Gouda - Willemstad - Herkingen

Zaterdag 30-9. We vertrekken klokslag 08:00 vanuit Alphen. De havenmeester is vroeg opgestaan om de brug die toegang geeft tot de jachthaven, voor ons te openen. We willen de ochtendopening van de spoorbrug in Gouda om 10:27 halen. In de Staandemastroute zitten een aantal bottlenecks qua openingstijden. De spoorbrug in Gouda met z'n zeer beperkte openingstijden is een van de beruchtste.
Het weer zit niet mee vandaag, harde wind en de ene stortbui volgt de andere. De lucht is onheilspellend zwart. Uitgedost in een waterdicht zeilpak met zeillaarzen word je niet nat, maar ondanks een goede uitrusting zijn zulke omstandigheden geen lolletje. Temeer niet daar er een lange tocht in het verschiet ligt : we willen proberen vandaag Willemstad te bereiken. Daar zullen we afscheid nemen van Nel , die graag in het weekend weer thuis wil zijn om zich voor te bereiden op de komende werkweek. Zoon Martijn zal haar per auto oppikken en thuisbrengen. Gelukkig draaien alle bruggen in Alphen en daarna in de Gouwe heel vlot, we komen met een kwartier marge aan bij de spoorbrug in Gouda.

De schipper geeft aan niet een lange dag in deze omstandigheden te willen varen, we passen het vaarplan in overleg aan. Na de punctuele passage van de spoorbrug gaan we bakboord uit en varen naar de jachthaven van de Watersportvereniging Gouda, waar we gastvrij worden ontvangen. Nel heeft Martijn per telefoon al geïnformeerd over de gewijzigde plannen, en niet veel later zitten we met z'n viertjes aan de afscheidsborrel.
We nemen afscheid na een gezellige week waarin we samen veel hebben beleefd en gezien, onder zeer wisselende omstandigheden. We kijken er met plezier op terug. Nog even en Nel is een volleerd zeeman, aanleggen, landvasten, stootwillen en de mastworp hebben voor haar geen geheimen meer.
's Middags klaart het weer zowaar een beetje op, en net als je je daar over verheugt kondigt zich de volgende donderbui aan.

We worden gebeld door Elly en Cees, die als trouwe volgers in de blog hebben gelezen dat Willemstad ons vaardoel zou zijn voor vandaag. Zij zijn vanuit Bergen op Zoom onderweg naar huis, en zijn even Willemstad binnengevallen. Ze staan de kade, en vragen waar we liggen. Helaas moeten we ze teleurstellen en melden dat we in Gouda liggen. Volgende keer beter !

In plaats van een afscheidsdiner in Willemstad gaan er nu een paar pizza's in de oven. Er blijken meer schepsels aan boord te zijn die trek hebben, we zien tientallen steekmuggen in de kajuit rondzwermen. Ondanks een verwoede muggenjacht is het onbegonnen werk ze allemaal uit te roeien.


Zondag 1-10. We worden vol muggensteken wakker, de muggen hebben er een feestje van gemaakt vannacht. Om 8:30 vertrekken we uit de jachthaven, het reisdoel van vandaag is nu echt Willemstad. De eerste barrière op weg daarnaartoe is de Julianasluis, die toegang geeft tot de Hollandse IJssel, een prachtig stukje Hollands vaarwater. Helaas draait de sluis op zondag niet eerder dan 9:00.  De volgende barrière is de stormvloedkering in Krimpen. Volgens de almanak draait die op zondag zonder beperkingen, maar de brugwachter laat ons een uur wachten. De stroom gaat nu al flink tegenlopen, bijna twee knopen. We trekken de genua uit, met de stormachtige wind uit het Westen kunnen we iets meer snelheid maken. Helaas komen we net te laat bij de spoorbrug in Dordrecht, we zien de brug open- maar direct weer dichtgaan, en dus ook hier weer een uur wachten.
Via de Oude Maas slaan we af naar de Dordtse Kil, dit is het drukste binnenvaartpunt in heel Europa, gemeten naar tonnage dat daar jaarlijks passeert. Via een stormachtig Hollands Diep met uithalen van de wind tot 23 knopen bereiken we aan het eind van middag Willemstad. De jachthaven ligt overvol, wij vinden een mooi plaatsje in de historische oude haven.


Maandag 2-10. Rond 10 uur vertrekken we onder een stralende zon uit Willemstad, en via de ons
welbekende drie sluizen : Volkerak, Krammer en Grevelingen bereiken we vlot onze thuishaven Herkingen.

rond de ZG 3 - ondiep bij laagwater !

Bij de inloop van de haven van Bruinisse volgen we altijd een rechte lijn vanaf de Krammersluis naar de ZG3 boei, onder het motto 'we varen geen meter te ver'. Het is nu bijna laag water, en nog geen tien meter voor de ZG3 liggen we plotseling bijna stil, de kiel schuurt over het zand. We komen een paar cm water te kort, we ploegen door de zandbank de laatste meters naar de vaargeul. Heb je het wad zonder vastlopen overwonnen, loop je in het zicht van de thuishaven aan de grond. De volgende keer een iets zuidelijker koers aanhouden !

Als we de geweldige berg bagage van de twee maanden durende vakantie in de auto willen laden, wacht ons een verrassing : hoe we ook op de knop van de afstandsbediening drukken, de centrale deurvergrendeling weigert te reageren. De eerste gedachte is dat na twee maanden stilstand de accu leeg is, maar hoe kom je dan in de auto als je geen sleutel hebt. Gelukkig weet schoonzoon Martijn raad, hij heeft het zelfde model auto, en heeft dit ook al eens meegemaakt. In de afstandsbediening blijkt een sleutel verborgen te zitten waarmee de deur te openen is. En dan start de auto zelfs als vanouds.
Ons afscheidsdiner genieten we bij de 'Vrienden van Bru' in Bruinisse.
We gaan ons nu voorbereiden op de volgende vakantie, over twee weken hopen we af te reizen naar Indonesië voor een rondreis over Java en Bali. Ik zal proberen daar een blog bij te houden, het adres is http://wensreizen.blogspot.nl/


mh : 900 
(aantal motoruren dit jaar 150)

4-9-2014 totaal aantal pageviews : 27.898