zijn dus in recordtijd terug in Herkingen. Met Bft 6 dwarswind de box achteruit indraaien begint routine te worden ! Als we eenmaal liggen is het meteen weer genieten in de kuip van een stralende zon. Een magnifiek besluit van een magnifieke week.