Hiep Hiep Hoera

De zondag en de maandag stonden in het teken van vieren : oudste kleinzoon Arnold werd zondag 2 jaar, Irene's  gips ging maandag eraf, en de oudste van Noort (Henk) was maandag jarig.
We gebruiken de jachthaven van Naarden deze dagen als uitvalsbasis. Louis werkt op een steenworp afstand en had ons deze jachthaven uit praktische overwegingen aanbevolen. Een gouden tip, bleek achteraf ! De marina is eigendom van dezelfde club die ook jachthaven Bruinisse exploiteert.

Arnolds verjaardag vierden we zondag in kleine kring. Met veel plezier werden door de jarige de kado's uitgepakt, en werd de prachtige en ook nog zeer lekkere taart (voorzien van twee kaarsjes) aangesneden die  door tante Lies  was gesponsord. De jonge jarige was de hele zondag werkelijk onvermoeibaar, en genoot net zoveel van de nieuwe aanwinsten als van de mini Magnum na de Chinees. Dat hij nog maar veel Ola ijsjes naar binnen mag werken, goed voor opa's pensioen dat er binnenkort aan zit te komen.

De maandagmorgen stond in het teken van ons bezoek aan de orthopeed in verband met Irene's gebroken middenhandsbeentje. Ik zal de naam van de man en het ziekenhuis discreet niet vermelden, maar hier wil je niet geholpen moeten worden. De binnenkomst was al niet vrolijk. Zeker was dat de man met het verkeerde been uit bed was gestapt, waarschijnlijk ruzie met z'n vrouw, of een nachtmerrie van minister Klink die z'n portemonnee leegrooft. Een fatsoenlijke hand bij binnenkomst kon er in ieder geval niet vanaf.
De eerste handeling die hoog opgeleide medicus diende te verrichten was het verwijderen van het kunststofgips van Irene's rechterhand. Nu schatte ik 4 weken geleden al in dat de man met de veelbelovende titel 'gipsverbandmeester' degelijk (meester)werk leverde bij het aanleggen ervan, en dat vermoeden bleek helemaal juist. Ter verontschuldiging moet ik zeggen dat de orthopeed zelf licht geblesseerd was aan z'n hand. Maar zelfs dat ik aanmerking genomen, werd het losknippen van het gips een beschamende vertoning. Na alle scharen uit de aanwezige verzameling geprobeerd te hebben, en na zichzelf een tweede blessure te hebben toegebracht in de vorm van een blauwe vinger (vergezeld van een hartgrondige binnensmondse vloek) kwam de droge constatering van de tobbende bottendokter 'ik krijg het er niet af !!!' niet meer als een verrassing. In diep gepeins verzonken probeerde hij een oplossing te verzinnen, en tot mijn verbazing werd mijn voorzichtige handreiking 'zal ik het eens proberen ?'  met vreugde begroet. Na een naar mijn idee geschikte schaar uitgezocht te hebben, knipte ik simpel het gips open. Hier was natuurlijk ruimte voor snijdend commentaar, maar ik hield me met moeite in. Het doorknippen van het laatste stukje van het weerbarstige gips, dat op die plek nog slechts bestond uit gewoon verband, wenste meneer als symbolische handeling zelf uit te voeren alsof het de navelstreng betrof na een geboorte.
Na een druk op het gekwetste deel en Irene's ontkenning op de vraag of dat pijn deed, volgde zijn constatering 'dan is het waarschijnlijk weer vastgegroeid'. Een foto was niet nodig, en we konden gaan. Eenmaal weer buiten realiseerde ik me dat ik in mijn verbijstering vergeten was te vragen waar ik de rekening voor mijn degelijke handwerk kon indienen. Maar teruggaan was geen optie, we waren veel te blij buiten weer frisse lucht te kunnen inademen. Een welgemeend advies : als je zonodig iets moet breken, doe dit niet in de buurt van Amstelveen.

Vanuit Amstelveen reden we naar Maassluis om de stapels post en een volle telefoonbeantwoorder door te werken en aan de hand daarvan enkele gerichte acties te ondernemen.Na een blik op het onkruid in de tuin maakten we ons snel uit de voeten. Dat wordt hard werken als we terugkomen

Daarna snel naar Kijkduin waar de familie van Noort al op het terras van een fraai etablissement verzameld was om Henks 74e verjaardag te vieren. Het werd een heel gezellig samenzijn, met een continu aanvoer van hapjes en drankjes. Omdat buiten geen rookverbod geldt, konden de verstokte nicotineverslaafden hun hart ophalen. Zelfs Henk ging zich hieraan te buiten, maar dat is hem geloof ik niet zo goed bekomen. De longen protesteerden heftig.

Toen Matthijs een echte vleugel ontwaarde, konden we met zijn begeleiding uit volle borst 'Lang zal ie leven' meezingen. De feestvreugde steeg tot ongekende hoogte. Door het fraaie pianospel stroomden de klanten toe, en Matthijs ging helemaal los. Aan het eind van middag kregen van de uitbater als dank een rondje van de zaak. Een zeer geslaagde middag ! Na afloop spoeden we ons weer richting Ouderkerk om de leenauto in te leveren.