Dagje Grevelingen, tijdelijk einde vaarseizoen

Zaterdag zoeken we per boot Liesbeth en Martijn op in Scharendijke, waar ze liggend aan de steiger bij Jachtwerf de Grevelingen, voor hun vakantie nog een paar laatste klusjes aan hun boot willen uitvoeren. Er is weinig wind, maar het weer is verder perfect. We varen op de motor in westelijke richting de hele Grevelingen over. Het is in de tijd dat we op Europa's grootste zoutwatermeer onze ligplaats hebben, pas de derde keer dat we met de 'Chip' in die uithoek komen. De installatie van de nieuwe Furlex (rolfok) op de "C'est Ça" kost zelfs leverancier Lennerd de nodige zweetdruppels. Bij het op maat maken kan ik eindelijk een keer op onvervalst RVS staaldraad de betonschaar testen die voor noodgevallen aan boord is om de verstaging door te knippen als de mast onverhoopt overboord gaat.
De montage van de marifoonantenne en het trekken van een coaxkabel door de mast is gelukkig een stuk simpeler. Tussendoor genieten we van een heerlijke lunch die door Saskia is voorbereid. Met Alexander bekijken we een door hem op te leveren nieuwe Maxi 1060, prachtig schip, maar wij houden het toch maar bij ons eigen bootje.

Om ca 16:00 starten we de terugreis richting Herkingen, Het zeil gaat omhoog, maar kan kort daarna weer naar beneden, want snelheid maken we niet met zo weinig wind. De motor gaat op laag toerental aan, en we sukkelen met gepaste snelheid over de zeer zomerse Grevelingen. Als we het paardeneiland Stampersplaat passeren, volgen we het voorbeeld van vele anderen en gooien het anker uit tussen boei RB1 en GB9. We eten een warme hap in de kuip, en genieten volop van een prachtige avond. We pakken de terugreis naar Herkingen pas weer op als de zon bijna onder is, zie sfeerplaatje hiernaast. Eenmaal onderweg wordt het snel donker en nevelig. De navigatieverlichting gaat aan, voor ons een zeldzaam gebeuren. Dankzij de GPS vinden we de boeien, die wel heel slecht zichtbaar zijn in het donker. Die boeien heb je tegenwoordig in feite niet meer nodig, het is meer een kwestie van oppassen dat je er niet tegenaan vaart. Op de tast vinden we onze ligplaats. Dit was een dag om in te lijsten.

De zondag (25/7) is een miezerige dag, en we besluiten zondagmiddag onze spullen te pakken, schoon schip te maken, en de boot voor te bereiden op een langere stilstand. De komende weken gaan we Louise en Louis helpen verhuizen, en vliegen naar Cyprus om Mariska en John een helpende hand te bieden zodra de geboorte van hun eerste kind (en ons derde kleinkind) zich aankondigt. In september pakken we qua varen waarschijnlijk de draad nog even op richting Belgische Kust.