Lisse - IJsselmonde

 donderdag 4-8-2022

Zo negatief als we gisteren waren over het brugwachters gilde, zo positief waren we aanvankelijk vandaag. We vertrekken ca 8:30 op weg naar de beruchte A44 brug, in feite een combinatie van weg- en spoorbrug. Onze buren vertrekken al rond zes uur, dat is ons te gortig. 

De brugopeningen zijn gescheiden in noord-zuid en in zuid- noord. Als we aankomen, is er niemand die ligt te wachten. Ik bel met de beheerder en stel voor dat we de 'verkeerde' opening nemen. Dat lukt. Als we bij Alphen aankomen, vaart daar een binnenvaartschip ook in onze richting. Weliswaar sneller dan wij, maar volgas blijven we enigszins in de buurt. Onze vraag aan de brugwachters om mee te liften vindt gehoor. We zijn in een vloek en een zucht door Alphen heen ! 

Ook over de antieke hefbruggen in de Gouwe geen klagen, de spoorbrug in Gouda en de aansluitende Julianasluis ook niet. Na Gouda vaar je op het getijdewater van de Hollandsche IJssel, tot aan de stormvloedkering met sluis en de beruchte Algerabrug in Krimpen. 

En daar gaat het mis. Bij aankomst van drie zeilboten om 16:20, de tijd voor een brugopening, is de brugwachter al naar huis. Hij is eventueel bereid terug te komen, maar dat wordt niet eerder dan 18:30. Er zit niets anders op dan te wachten. We maken van de gelegenheid gebruik om een koele duik te nemen.

We varen na de brugopening naar de ons bekende watersport vereniging IJsselmonde, en vinden een plaatsje aan het einde van de lange gastensteiger, verder helemaal gevuld met dikke motorboten. De havenmeester hebben we telefonisch voorbereid op onze komst, maar die is na onze vertraging dan al naar huis. 

Irene tovert een lekker maal op tafel, en 's avonds zitten we genoeglijk in de kajuit, en bereid ik de tocht van morgen richting Willemstad voor. Plotseling zien we rond half elf een fel rood schijnsel door de gordijnen, vergezeld van motorgeronk. Het blijkt een groot zeilschip, die bezig is naast ons te gaan liggen.

Daar zijn we het niet mee eens, als je ergens naast gaat liggen, dan doe je dat bij een schip van gelijke lengte. Als in eerste instantie Irene haar hoofd naar buiten steekt, krijgt ze meteen de wind van voren.  De vrouwelijke opvarende die met een meerlijn klaarstaat, wil dat Irene die aanpakt, maar die peinst daar niet over.  Mevrouw beweert dat het laatste deel van de steiger door hen gereserveerd is. Dat wij onze komst op die plek ook telefonisch hebben gemeld, maakt geen indruk.

We krijgen een lading verbaal geweld over ons heen, die helemaal niet nodig is, er zijn rondom zat ligplaatsen beschikbaar. Intussen hebben we ook geen hoge pet op van de vaarcapaciteiten van de schipper, voor er schade optreedt besluiten we hier de verstandigste te zijn, trekken onze stekker uit de elektrapaal, en gaan in het pikkedonker 30 meter verderop liggen

De vandaag gevaren route :