Volendam-Amsterdam Marina

 dinsdag 2-8-2022

Marina Volendam heeft net als zusterhaven Makkum, voor de gasten een aantal leenfietsen ter beschikking. We maken er dankbaar gebruik van als we naar de vroegere Deen, nu Albert Heijn supermarkt, gaan om de bootvoorraad voor twee dagen onderweg aan te vullen. Als Irene met enige moeite alles een plaats heeft gegeven, vertrekken we richting Markermeer, ons eerste richtpunt is het Paard van Marken, de vuurtoren uit lang vervlogen tijden (zie eerdere blogs)

Wat een verschil met gisteren als we uit de beschutting van de haven komen, en het Paard gerond hebben. Er waait een zeer straffe ZW wind, waar we recht tegenin moeten boksen. De Chip steigert af en toe als een paard, en de voortgang is beperkt onder deze omstandigheden. Ik probeer ierts ruimer te sturen, maar dat maakt nauwelijks verschil. Dan zit er niets anders op dan de blik op oneindig te richten  en geduld te hebben. We kijken jaloers naar de zeilers die de andere kant op gaan, heerlijk rustig voor het zeetje en de wind.

Eindelijk bereiken we Amsterdam, waar we met weinig vertraging de Schellingwouder brug passeren. Direkt daarna liggen de Oranjesluizen, waar al een aantal schepen ligt te wachten. Wij sluiten aan, en moeten achter een groot stalen schip de sluis in. Met de wind vol van opzij zonder voldoende voortgang te maken, verlijert die boot. Wij worden gevangen tussen wal en schip, volgens het spreekwoord geen goed combinatie. Eenmaal in de sluis gaat het gas er nog eens volop, waardoor we alle kanten opstuiteren. 

We slippen tussen al vastgemaakte boten naar voren, waardoor we straks als eerste de sluis kunnen verlaten. We leggen aan naast een prachtig antiek houten zeilschip, gebouwd in Duitsland naar het model van de toen gangbare vissersschepen. We hebben een leuk gesprek met de eigenaar en twee vrienden, net als ze ons vanaf een plank heerlijke versnaperingen willen aanbieden, gaat de sluis open en moeten we vertrekken.

Vanaf hier is er niets meer in de weg tot de Amsterdam Marina. Irene belt naar de marina om een plaatsje te reserveren, en krijgt steiger Sierra (internationaal voor 'S') toegewezen. Wij vrezen het ergste, dit is helemaal aan de achterzijde. Als we dat zien, soebatten we bij de havenmeester om een plaatsje met uitzicht op het IJ, en dat lukt zowaar. We krijgen box Bravo (B) 16.

's Avonds komt neef Martijn van Noort gezellig buurten. Met de pont en fiets is het van het huis waar bij samen met Michon woont, eigenlijk maar een korte afstand, helemaal als je het hemelsbreed bekijkt. Gezellig met een wijntje en een hartigheidje wisselen we de laatste nieuwtjes uit. Het is al laat en pikdonker als Martijn huiswaarts keert.

foto's volgen

de vandaag gevaren route :