vrijdag 11 september 2020
De weerberichten voor de komende dagen zien er bijzonder goed uit, zeker voor het weekend en nog een paar dagen erna. We besluiten naar de boot te gaan en waarschijnlijk het vaarseizoen daarmee af te sluiten op de Grevelingen. Op vrijdagmorgen moeten we allebei eerst onze nieuwe rijbewijzen ophalen in het gemeentehuis. Als je 75 jaar wordt, vervalt je oude rijbewijs en moet je door een hele procedure om dat verlengd te krijgen. Dat is dus gelukt, en vandaag kunnen we dat waardevolle kaartje in ontvangst nemen.
Daarna plunderen we de AH, we slaan de noodzakelijke (en minder noodzakelijke) leeftocht in voor de komende dagen. Zwaar beladen vertrekken we naar de pont, net voordat we die wordt vrijgegeven. Komen we tot de ontdekking dat de gereviseerde koelwaterpomp nog thuis ligt. Dus omdraaien en die ophalen, dat wordt de volgende overtocht met de pont naar Rozenburg.
Eenmaal op de boot in de jachthaven, is er werk aan de
winkel. De muntautomaat voor de stroomvoorziening bij onze ligplaats op de
steiger weigert weer eens dienst en moet door de havenmeester streng worden
toegesproken. Een rondje schoonmaak na weken in storm en regen, het bed
opmaken, de boodschappen inruimen en de motor weer completeren met de
koelwaterpomp. Het weer is nog niet om over naar huis te schrijven, er staat
een heel frisse westelijke wind en de zon is regelmatig onzichtbaar. We besluiten
te blijven liggen en te overnachten in de jachthaven met al z’n prettige voorzieningen.
zaterdag 12 september 2020
In de loop van de dag arriveren met een prima zeilwind de beide zeilboten in Herkingen. De jongens zijn niet weg te slaan uit de speeltuin, wij genieten tot het donker wordt van een heerlijke BBQ. Van Bart horen we het verhaal waarom hun boot ´Medway Glory´ heet. De vorige eigenaar heeft z´n vrouw Gloria op de rivier de Medway ontmoet. Ik had een heel andere associatie in gedachten, de ´Raid op de Medway´, waarbij Michiel de Ruyter zijn naam als kundige admiraal definitief vestigde door de complete Engelse oorlogsvloot te vernietigen. In 2014 heb ik hier al eens een blog aan gewijd. (zie http://waarvarenwij.blogspot.com/2014/08/de-engelse-furiechatham.html )
zondag 13 september 2020
Klokslag 8:30 staan Jens en Ruben voor de kajuitdeur, ze komen gezellig bij oma en opa ontbijten. Het weer is nog steeds niet wat de weermannen beloofd hebben. De ‘Stormvogel’ en de ‘Medway Glory’ vertrekken weer naar hun thuishaven, wij blijven nog een nachtje in Herkingen. De Grand Prix in Italië loopt helaas uit op een teleurstelling, bij de start is het al einde verhaal voor Max Verstappen. Pas aan het einde van de dag trekt de lucht open en genieten we van het beloofde mooie weer.
maandag 14 september
Kunnen we de in- en uitgaande schepen goed in de gaten houden ! Het water in de Grevelingen is helder. We kunnen zelfs bij 3 meter waterdiepte alles wat leeft in het water en op de bodem zien.
we passeren, is altijd nog 1,6 meter, voldoende voor onze diepgang van 1,3 meter. Ons galgenmaal genieten we in de thuishaven. Als we naar huis rijden is het al pikdonker, en verbazen we ons over de prachtige sterrenhemel zoals je die alleen buiten de Randstad kunt zien.
woensdag 23 september
Het weer blijft boven verwachting mooi, we gaan een dagje varen met Joke en Matthijs. helaas is door de nachtelijke afkoeling het hele zuidwesten van Nederland bedekt met een dichte laag mist, die in Herkingen pas tegen het middaguur wegtrekt. Maar dan is het ook gelijk zomers. Via de hals varen we rond Veermansplaat naar de zeehondenligplaats. De enige zeehond die we zien is eentje die rond de boot zwemt, en af en toe z'n kop boven water steekt. Via Archipel varen we naar het eiland Ossehoek, dat we te voet verkennen. Aan het eind van de dag zeilen we terug naar Herkingen, tot de wind op is en we het laatste stukje op de motor afleggen. Irene verzorgt een heerlijk maal met duveltjesvlees, het is al laat en donker als we na een heerlijke dag huiswaarts keren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten